Reaksiyonlar

Fe (demir) + O2 (oksijen) reaksiyonu, demir(II) oksit (FeO) oluşumunu sağlar.

Kloroform, çeşitli reaksiyonlarla elde edilebilir: 1. Asetik Asit ve Sodyum Klorür ile Reaksiyon: Asetik asit (CH₃COOH) ve sodyum klorür (NaCl), sülfürik asit (H₂SO₄) gibi bir asidik ortamda ısıtıldığında kloroform oluşur. 2. Amonyum Tiyosiyanat ile Reaksiyon: Amonyum tiyosiyanat (NH₄SCN) ve sodyum hipoklorit (NaClO) belirli koşullarda birleşerek kloroform üretir. 3. Karbon Tetrachloride (CCl₄) Üzerinden İndirgeme: Karbon tetraklorür, hidrojen gazı (H₂) ile reaksiyona sokularak kloroform elde edilebilir. 4. Metanol veya Etanol ile Klorlama: Bazı organik bileşiklerin, özellikle alkollerin klorlanmasıyla da kloroform sentezlenebilir.

Fe2O3 (demir(III) oksit) ve NaOH (sodyum hidroksit) reaksiyonu, NaFeO2 (sodyum ferrite) ve H2O (su) oluşumunu sağlar: Kimyasal denklem: Fe2O3 + 2NaOH → 2NaFeO2 + H2O.

Sentez reaksiyonu örnekleri şunlardır: 1. Fotosentez: Işık enerjisi ile karbondioksit ve sudan besin ve oksijen üretilmesi. 2. Kemosentez: Işık enerjisi kullanılmadan kimyasal madde üretilmesi. 3. Amonyak sentezi: Hidrojen ve azot gazlarından amonyak üretilmesidir. 4. Suyun sentezi: Hidrojen ve oksijen gazlarının yanması ile su sentezlenir. 5. Parfüm, ilaç, boya maddelerinin üretimi. Diğer sentez reaksiyonu örnekleri arasında sülfürik asit üretimi (kükürt trioksit ve su molekülü ile) ve sofra tuzu (sodyum klorür) üretimi (sodyum ve klor ile) sayılabilir.

Endergonik ve eksergonik — biyokimyasal reaksiyonların iki türüdür. Endergonik reaksiyonlar (endergonic reactions) — gerçekleşmesi için enerji gerektiren reaksiyonlardır. Eksergonik reaksiyonlar (exergonic reactions) — enerjiyi serbest bırakan reaksiyonlardır.

Gibbs enerjisinin negatif olması, reaksiyonun veya sürecin spontane olduğunu ifade eder.

Oksijen, birçok elementle birleşebilir. Bunlardan bazıları: Hidrojen. Karbon. Azot. Ayrıca, oksijen sülfür, fosfor gibi elementlerle de reaksiyona girer.

Kütleyi enerjiye çeviren madde uranyum gibi ağır çekirdeklerdir. Bu dönüşüm, nükleer reaksiyonlarda gerçekleşir ve atom çekirdeği içindeki proton ve nötronların alınıp verilmesi sonucu belirli bir kütle azalmasına eşdeğer enerji açığa çıkar.

En yaygın advers olaylar arasında şunlar bulunur: 1. Doz aşımı: İlacın ruhsat şartlarına göre önerilen maksimum dozun üzerindeki kullanımı. 2. Beklenmeyen advers reaksiyonlar: İlacın kısa ürün bilgileri ile nitelik, şiddet veya sonlanım açısından uyumlu olmayan reaksiyonlar. 3. Zaman bağımlı (gecikmiş tip) reaksiyonlar: İlacın kullanılmasından bir süre sonra ortaya çıkan nadir reaksiyonlar. 4. Etkisizlik reaksiyonları: Tedavinin başarısızlığı, genellikle doz-bağımlı ve ilaç etkileşimine bağlı olarak. 5. Genetik reaksiyonlar: Genetik farklılıklara bağlı görülen ilaç duyarlılıkları. Bu olaylar, hafif baş ağrıları veya mide bulantısı gibi durumlardan, anafilaksi veya kalıcı sakatlıklar gibi ciddi sendromlara kadar değişebilir.

