Roket

Roket tüpünü bulan kişi olarak Lagari Hasan Çelebi kabul edilir. Hasan Çelebi, 1633 yılında barutla çalışan iki katlı bir roket yaparak gerçek anlamda roketli uçuş gerçekleştiren ilk insan olmuştur.

Roketlerin yakıtı katı veya sıvı olabilir. Katı yakıtlar genellikle uzay araçlarının fırlatılmasının ilk aşamasında kullanılır ve farklı kimyasal bileşime sahip maddelerden oluşur. Sıvı yakıtlar ise belirli bir miktarın uzay aracının momentumunda daha yüksek bir değişim sağlar ve genellikle sıvı hidrojen gibi maddelerden oluşur.

Lunaparktaki "Rocket" adlı aletin yüksekliği 40 metredir.

Roket ÖTR (Ön Tasarım Raporu), TEKNOFEST Roket Yarışması'nda A Grup yarışma kategorisinde yarışacak takımlar için 03 Mart 2025 tarihinde teslim edilmelidir.

Rokette merkezleme halkalarının takılması için aşağıdaki adımlar izlenir: 1. Malzeme Hazırlığı: Motor tüpü, motor kancası ve merkezleme halkaları temin edilir. 2. Motor Tüpünde Yarık Açma: Maket bıçağıyla motor tüpünde 1/2-inç'lik bir yarık açılır, bu yarık motor kancasının dik açıyla yerleştirilmesini sağlar. 3. Merkezleme Halkalarının Konumlandırılması: Motor tüpünün her iki ucundan yaklaşık 3/4 inç işaretlenir ve merkezleme halkaları bu işaretlere yerleştirilir. 4. Tutkallama: Alt halka ile başlanarak merkezleme halkası motor kancasına takılır ve tutkunun kuruması beklenir. 5. Motorun Montajı: Tutkal kuruduktan sonra motor, model rokete monte edilir. Alternatif olarak, merkezleme halkaları motor kundağı üzerine kaynaklanarak da sabitlenebilir.

Roketin bölümleri genellikle şu şekilde sınıflandırılır: 1. Burun Konisi: Roketin atmosferde ilerleyişini kolaylaştırmak için kullanılan aerodinamik parça. 2. Gövde Tüpü: Roketin iç parçalarını dış etkilerden koruyan ve motor ile yük arasındaki bağlantıyı sağlayan bölüm. 3. Paraşüt: Bağlı olduğu cismi belirli bir hızda yere çarpmasını sağlamak için kullanılan parça. 4. Kurtarma Sistemi: Roketin yeryüzüne istenilen şekilde inişini sağlamak için özelleştirilmiş sistemler. 5. Faydalı Yük: Belirli bir irtifada roketten ayrılan, farklı görevler için özelleştirilebilen sistem. 6. Aviyonik Sistem: Roketin çalışmasını sağlayan, otonom veya uzaktan kontrol edilebilen elektronik sistem. 7. Motor Bloğu: Motorun üzerinde yer alan, motorun itki gücünü rokete iletmek için kullanılan gövde içi destek elemanı. 8. Kanat: Roketin dengesini sağlayan ve hızına, ivmesine ve irtifasına etki eden parça. 9. Motor Kapağı: Motorun uç kısmında bulunan, motorun roket gövdesinin içinden çıkmasını engellemek için kullanılan parça. 10. Kaydırma Ayağı: Raylı fırlatma rampası için roketin rampa üzerinde durmasını ve kalkışta rampanın doğrultusunu takip etmesini sağlayan dış gövde elemanı.

TEKNOFEST Roket Yarışması'nda ödül miktarları şu şekildedir: - Birinci takım: 150.000 TL. - İkinci takım: 120.000 TL. - Üçüncü takım: 100.000 TL.

Roketin ana maddesi, yakıt ve oksitleyici olarak kullanılan kimyasal bileşiklerdir. Katı yakıtlı roketlerde bu bileşikler genellikle barut veya katı itici yakıttan oluşur.

Uzay roketleri, Space Launch System (SLS) gibi bloklarla yapılır.

Roketteki faydalı yük oranı, roketin taşıdığı yükün, toplam roket ağırlığına oranıdır.

Roketlerde iki tane paraşüt bulunur: drog paraşütü ve ana paraşüt. Drog paraşütü, roketin apoje noktasında açılır ve biraz sürükleme oluşturarak roketin dikey olarak inmesini sağlar. Ana paraşüt, önceden belirlenmiş bir irtifada (genellikle yerden yaklaşık 300 m. yukarıda) açılarak rokete yumuşak bir iniş kazandırır.

Roketsan, Ankara'da, Türk Savunma Sanayii İcra Komitesi'nin roket ve füze programlarına liderlik etme kararı ile kurulmuştur.

Bandırma'da roket fırlatma merkezi bulunmamaktadır, ancak geçmişte Bandırma'da roket denemeleri yapılmıştır. 1957 yılında kurulan Bandırma Füze Kulübü, ülkemizde ilk füze denemelerini gerçekleştirmiştir. Günümüzde ise, Bandırma Belediyesi ve İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü iş birliğiyle "Bandırma Roket Kulübü" kitapları dağıtılmaktadır.

