KMV (Kredi Müşteri Değeri) oranı, bankaların müşterilerinin kredi riskini değerlendirmek için kullandığı bir yöntemdir ve aşağıdaki adımlarla hesaplanır: 1. Şirkete özgü verilerin toplanması: Finansal bilgiler, sermaye yapısı, varlık değerleri, borçlar ve ilgili piyasa verileri gibi bilgiler toplanır. 2. Varlık değerinin tahmini: Şirketin finansal verileri ve piyasa bilgileri kullanılarak varlık değeri hesaplanır. 3. Temerrüt eşiğinin belirlenmesi: Şirketin borç yükümlülükleri, finansal taahhütler veya kredi derecelendirme standartlarına göre temerrüt eşiği belirlenir. 4. Temerrüde uzaklık ölçümü: Tahmini varlık değeri ile temerrüt eşiği arasındaki mesafe, standart sapma cinsinden ölçülür. 5. Temerrüt olasılığının (PD) tahmini: Tarihsel veriler veya piyasa bazlı göstergeler kullanılarak, temerrüde uzaklık ile temerrüt olasılığı arasındaki ilişki belirlenir. 6. Beklenen kayıp oranının (LGD) tahmini: Temerrüt durumunda beklenen kayıp, tarihsel veriler, sektör ölçütleri veya kredi derecelendirme kuruluşlarının bilgilerinden yararlanılarak hesaplanır. Bu adımlar, bankaların kredi verme kararlarını daha sağlam temellere oturtmalarını ve risklerini minimize etmelerini sağlar.