Dietilasetilen, kalsiyum karbürün suyla reaksiyona sokulması yöntemiyle elde edilir. Bu reaksiyonun formülü: CaC2 + 2H2O → Ca(OH)2 + C2H2.

Alüminyum sülfat, alüminyum hidroksitin sülfürik asit ile reaksiyona sokulması sonucu elde edilir.

Tam ve eksik yanma şu şekilde ayırt edilir: 1. Tam Yanma: Yeterli miktarda oksijenle yanıcı maddenin tamamen reaksiyona girmesi sonucu gerçekleşir. 2. Eksik Yanma: Sınırlı oksijenle gerçekleşir ve ürünler arasında karbon monoksit (CO), hidrokarbonlar ve bazen saf karbon (is) bulunur.

Bakır (Cu), su ile reaksiyona girmez çünkü reaktivite serisinde çok düşük bir metallerdendir. Reaktivite serisinde en az reaktif metaller arasında yer alan bakır, normal koşullar altında su veya seyreltik asitlerle bile reaksiyona girmez.

Oksidatif katılım terimi, kimyasal bir reaksiyon olarak tanımlanmaktadır.

Tiyoller çeşitli reaksiyonlarla elde edilebilir: 1. Alkil halojenürler ile reaksiyon: Tiyoller, alkil halojenürler ile nükleofilik bir ikame reaksiyonunda, hidrosülfür anyonu gibi bir kükürt nükleofili kullanılarak hazırlanır. 2. Tiyoüre ile reaksiyon: Alkenlerin nikel sülfür katalizörlüğünde hidrojen sülfür ile reaksiyona girmesi sonucu oluşan S-alkil-izotiyoüre, bazik ortamda hidrolizlenerek tiyollere dönüşür. 3. Grignard reaktifleri ile reaksiyon: Kuru eterde Grignard reaktiflerinin kükürt ile oluşturduğu bileşikler, asitli ortamda hidrolizlenerek tiyollere dönüşürler. 4. Alkollerin reaksiyonu: Alkoller, 400°C'de toryum oksid katalizörü üzerinden hidrojen sülfür ile geçirilerek tiyol elde edilebilir.

Na (sodyum) ve O2 (oksijen) reaksiyona girerek Na2O2 (sodyum peroksit) oluşturur. Ayrıca, sodyum oksit (Na2O) adı verilen başka bir bileşik de oluşabilir.

FeCl3 (ferrik klorür) çeşitli reaksiyonlara girer, bazıları şunlardır: 1. Ayrışma Reaksiyonu: FeCl3, bir moleküle ayrılarak bir mol katı demir (Fe) ve üç mol klor gazı (Cl) oluşturur. Denklem: FeCl3 → Fe + 3Cl. 2. Diğer Reaksiyonlar: - FeCl3 + 3NaOH → Fe(OH)3 + 3NaCl (demir (III) hidroksit oluşumu). - FeCl3 + 3KSCN → Fe(SCN)3 + 3KCl (tiyosiyanat kompleksi oluşumu). - 2FeCl3 + 3Zn → 2FeCl2 + ZnCl2 (çinko ile reaksiyon).

Tersiyer alkoller, yükseltgenme reaksiyonlarına karşı direnç gösterirler ve doğrudan yükseltgenemezler.

Karboksilik asit indirgenirse, alkoller veya aldehitler oluşur. Bu süreçte, asidin -COOH grubu sırasıyla -CH2OH (alkol) veya -CHO (aldehit) grubuna dönüşür.

Hidrojen, bazı metallerle reaksiyona girerek metal hidritleri oluşturur. Bu metallerden bazıları: - Bakır; - Demir; - Sodyum (NaH bileşiğini oluşturur).