Proteinler

Secretory vesicles (salgı vezikülleri), hücresel taşıma sisteminin önemli bileşenleridir ve protein, lipid ve diğer moleküllerin hücre dışına veya belirli hücre içi konumlara taşınmasından sorumludur. Yapı ve işlevleri: - Boyut ve kompozisyon: Kargosuna ve hedefine bağlı olarak değişir. - Temel bileşenler: Lipid bilayer (kargo ve sitozolik ortamı ayıran), yüzey proteinleri (SNAREs, tethering faktörleri ve coat proteinler gibi). - Fonksiyonlar: Ekzositoz, membran proteinlerinin taşınması, hücre içi taşıma ve hücre iletişimi. Hastalıklardaki rolü: Dysfonksiyonu, nörodejeneratif hastalıklar, diyabet ve immünolojik bozukluklar gibi çeşitli hastalıklarla ilişkilidir.

Örümcek ağının sırrı, karmaşık tasarımı ve içerdiği proteinlerin esnekliği sayesinde büyük mekanik streslere dayanabilmesinde yatmaktadır. Öne çıkan özellikler: - Ağın gücü, sadece örümceğin ürettiği ipekten değil, aynı zamanda ipek tellerinin karmaşık bir şekilde örülmesinden de kaynaklanır. - Kopan iplik, ağın bütünlüğünü bozmaz; örümcek, zarar gören kısmı onararak ağı yeniden kullanır. - Örümcek ipeği, düşen dallar veya şiddetli rüzgarlar gibi durumlarda çelikten 6 kat daha dayanıklıdır. - Ağın antibakteriyel özelliği, bakterilerin nitrojene erişimini engelleyen bir tabaka sayesinde mümkündür.

Kohezin, biyolojide eukaryotik hücrelerde genetik materyalin düzenli bir şekilde ayrılmasını sağlayan bir protein kompleksidir. Başlıca işlevleri şunlardır: 1. Kromozomların Bir Arada Tutulması: Mitoz ve mayoz sırasında kromozomları bir arada tutarak genetik materyalin doğru bir şekilde ayrılmasını temin eder. 2. DNA Onarımı: DNA hasarının giderilmesi sırasında kromozomların stabil kalmasını sağlar. 3. Gen İfadesi: Genlerin açık veya kapalı olma durumunu belirleyerek hücrelerin farklılaşmasını etkiler. 4. Hücre Döngüsü Kontrolü: Hücre döngüsünün ilerleyişinde kritik bir rol oynar. Kohezin proteininin işlev bozuklukları, kanser gibi sağlık sorunlarına yol açabilir.

Terapötik proteinler, tıbbi tedavi amacıyla kullanılan proteinlerdir. Bu proteinler genellikle rekombinant DNA teknolojisi kullanılarak üretilir ve şunları içerebilir: Monoklonal antikorlar: Hücrelerdeki spesifik antijenleri hedeflemek üzere tasarlanmıştır. Rekombinant proteinler: Genetiği değiştirilmiş organizmalardan üretilen proteinler, örneğin insülin, büyüme faktörleri ve pıhtılaşma faktörleri. Füzyon proteinleri: İki farklı proteinin birleştirilmesiyle oluşan ve terapötik etkinliği artırmak için tasarlanmış proteinler. Enzimler: Genetik bozukluğu olan hastalarda eksik olan veya bulunmayan enzimlerin yerini alan proteinler. Terapötik proteinler, otoimmün bozukluklar ve çeşitli kanser türleri gibi hastalıkların tedavisinde önemli bir rol oynar.

SRAP tıp alanında "Steroid Receptor RNA Activator Protein" anlamına gelir.

Organik moleküllerde S (kükürt) ve P (fosfor) içeren bileşikler arasında proteinler ve nükleik asitler bulunur.

Şaperonlar, proteinlerin doğru şekilde katlanmasına yardımcı olan refakatçi proteinlerdir. Moleküler şaperonlar (örneğin, Hsp70), katlanmamış veya kısmi katlanmış proteinlere bağlanarak onları düzeltir. Şaperoninler (örneğin, Hsp60) ise proteinlerin doğru katlanmalarını sağlar. Ayrıca, şaperonlar ribozomda üretilen proteinlerin doğru yer ve zamanda katlanmalarına da yardımcı olurlar.

Peptid ve protein yapılı hormonların özellikleri şunlardır: 1. Kimyasal Yapı: Amino asit zincirlerinden oluşurlar, peptid hormonları kısa zincirli, protein hormonları ise daha uzun zincirlidir. 2. Suda Çözünürlük: Genellikle suda çözünürlerdir. 3. Etki Mekanizması: Hücre yüzeyindeki reseptörlere bağlanarak hücre içinde sinyal yollarını aktive ederler. 4. Depolama ve Salgılanma: Ribozomlarda sentezlenir, salgı keseciklerinde depolanır ve ihtiyaç duyulduğunda ekzositoz ile salgılanırlar. 5. Yarı Ömür: Biyolojik yarı ömürleri kısadır. Örnek peptid ve protein hormonları: insülin, glukagon, büyüme hormonu (GH).

Tropomiyozin — kas liflerinin ince filamentlerinde yer alan, iki telli bir alfa helis sargılı bobin yapısına sahip bir proteindir. Görsel olarak tropomiyozin, aktin filamentleri üzerinde, miyozin başlıklarının aktin filamentleri üzerindeki bağlama alanlarına bağlanmasını önleyecek şekilde konumlandırılmıştır.