Osmanlıca

Sihem kelimesi farklı anlamlara gelebilir: 1. Arapça kökenli bir isim olarak, "sihem" "kalbe saplanan ok" anlamına gelir. 2. Osmanlıca bir kelime olarak, "sehem" "pay" anlamına gelir.

Tersîmât kelimesi iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. Osmanlıca sözlükte "tersîmât" kelimesi, "resmetmeler, resmedilmeler, resmini yapmalar, çizmeler" anlamına gelir. 2. Hukuk terimlerinde ise "tersîmât", "çizim; arazideki ölçü değerlerinin belirtilen boyut ve cinsteki altlık üzerine çizilmesi" anlamında kullanılır.

Redhouse Türkçe - Osmanlıca - İngilizce Sözlük tek cilt olarak yayımlanmıştır.

İs'ad kelimesinin Osmanlıca karşılığı "اصعاد" şeklindedir. Anlamı ise "yükseltme, yukarı çıkarma" olarak belirtilmiştir.

"Deme" kelimesi iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. Osmanlıca Sözlük Anlamı: "Deme" kelimesi, "ateş körüğü" anlamına gelir. 2. Türkçe Sözlük Anlamı: "Deme!" ifadesi, "gerçek mi?", "yok canım!" anlamında kullanılan bir şaşma sözüdür.

"Derki" kelimesi iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. Osmanlıca sözlük anlamında: "Derk" kelimesi, "en aşağı kat, her şeyin dibi" ve "aşağı inen basamak" anlamlarına gelir. 2. Kürtçe-Türkçe sözlük anlamında: "Derkî" kelimesi, "dışınlı, dışlak" anlamına gelir.

Usare ve esariye farklı anlamlara sahip kelimelerdir: 1. Usare: Arapça kökenli bir kelime olup, "öz su", "bitki veya hayvan dokularında bulunan besleyici sıvı" anlamına gelir. 2. Esariye: Bu kelime, Osmanlıca ve dini terimlerde "vücud bezlerinden akan faydalı su" olarak tanımlanır.

Yeksan olmak ifadesi Osmanlıca'da "beraber olmak", "bir olmak", "düz olmak" ve "her zaman" anlamlarına gelir.

"İhkak-ı hak" ifadesi iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. Hukuk terimi: Bir hakkın, hukuk kurallarına uygun bir biçimde teslim edilmesi. 2. Osmanlıca terim: Üzerinde taşındığında veya okunduğunda Allahü teâlânın korunmasına vesile olan âyet-i kerîmeler.

"İza" kelimesi, Osmanlıca ve Arapça kökenli bir kelimedir ve farklı anlamlara gelebilir: 1. İncitmek, eziyet etmek anlamında kullanılır. 2. Birdenbire, bir de bakılır ki gibi mânalara gelir ve isim cümlesinin evvelinde bulunur. 3. Hiza, sıra anlamında kullanılır.

Kuaförde "hallaş" terimi, "yakalayan, tutan kimse" anlamına gelen Osmanlıca bir kelimedir. Bu bağlamda, "hallaş" muhtemelen kuafördeki bir çalışanı veya görevi ifade ediyor olabilir.

"Nice" kelimesi Osmanlıca'da "نیجه" şeklinde yazılır.

"Übe" kelimesi iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. Boşama terimi olarak, "übe" ifadesi, Osmanlıca'da "boşamada kullanılan sözleri söyler söylemez, evliliği sona erdiren boşama" anlamına gelir. 2. Almanca'da "übe" kelimesi ise "uygulama" anlamında kullanılır.

Temaşâgâh kelimesinin Osmanlıca karşılığı "eğlence mahalli" veya "gam ve kederi defetmek için gezip seyredilecek yer" anlamına gelir.

Mihrez kelimesi iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. Osmanlıca sözlüklerde mihrez, "iğne" veya "ibre" anlamına gelir. 2. Dini terminolojide ise mihrez, "ayet-i hırz" olarak geçer ve bu, okunduğunda veya üzerinde taşındığında Allah'ın korunmasına vesile olan ayetler anlamına gelir.

"Zarur" kelimesinin Osmanlıca yazılışı "ضارور" şeklindedir.

"Hasab" kelimesi iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. Osmanlıca ve Türkçe sözlüklerde "hasab" kelimesi "odun" anlamına gelir. 2. Arapça kökenli bir erkek ismi olarak "hasab", "iyi amel", "cömertlik" ve "soy", "nesil" anlamlarına gelir.

İLH kısaltması iki farklı anlama gelebilir: 1. "I Love Him/Her" ifadesinin kısaltması olarak İLH, "Onu Seviyorum" anlamına gelir. 2. Osmanlıca bir kelime olan İLH, "ilâ âhir" sözünün kısaltması olarak kullanılır ve "sonsuza kadar" anlamına gelir.

Osmanlıca yazmak için 28 Arap harfine ek olarak birkaç ek harf kullanılır. Toplamda 31 harften oluşan bu alfabe şu harfleri içerir: 1. Elif (ا): Düz bir çizgiye benzer ve genellikle ünlü bir sesi temsil eder. 2. Be (ب): Küçük bir nokta ile düz bir çizgiden oluşur ve "B" sesini karşılar. 3. Te (ت): Yapısal olarak Be harfine benzer, ancak iki nokta ile ayırt edilir ve "T" sesini karşılar. 4. Lamelif (لَمَیْلِف): Lam ile Elif harflerinin birleşmesinden oluşur. 5. Hemze (ء): H harfinin ünlü şeklini temsil eder. Ayrıca, Farsça kelimelerde kullanılan p, ç ve j harfleri de Osmanlı alfabesinde yer alır.

Hacalet-aver Osmanlıca'da "utandırıcı, utanç veren" anlamına gelir.