Romaİmparatorluğu

"Kont Belisarios" romanı, Robert Graves tarafından yazılmış olup, altıncı yüzyıl Roma İmparatorluğu'ndaki siyasi ve askeri olayları anlatır. Konu özeti: - Batı Roma'nın çöküşü ve Doğu Roma'nın Vandallar, Gotlar ve Perslerin tehdidi altında olduğu bir dönemde, Bizans İmparatoru I. Justinianos'un generali Belisarios'un zaferleri öne çıkar. - Belisarios, iyi bir süvari, mahir bir okçu ve kılıç ustası olarak halkı gururlandırırken, İmparator'da kıskançlık ve şüphe uyandırır. - Roman, Pers sınırı, Kuzey Afrika çölleri ve İtalya yarımadasında geçen savaşları, din çatışmalarını, Konstantinopolis'teki Mavi-Yeşil takım kavgalarını ve insanlık tarihinin en yıkıcı veba salgınlarından birini Belisarios'un eşi Antonina'nın hizmetkârı Eugenios'un ağzından anlatır. - Graves, bu olayları aktarırken, Belisarios'un yazmanı Prokopios'un iki tarihçesinden faydalanır: "Savaşlar Tarihi" ve "Bizans'ın Gizli Tarihi".

Roma'nın en geniş sınırlarına ulaştığı dönem, İmparator Trajan döneminde olmuştur.

"Roma İmparatorluğu'nun Gerileyiş ve Çöküş Tarihi" kitabı, 8 cilt takım halinde yayımlanmıştır.

Pompeii, MS 79 yılında Vezüv Yanardağı'nın patlaması sonucu lavlar ve kül tabakaları altında kalan antik bir Roma şehridir. Pompeii'nin hikayesi şu ana temaları içerir: 1. Sosyal ve Ekonomik Yaşam: Pompeii, geniş forumları, tapınakları, tiyatroları ve termal banyolarıyla Roma İmparatorluğu'nun sosyal ve ekonomik yapısının bir mikrokozmosu gibiydi. 2. Günlük Yaşam İzleri: Duvar yazıları ve freskler, halkın gündelik yaşamına dair ilginç ipuçları sunar. 3. Yıkıcı Felaket: Patlama o kadar hızlı ve yıkıcıydı ki, birçok insan evlerinde veya sokaklarda hayatını kaybetti. 4. Korunmuş Kalıntılar: Yüzyıllar sonra yapılan kazılarla ortaya çıkarılan şehir, Roma dönemine ait mimari, sanat ve yaşam tarzı hakkında eşsiz bilgiler sunar. Bugün Pompeii, UNESCO Dünya Mirası listesinde yer alan bir açık hava müzesi olarak ziyaret edilmektedir.

Sillyon Antik Kenti'nde çeşitli dönemlerde farklı uygarlıklar ve topluluklar yaşamıştır: Hititler: Sillyon'u Sallusa olarak adlandırmışlardır. Mopsos Önderliğindeki Kolonistler: Kentin kuruluş efsanesi bu kişilere dayandırılır. Persler: M.Ö. 6. yüzyılda bölgeyi kontrol altına almış ve bir donanma üssü olarak kullanmışlardır. Büyük İskender: Kenti ele geçirmeye çalışmış ancak başarılı olamamıştır. Bergama Krallığı: M.Ö. 3. yüzyıldan itibaren kente hakim olmuş ve kendi sikkelerini basmaya başlamışlardır. Roma İmparatorluğu: Roma döneminde Sillyon, önemli bir askeri üs ve ticaret merkezi haline gelmiştir. Bizans İmparatorluğu: Bizans döneminde kent, bir psikoposluk merkezi olarak varlığını sürdürmüştür. Selçuklular: 13. yüzyılda kenti ele geçirmiş ve Karahisar Tekke Kalesi olarak adlandırmışlardır.

Antik çağda Anadolu'ya Küçük Asya denmesinin birkaç nedeni vardır: Coğrafi konum: Küçük Asya, Asya kıtasının en batısında yer alan bir yarımadadır. Roma İmparatorluğu'nun idari yapısı: MS 10. yüzyılda Bizans İmparatorluğu, Anadolu'yu "Doğu Thema" olarak adlandırmıştır; bu, "doğu eyaleti" anlamına gelir. Yunan ve Roma dil ve kültürü: "Anatolia" kelimesi, Yunanca "doğu" anlamına gelen "anatole" kelimesinden türemiştir ve "güneşin doğduğu yer" olarak kullanılmıştır. Tarihsel kullanım: "Küçük Asya" terimi, ilk kez MS 400 yılında Hristiyan tarihçi Orosius tarafından, Havari Pavlus'un Hıristiyanlaştırdığı bölgeyi Asya'dan ayırmak amacıyla kullanılmıştır.

