SosyalTema

Sabahattin Ali, "Kağnı" adlı öyküsünde, köyde işlenen bir cinayet sonrası gelişen olayları, güç sahiplerinin etkisini, adaletin işleyişindeki aksaklıkları ve bireyin çaresizliğini anlatır. Öykünün merkezinde, adalet arayışının köy yaşamında nasıl baskılarla bastırıldığı ve Sarı Mehmet'in yaşlı annesinin yaşadığı çaresizlik yer alır. Öne çıkan temalar: adaletsizlik ve toplumsal baskı; yoksulluk, yalnızlık ve kadının toplumsal konumu; güç ilişkileri ve çıkar ağları. Olay örgüsü, bir cinayet sonrası yaşananlarla bireysel ve toplumsal boyutta bir eleştiri sunar. Öykü, açık uçlu bir yapıya sahiptir.

12 saat boyunca tüm suçların serbest olduğu bir dünyada geçen film, "Arınma Gecesi: Anarşi" (The Purge: Anarchy)'dir. Arınma Gecesi serisi, her yıl bir gece 12 saat boyunca cinayet dahil her suçun yasal olduğu bir dünyayı konu alır.

"Bozyi" filmi hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, "Bozkır" adlı film ve dizi hakkında bilgi mevcuttur. Bozkır (film), köyde yaşayan Ahmet'in, evi ve karısının mezarıyla çevrili hayatını ve yaşadığı köyde yapılan baraj çalışması nedeniyle köyü tahliye etme sürecini anlatır. Bozkır (dizi), başkomiser Seyfi Amir ve polis Nuri Pamir'in bir çocuk cinayetini araştırmasını ve bu süreçte şehrin nüfuzlu kişileriyle karşılaşmalarını konu alır.

Expressionist (ifade edici) filmler, karakterlerin duygusal deneyimlerini abartılı ve çarpıtılmış görsel unsurlar ile sembolik imgeler kullanarak anlatır. Bazı temel özellikler: Abartılı oyunculuk: Performanslar, görsel tarzı yansıtmak için kasıtlı olarak abartılır. Görsel stil: Geometrik ve soyut setler, yüksek kontrastlı aydınlatma ve gölgeler kullanılır. Natüralizmden uzaklaşma: Bu filmler, gerçekçi tasvirlerden ziyade duygusal bir gerçeklik sunar. Önemli bir örnek, Robert Wiene'nin yönettiği The Cabinet of Dr. Caligari (1920) filmidir. Ayrıca, 2012 yapımı The Expressionist adlı bir psikolojik gerilim filmi de bulunmaktadır.

Önyargıyı anlatan en iyi film olarak değerlendirilebilecek birkaç yapım: "Philadelphia" (1993). "Geçmişin Gölgesinde" (1998). "Aşkın Rengi" (2000). "Yeşil Rehber" (2018). En iyi film seçimi kişisel zevklere göre değişebilir.

Paradise üçlemesi, Ulrich Seidl tarafından yönetilen ve her biri farklı bir kadının hikayesini anlatan üç filmden oluşur. Üçlemenin filmleri ve konuları: 1. Paradise: Aşk (2012). 2. Paradise: İnanç (2012). 3. Paradise: Umut (2013). Üçleme, aşk, inanç ve umudun yıkıcı etkisini ve cennet ile cehennem arasındaki kırılgan geçişi ele alır.

City of God (Tanrıkent) filminin bu kadar iyi olmasının bazı nedenleri: Gerçekçilik: Yönetmenlerin, profesyonel oyuncular yerine gerçek hayatta favela denen kenar mahallelerde yaşayan gençleri oynatması, filme yüksek bir gerçekçilik katmıştır. Hikaye Anlatımı: Film, sadece bir çöküşü değil, çöküşün içinden yükselen direnci de anlatır ve hayatta başka bir yolun mümkün olduğunu gösterir. Müzik Kullanımı: Brezilya’ya özgü ritimlerin hem enerjik hem de melankolik tonlarının kullanımı, filmi daha etkileyici hale getirmiştir. Doğal Işık Kullanımı: Doğal ışık kullanımı, her şeyin hayatın içindenmiş gibi görünmesini sağlamıştır. Karakter Gelişimi: Film, karakterlerin gelişimini adım adım izler ve izleyiciyi hikayenin içine çeker.

