Osmanlıİmparatorluğu

Patrona İsyanı'nın sonuçları şunlardır: 1. Lale Devri sona erdi: İsyan, Osmanlı'daki Lale Devri'nin sonunu getirdi. 2. Sadrazam Nevşehirli Damat İbrahim Paşa idam edildi: İsyanın lideri Patrona Halil'in talepleri doğrultusunda idam edildi. 3. Sultan III. Ahmet tahttan indirildi: Yerine yeğeni I. Mahmud tahta geçirildi. 4. Ekonomik sıkıntılar devam etti: İsyanın temel nedenlerinden biri olan ekonomik sorunlar ve vergi artışları çözülmedi. 5. Modernleşme hareketleri durdu: İsyan, modernleşme ve reform çabalarını olumsuz etkiledi.

1496 yılında Karaman'ın sahibi Osmanlı İmparatorluğu'dur. Karamanoğulları Beyliği, 1487 yılında Osmanlı Devleti tarafından tamamen kontrol altına alınmıştır.

Yavuz Sultan Selim, Osmanlı İmparatorluğu'na şu toprakları kattı: 1. Mısır: 1517 yılında gerçekleştirilen Mısır Seferi sonucunda Memlük Sultanlığı'na son verilerek Mısır, Osmanlı topraklarına katıldı. 2. Hicaz: Mısır'ın fethinden sonra Hicaz bölgesi de Osmanlı hakimiyetine girdi. 3. Suriye ve Filistin: Mercidabık Savaşı (1516) ile bu topraklar Osmanlı İmparatorluğu'na katıldı. 4. Köprülü: Anadolu'nun güneydoğusundaki bu bölge de Selim'in fetihleri sırasında Osmanlı topraklarına eklendi.

Fatih Sultan Mehmet (II. Mehmed), 49 yaşında, 3 Mayıs 1481 tarihinde 40 yaşında vefat etmiştir.

Karlofça Antlaşması, 26 Ocak 1699 tarihinde Osmanlı İmparatorluğu ile Kutsal İttifak Devletleri (Avusturya, Venedik ve Lehistan) arasında imzalanmıştır.

Büyük Han'ın hikayesi, Osmanlı İmparatorluğu döneminde Kıbrıs'ın fethinden sonra, 1572 yılında Kıbrıs Beylerbeyi Sinan Paşa tarafından inşa edilmesiyle başlar. Han, başlangıçta Yeni Han veya Alâiyeliler Hanı olarak adlandırılmış, çünkü Alanya'dan gelen tüccarlar burada konaklamıştır. 1878 yılında Kıbrıs'ın Britanya yönetimine geçmesiyle birlikte, Büyük Han hapishane olarak kullanılmış ve 1903 yılına kadar bu şekilde hizmet vermiştir. 1982 yılında başlayan restorasyon çalışmaları, 2002 yılında tamamlanmış ve Büyük Han, günümüzde kültür merkezi olarak faaliyet göstermektedir.

Bosna Hersek'in Mostar şehrini Fatih Sultan Mehmet 1463 yılında fethetti.

Şehzade Orhangazi ve Orhan Osmanoğlu farklı kişilerdir. Şehzade Orhangazi, Osmanlı İmparatorluğu'nun ilk padişahı Osman Gazi'nin erkek soyundan gelen ve 13. yüzyılda yaşamış bir şehzadedir. Orhan Osmanoğlu ise, günümüzde yaşayan ve Osmanlı Hanedanı'nın bir üyesi olan bir şehzadedir.

Niğbolu Savaşı'nın sonuçları şunlardır: 1. Osmanlıların Balkanlar'daki Hakimiyeti: Savaş, Osmanlıların Balkanlar'daki hakimiyetini pekiştirdi ve bölgedeki Hristiyan devletler üzerindeki baskısını artırdı. 2. Haçlı Ordularının Yenilgisi: Haçlı orduları ağır bir yenilgi aldı ve Avrupa'daki Hristiyan devletlerin Osmanlılara karşı ortak hareket etme çabaları başarısız oldu. 3. Yıldırım Bayezid'in Gücü: Yıldırım Bayezid, bu zaferden sonra "Sultan-ı İklim-i Rum" (Anadolu Ülkesinin Sultanı) unvanını aldı. 4. Fetihlerin Devamı: Niğbolu zaferi, Osmanlıların Avrupa'daki ilerleyişini hızlandırdı ve yeni fetihlerin önünü açtı. 5. Haçlı Seferlerinin Zayıflaması: Savaş, Avrupa'daki Haçlı seferlerinin başarısızlığını ve Osmanlılara karşı birleşik bir Hristiyan cephesinin oluşturulmasının zorluğunu gösterdi.