Uşak'taki Blaundos Antik Kenti'nde Makedonyalılar, Bergama Krallığı ve Roma İmparatorluğu dönemlerinde insanlar yaşamıştır. - Makedonyalılar: Büyük İskender'in ölümünden sonra kent, generallerinden Antigonos'un yönetimine geçmiş ve bu dönemde önemli bir askeri şehir olmuştur. - Bergama Krallığı: MÖ 189 yılında Roma İmparatorluğu'nun denetimine girmeden önce Bergama Krallığı'nın sınır şehri olarak kalmıştır. - Roma İmparatorluğu: Roma döneminde kent, önemini koruyarak bir yerleşim ve piskoposluk merkezi olmuştur.

Roma İmparatorluğu'nun savaş stratejileri şunlardır: 1. Disiplinli ve Eğitimli Ordu: Roma askerleri, sıkı bir disiplin ve eğitim altında yetiştirilirdi. 2. Manipüler Taktikler: Birliklerin esnek hareket etmesini sağlayan manipüler formasyonlar kullanılırdı. 3. Testudo Taktiği: Askerlerin sırt sırta vererek oluşturduğu kapaklı formasyon, düşman oklarından korunmak için kullanılırdı. 4. Psikolojik Savaş: Düşmanın moralini bozmak için çeşitli korkutma teknikleri ve sahte enformasyon yayılırdı. 5. Stratejik İletişim: Etkili iletişim, savaş alanında ve stratejik karar alma süreçlerinde büyük avantaj sağlardı. 6. Kuşatma Teknikleri: Surları yıkmak, hendekleri doldurmak veya kale kapılarını zorlamak gibi mühendislik yetenekleri kullanılırdı. 7. İttifaklar ve Diplomasi: Düşmanlara karşı ittifaklar kurmak ve barışçıl anlaşmalar yapmak, uzun vadeli istikrar için önemliydi.

Asterix ve Oburix'in evi, Fransız popüler kültürünün en popüler karakterlerinden birinin yaşadığı, Roma İmparatorluğu'nun ortasındaki ücra bir Galya köyündedir. Çizgi roman, MÖ 50’de Roma istilasına direnen bu Galya köyünün maceralarını konu alır. Ancak, Asterix ve Oburix'in tam olarak nerede yaşadığına dair kesin bir bilgi bulunmamaktadır. Bazı kaynaklara göre, Asterix ve Oburix'in yaşadığı köy, Erquy, Armorica'da (günümüzde Brittany, Fransa) yer alan ve MÖ 50 yılında Roma Cumhuriyeti'nin Galya'yı fethettiği dönemde direniş gösteren bir köyden esinlenilerek yaratılmıştır. Ayrıca, 1993 yılında Fransa'da yapılan arkeolojik kazılarda, Asterix'in yaratıcısı René Goscinny'nin kahramanının köyünü yerleştirdiği Breton bölgesinde, 3000 yıllık olduğu düşünülen ve Asterix'in köyü olduğu düşünülen, ağır bir şekilde savunulmuş bir Demir Çağı yerleşiminin kalıntıları bulunmuştur.

Doğu Roma İmparatoru'nun "kayzer" olarak anılmasının nedeni, bu unvanın Roma imparatorlarının Sezar'dan gelen unvanının Arapçaya geçmiş hali olmasıdır. Fatih Sultan Mehmet, İstanbul'u fethettikten sonra kendisini Roma'nın varisi olarak görmek amacıyla "kayser-i rum" (Romalıların kayzeri) unvanını kullanmıştır.

Apamea'nın hikayesi şu şekilde özetlenebilir: Kuruluş: Apamea, MÖ 3. yüzyılda Selevkos İmparatorluğu tarafından, I. Seleucus Nicator tarafından, eşi Apama'ya ithafen kurulmuştur. Gelişme: Şehir, Akdeniz kıyılarını Suriye ve Mezopotamya'nın iç bölgelerine bağlayan ticaret yolları üzerindeki stratejik konumu sayesinde hızla gelişerek hareketli bir ticaret ve kültür merkezi haline gelmiştir. Altın Çağ: Apamea'nın altın çağı, Seleukoslar ve daha sonra Romalıların etkisi altında, özellikle MS 2. yüzyılda yaşanmıştır. Yıkım ve Yeniden İnşa: Şehir, 1152 yılında yıkıcı bir depremle yıkılmış, 115 AD'de yeniden inşa edilmiştir. Modern Dönem: Günümüzde Apamea, Suriye'deki çatışmalar nedeniyle zarar görmüş olup, arkeolojik hazineleri koruma ve restore etme çabaları devam etmektedir.