Dikey iniş roketi yapımı için aşağıdaki adımlar takip edilmelidir: 1. Gövde Tasarımı: Roketin ana yapısını oluşturacak gövde, genellikle alüminyum alaşımı veya kompozit malzemelerden imal edilir. 2. Yakıt Hazneleri: Sıvı yakıt ve oksijenin depolandığı tanklar, gövdenin alt kısmına yerleştirilir. 3. Motorlar: Sıvı yakıt ve oksidanı karıştırıp yanma odasında yakarak itki üretir. 4. Aerodinamik Kontrol Yüzeyleri: Kanatçıklar ve alev tutucular gibi yüzeyler, roketin yönünü kontrol etmek için kullanılır. 5. Bilgisayar ve Sensörler: İniş sırasında roketin konumunu, hızını ve yönünü tespit ederek motorlara ve kontrol yüzeylerine komut verir. 6. Ayaklar: Roketin iniş sırasında düzgün bir şekilde dik durmasını sağlar. Üretim Aşaması: Tasarım ve raporlama aşamalarını geçtikten sonra, gerekli malzemelerin temini ve üretim işlemleri yapılır. Analiz ve Testler: Hem roketin tamamı hem de alt parçaları, akış analizleri, basma çekme analizleri ve termal analizler gibi testlere tabi tutulur.

Eren Roketi, Galaxy Roket Takımı tarafından yapılmıştır.

ÖTR (Ön Tasarım Raporu), TEKNOFEST Roket Yarışması'nda 03 Mart 2025 tarihine kadar teslim edilmelidir.

Yıldız Roket Takımı, kurulduğu 2017 yılından beri çeşitli projeler ve yarışmalara katılarak uzay ve havacılık alanında önemli çalışmalar yapmıştır. Başlıca başarıları ve faaliyetleri: - Teknofest Roket Yarışmaları: Takım, Teknofest'te dört kez yarışmış, 2019 yılında 5'incilik, 2020 yılında ise 2'ncilik elde etmiştir. - Hibrit Roket Motoru: Kendi hibrit roket motoru olan DEMİRKAZIK-I'i geliştirmiş ve ateşlemiştir. - Özgün Projeler: ALAZ (Hibrit Tahrikli Roket Motoru) ve Semruk serisi roketler gibi birçok özgün proje üzerinde çalışmaktadır. - Eğitim ve Mentorluk: YRT Junior programı ile uzay ve havacılık meraklısı gençlere teknik mentorluk ve üretim imkanı sunmaktadır.

Roket faydalı yükünün ayrılması, genellikle piroteknik cihazlar veya mekanik ayırma sistemleri kullanılarak gerçekleştirilir. Süreç şu adımları içerir: 1. Zamanlayıcı veya sensörler: Faydalı yükün ayrılması, motorun yanmasının bitmesinin ardından zamanlayıcı veya sensörlerin devreye girmesiyle başlar. 2. Basınçlandırma: Yavaş yanan bir yakıt, ortamı basınçlandırır ve bu basınç, faydalı yükü roketten ayıran bir mekanizmayı aktive eder. 3. Ayrılma: Ayırma işlemi, roketin bütünlüğünü etkilemeden hızlı ve güvenli bir şekilde gerçekleşmesi için tasarlanmış özel mekanizmalar ve sistemler kullanılarak yapılır. Bu adımlar, roketin türüne ve görev gereksinimlerine göre değişiklik gösterebilir.

Roket kelimesi hem bilim kurgu hem de gerçek hayatta farklı bağlamlarda kullanılabilir. Bilim kurgu bağlamında, "Roket" terimi, genellikle uzaya veya atmosferin dışına yolculuk yapmak için kullanılan araçları ifade eder. Gerçek hayatta ise roketler, uzay araştırmaları, uydu fırlatmaları ve askeri amaçlar gibi çeşitli alanlarda kullanılan, yüksek hızlara ulaşabilen ve zorlu koşullarda çalışabilen teknolojik cihazlardır.

Zıplama roketi, bazı video oyunlarında bir karakterin roketin patlamasının gücüyle havaya yükselmesi prensibine dayanır. Bu mekaniğin çalışma şekli şu şekildedir: 1. Ateşleme ve Zıplama: Oyuncu, roketatarı ateşlerken aynı anda zıplamalıdır. 2. Açı ve Zamanlama: Ateşleme açısı ve patlamanın büyüklüğü, zıplamanın hızını ve yüksekliğini belirler. 3. Ek Özellikler: Bazı oyunlarda, zıplama sırasında eğilmek karakteri daha ileri fırlatır ve havada kaldığı süre boyunca %40'lık bir hasar direncine sahip olur. Bu teknik, genellikle harita üzerinde normalde ulaşılamayacak yerlere ulaşmak veya engelleri aşmak için kullanılır.