Yıldırım Bayezid, Ankara Savaşı'nda yenildikten sonra esir düşmesi ve ardından 1403 yılında Akşehir'de ölmesi nedeniyle buraya gömülmüştür.

Rüsumat İdaresi, Osmanlı İmparatorluğu döneminde gümrük vergileri tahsilatı ve gümrük kontrolü ile görevli bir teşkilattı. Bu idare, kaçakçılıkla mücadele, sınır güvenliği ve uluslararası taşıt, eşya ve yolcu hareketlerinin kontrolü gibi görevleri yerine getirmekteydi.

Konstantinopolis'in son megadükü Lukas Notaras'tır.

Malkara, 1870 yılına kadar Gelibolu'ya bağlı kalmış, daha sonra Edirne vilayetine bağlı Tekfurdağ Sancağı'na (Tekirdağ) bağlanmıştır.

İkinci Viyana Kuşatması'nın bazı sonuçları: Osmanlı Devleti'nin duraklama dönemine girmesi. Sadrazam Merzifonlu Kara Mustafa Paşa'nın idam edilmesi. Avrupa devletlerinin psikolojik güç kazanması. Kutsal İttifak'ın kurulması (Avusturya, Lehistan, Venedik, Malta ve Rusya). Avusturya'nın Macaristan'daki kaleleri ele geçirmesi (Vişgrad, Budin, Uyvar). Osmanlı'nın Avrupa'dan çekilmeye başlaması. Türk kahvesi kültürünün Viyana'da yayılması. Bu kuşatma, Osmanlı'nın Avrupa'daki ilerleyişinin sona erdiği ve savunma pozisyonuna geçtiği bir dönüm noktası olmuştur.

Bernard Shaw'ın "Between Old and New: The Ottoman Empire under Sultan Selim III" (Eski ve Yeni Arasında: Sultan III. Selim) kitabı, Osmanlı İmparatorluğu'nun III. Selim dönemindeki ıslahat sürecini ve bu sürecin karşılaştığı zorlukları anlatıyor. Kitapta ele alınan konular arasında: - III. Selim'in tahta geçişi ve mevcut askeri ocakları modernize etme çabaları; - Avusturya ve Rusya ile yapılan savaşlar ve I. Abdülhamit yönetiminin sorunları; - Meclis-i Meşveret gibi harp dönemi reformları ve reformcu grubun niteliği; - Askeri, donanma, idari, ekonomik ve sosyal reformlar; - İmparatorluğun parçalanması ve eyaletlerdeki karışıklıklar.

Kırkdilim Göç Yolu ifadesi, iki farklı bağlamda kullanılabilir: 1. Tarihi Bağlam: Kırkdilim, 1392 yılında Osmanlı İmparatorluğu ile Kadı Burhaneddin Devleti arasında gerçekleşen bir muharebenin yeridir. 2. Modern Bağlam: Kırkdilim, Çorum ile Osmancık ilçelerini birbirine bağlayan ve üzerinde 40 viraj bulunduğu için bu adı almış bir yoldur.

Osmanlı ordusunun en önemli iki savaşçı grubu şunlardır: 1. Kapıkulu Ocakları: Bu ocaklar, devşirme sistemiyle yetiştirilen ve doğrudan devlet hazinesinden maaş alan piyade ve süvari birliklerinden oluşur. 2. Tımarlı Sipahiler: Tımar sistemi ile yetiştirilen, tamamı Türk ve atlı olan askerlerdir.

Dîvân-ı Hümâyun, Osmanlı İmparatorluğu'nda en önemli yüksek karar organı olarak görev yapmıştır. İşlevleri şunlardır: 1. Devletin idari, siyasi, askeri ve mali işlerini görüşmek ve karara bağlamak. 2. Şikâyet ve davaları tarafsız bir şekilde incelemek. 3. Yabancı ülke elçilerini kabul etmek ve onlarla müzakereler yapmak. 4. Olağanüstü hallerde padişahın katılımıyla ayak divanı toplamak. 5. Kapıkulu askerlerine ulûfe dağıtımı için üç ayda bir toplanmak. Dîvân-ı Hümâyun, 19. yüzyılda II. Mahmud'un reformlarıyla önemini yitirmiş ve kabine sistemine geçilmiştir.

Fatih Sultan Mehmet, İstanbul'u almak için iki kez tahta çıktı ve her iki dönemde de İstanbul'un fethi için çalıştı. İlk olarak 1444-1446 yılları arasında kısa bir süre tahtta kaldı ve bu dönemde İstanbul'un fethi için hazırlıklar yaptı.

Evet, Tanzimat Fermanı, Abdülmecit döneminde ilan edilmiştir. 3 Kasım 1839 tarihinde, Sultan Abdülmecid'in emriyle, Hariciye Nazırı Koca Mustafa Reşit Paşa tarafından Gülhane Parkı'nda okunarak ilan edilmiştir.