Büyük Romulus oyunu, Friedrich Dürrenmatt tarafından yazılmış bir tiyatro eseridir ve Roma İmparatorluğu'nun son imparatoru Romulus Augustulus'un düşüşünü konu alır. Oyun, devlet, eylem ve tarih kavramlarını sorgulamak için imparator Romulus'un siyasi kayıtsızlığını kullanır.

Roma İmparator Muhafızları, Praetorian Muhafızlar olarak bilinir. Bu özel birlikler, Roma İmparatorları tarafından hem Roma'da hem de savaş alanında kişisel güvenliklerini sağlamak amacıyla oluşturulmuştur. Praetorian Muhafızların görevleri arasında: - İmparatorluk sarayının günlük güvenliğinin sağlanması; - İmparatorlara eşlik ederek askeri seferlerde destek olunması.

Roma İmparatorluğu'nun Ege Bölgesi'ni gösteren haritalar mevcuttur. Örneğin, Crowart adlı sitede, M.Ö. 27 - M.S. 395 yılları arasındaki Roma İmparatorluğu'nun tüm coğrafyasını gösteren bir harita bulunmaktadır.

İskoçya tarihi, ilk Paleolitik Çağ'da avcı-toplayıcıların adaya gelmesiyle başlamıştır. Neolitik dönemde (MÖ 3000 civarında) ilk yerleşim yerleri kurulmuştur. Roma istilası, İskoçya tarihinin önemli dönüm noktalarından biridir. 800 civarında, Norveç ve Danimarka'dan gelen Vikingler ticaret amacıyla İskoçya'ya göç etmeye başlamış ve batıya yerleşmişlerdir. 13. yüzyılda, İskoçya'nın bağımsızlığı için mücadele başlamış ve İngiltere Kralı I. Edward'ın birlikleri geri çekilerek İskoçya'yı bağımsız olarak tanımak zorunda kalmışlardır.

Latinler ve Romalılar aynı halk değildir, ancak aralarında bir bağlantı vardır. Latinler, İtalya'nın orta kesiminde yaşamış eski bir halktır ve Roma kültürü ile ilgili bir sıfat olarak kullanılır. Roma'nın İtalya'da genişlemesiyle birlikte "Latin" kelimesi etnik bir terim ve hukuki bir kategori haline gelmiş, böylece iki halk birbirine bağlanmıştır.

"Diyar-ı Rum" ifadesi, Anadolu'yu tanımlamak için kullanılmaya başlandı çünkü Anadolu'nun uzun süre Roma ve Doğu Roma İmparatorluğu'nun etkisi ve hakimiyeti altında kalması bu isimlendirmeyi uygun hale getirdi. Ayrıca, Türkler Anadolu'ya geldikten sonra da bu ismi kullanmaya devam ettiler ve kendilerine "Rum" veya "Rumi" dediler.

Jül Sezar'dan sonra tahta geçen Roma imparatoru Augustus'tur.

"Roma İmparatorluğu'nun Çöküşü" (The Fall of the Roman Empire, 1964) filmi, İmparator Marcus Aurelius'un hükümdarlığının son günlerinden başlayarak oğlu Commodus'un başa geçtiği dönemi ele almaktadır. Filmde, bir dönemin ihtişamlı imparatorluğunun savaşlar ve siyasi çalkantılarla sarsılması ve bu sürecin getirdiği yıkıcı sonuçlar destansı bir dille anlatılmaktadır.

Patara Delik Kemer'in hikayesi, Roma İmparatorluğu döneminde Patara Antik Kenti'nin su ihtiyacını karşılamak için inşa edilen tarihi bir su mühendisliği anıtıyla ilgilidir. Öne çıkan detaylar: - İnşaat: Kemer, M.S. 48-55 yılları arasında İmparator Claudius'un Likya Eyaleti valisi Vilius Flaccus döneminde başlamıştır. - Yapı: Delikkemer, ortası oyularak hazırlanmış ve birbirine geçmeli dev kaya bloklarından oluşur. - Su Yolu: Antik Patara'ya, bu kemer aracılığıyla 22,5 kilometre uzaklıktan su getirilmiştir. - Günümüze Ulaşan Kısım: Bugün sadece 200 metrelik bir bölümü ayakta kalan kemer, Roma döneminin önemli su yollarından biridir.