Pablo Picasso'nun "Avignonlu Kızlar" (Les Demoiselles d'Avignon) tablosu, bir genelevdeki kadınları konu alır. Bu eser, geleneksel resim anlayışındaki tüm kuralları alt üst ederek kübizm akımının doğmasına ön ayak olmuştur. Tablonun ismi ilk olarak "Genelev" olarak belirlenmiş, ancak daha sonra değiştirilmiştir. Eser, döneminde büyük yankı yaratmış ve çokça eleştiri almıştır.

Orhan Kemal'in "Harika Çocuk" adlı hikayesinin konusu, yoksul bir çocuğun ailesine destek olmak için küçük yaşta çalışmaya başlaması ve bu süreçte yaşadığı zorluklardır. Hikayenin temel çatışması, çocuğun eğitim hayatı ile çalışma hayatı arasında sıkışıp kalmasıdır. Hikayede ayrıca, çocuk işçilerin maruz kaldığı emek sömürüsü ve toplumsal adaletsizlik de ele alınmaktadır.

"Ağ" (The Net, 2016) filmi, teknesinin motoru bozulan bir balıkçının Güney Kore'ye sürüklenmesini ve sonrasında yaşadığı olayları anlatır. Konu özeti: Balıkçı, Güney Kore’de gördüğü zulüm ve zorlu sorgulama sürecinin ardından Kuzey Kore’ye sınır dışı edilir. Güney Kore’yi terk etmeden önce, ülkenin hem gelişmişlik hem de karanlık yüzünü keşfeder. Ekonomik kalkınmanın mutluluk getirmediği düşüncesiyle memleketine dönen balıkçı, güneyde karşılaştığı şiddetin benzerini yine yaşar. Güneydeki şiddet karşısında yaşadığı kafa karışıklığı, Kuzey tarafında hayal kırıklığına dönüşür.

"Hasta çocuk suçlu hastaya yardım ediyor" temalı film, "Nefes Nefese" (Inhale) olarak bilinmektedir.

"Gully Boy" filmi, Mumbai'deki sokak rapçilerinin hayatını anlatarak, insanın kendi şansını kendisinin yaratabileceğini ve hayallerinden vazgeçmemesi gerektiğini vurgular. Film, aynı zamanda yoksulluk içindeki insanların suç dünyasına bulaşmak yerine müzik yoluyla duygularını ifade etmelerini ve bu sayede başarıya ulaşabileceklerini gösterir. Ayrıca, toplumun alt tabakalarında yaşayan insanların yaşadığı zorlukları ve bu zorlukların üstesinden gelme umutlarını da ele alır.

James Bamford'un yönettiği Ütopya (Utopia) filmi, gerçeklik ve illüzyonun birleştiği yüksek teknolojili bir dünyada, insan kaçakçılığı çetesinin tuzağına düştüğüne inandığı kayıp karısını arayan bir askeri konu alıyor. Askeri tesis gibi görünen bir yere sızan asker, duvarların ardında gerçeklik ve illüzyonun bulanıklaştığı gerçeküstü, fütüristik bir dünya keşfeder. Maria Ripoll'un yönettiği Ütopya (Utopia) filmi ise, geleceği görme yeteneğine sahip olan ve bundan kurtulmak için kendinden kaçmaya çalışan bir genç adam, ailesiyle tüm bağlarını kopararak Güney Amerika'ya giden bir kadın ve karısıyla kızı öldürülen bir polis memurunun Madrid'de bir araya gelmelerini anlatıyor. Bu üç insanın öyküsünü anlatan filmin başrollerinde Leonardo Sbaraglia, Najwa Nimri, Tcheky Karyo ve Emma Vilarasau yer alıyor.

Squid Game'deki ölümcül oyunlar gerçek hayatta dönmemektedir, çünkü bu oyunlar tamamen hayal ürünüdür. Ancak, dizinin yönetmeni Hwang Dong-hyuk, dizideki bazı olayların ilham kaynaklarının gerçek hayattan alındığını belirtmiştir. Yönetmen, bu tür oyunların gerçek hayatta olmadığını, ancak insanların hayatta kalma mücadelesi ve borç batağına saplanmışlık hissinin gerçek olduğunu ifade etmiştir.

Giacomo Papi'nin "Radikal Şıkların Sayımı" adlı kitabı, distopik bir anlatı ile günümüz dünyasını eleştirir. Öne çıkan temalar: Ötekileştirme ve kutuplaşma. Kitle iletişim araçlarının etkileri. Linç kültürü. Baskıcı rejimler. Kitap, özellikle İtalya'nın modern dönemdeki kültürel durumunu ele alır, ancak modern dünyanın genel sorunlarına da değinir.

"Kazokunuz" filmi olarak iki farklı yapım değerlendirilebilir: 1. "Manbiki Kazoku" (Arakçılar), Hirokazu Koreeda tarafından yönetilen bir Japon drama filmidir. 2. "Kazoku no kuni", 2012 yapımı bir Japon dram filmidir. Her iki film de aile temasını işler ve farklı nesil ile sosyal sınıflardan insanların bir araya gelerek bir aile oluşturma yolculuğunu anlatır.

Kefernahum filmi gerçek bir hikayeye dayanmaktadır. Filmin başrolü Zain Al Rafeea, gerçek hayatta Beyrut'un gecekondu mahallelerinde yaşayan ve Suriye'deki iç savaştan kaçıp Lübnan'da mülteci olarak yaşayan bir çocuktur. Yönetmen Nadine Labaki, filmin konseptini "Günün sonunda, çocuklar gerçekten çatışmalarımız, savaşlarımız, sistemlerimiz, aptalca kararlarımız ve hükümetler için çok yüksek bir bedel ödüyorlar" sözleriyle açıklamıştır.

Relic 2, farklı bağlamlarda farklı hikayeler anlatabilir. Film: 2017 yapımı Relic 2, Larry Achiampong tarafından yönetilen ve şu anda bir dörtlemenin parçası olan bir bilimkurgu kısa filmidir. Oyun: Relic 2, Crysis oyun serisinde bir bölüm olabilir. Forum Konusu: Forum.square-enix.com sitesinde, Relic 2'nin, Esoterik tome silahlarının ikonik silahlar olduğu bir senaryo çerçevesinde ne anlama gelebileceği tartışılmıştır. Natalie Erika James'in 2020 yapımı Relic (Azap) filmi ise, Alzheimer demansı ile hafıza kaybı, bu kaybın yarattığı yıkımlar ve aile içi ilişkiler üzerine bir dram, korku ve gerilim hikayesidir.

"InsBalite" hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, "Insatiable" dizisi, genç bir kız olan Patty'nin kiloları nedeniyle maruz kaldığı zorbalıklardan intikam alma hikayesini anlatıyor.

"Ginger Kids", South Park'ın 9. sezonunun 11. bölümüdür. Bölümün konusu: Eric Cartman, "Gingervitus" adlı hayali bir hastalıktan muzdarip olduğunu düşünerek, kızıl saçlı, açık tenli ve çilli çocukları (ginger kids) hedef alır. Cartman, bu çocukların aşağılık ve ruhsuz olduğunu iddia ederek onlara karşı nefret söylemi içeren bir sunum yapar. Ancak, aslında Cartman'ın görünümü, Stan Marsh ve Kyle Broflovski tarafından değiştirilmiştir. Cartman, ginger kids'in ayrımcılığa uğradığını görünce, onları organize ederek bir "Ginger Ayrılıkçı Hareketi" başlatır. Başlangıçta barışçıl olan hareket, zamanla şiddet ve Nazi benzeri bir ideolojiye dönüşür. Cartman'ın emirleri doğrultusunda, ginger kids, diğer çocukları kaçırıp bir otelde lav çukuruna atmaya çalışır. Sonunda, Cartman hatasını anlar ve herkesin bir araya gelerek uyum içinde yaşaması gerektiğini söyler.