Organizmalar

Canlılar 7 gruba ayrılır: 1. Bakteriler. 2. Arkeler. 3. Protistler. 4. Mantarlar. 5. Bitkiler. 6. Hayvanlar. 7. Virüsler.

Saprotrof, çürükçül veya saprofit olarak da bilinen, gıdasını cansız maddelerden elde eden organizmalara verilen addır. Bu organizmalar, ölmüş veya çürümekte olan bitki ve hayvanların içerdiği organik bileşikleri kullanır. Ayrıca, bazı hayvanlar (örneğin gübre böcekleri ve leş akbabaları) ve fotosentez yapmayan bazı bitkiler de saprotrof olarak kabul edilebilir.

Biyolojide parazitizm, bir organizma türünün diğer bir organizma türünün üzerinde yaşayarak, ondan besin sağlaması ve genellikle ona zarar vermesi durumudur. Parazitler olarak adlandırılan bu organizmalar, konak organizma üzerinde yaşayarak onun kaynaklarını kullanırlar ve bu süreç sırasında konak organizmanın sağlığına zarar verirler. Parazitizmin iki ana kategorisi vardır: 1. Dış parazitler: Konak organizmanın dış yüzeyinde veya derisi altında yaşayan organizmalardır (örneğin, bitler, pireler, kene). 2. İç parazitler: Konak organizmanın içinde yaşayan ve iç organlarına yerleşen organizmalardır (örneğin, bağırsak solucanları, karaciğer parazitleri).

Canlılık, bir organizmanın yaşamını sürdürebilme ve çevresiyle etkileşim halinde olma kapasitesidir.

Üç domain sistemi, biyolog Carl Woese tarafından 1990 yılında önerilen ve hayatın üç ana kategoriye ayrılmasını içeren bir sınıflandırmadır. Bu kategoriler şunlardır: 1. Archaea: Prokaryotik, tek hücreli organizmalar olup, çekirdek zarından yoksundurlar ve genellikle aşırı ortamlarda yaşarlar. 2. Bakteriler (Bacteria): Prokaryotik organizmalar olup, peptidoglikan hücre duvarına sahiptirler ve çeşitli metabolik kapasitelere sahiptirler. 3. Ökaryotlar (Eukarya): Membranla çevrili çekirdek ve organellere sahip, hayvanlar, bitkiler, mantarlar ve protistleri içeren kompleks hücrelere sahiptirler. Bu sistem, rRNA dizilerinin karşılaştırmalı analizine dayanır ve genetik özelliklere odaklanarak, organizmaların evrimsel ilişkilerini daha doğru bir şekilde yansıtmayı amaçlar.

Saprobiyotik beslenme, çürümüş (ölü veya atık) organik maddelerin işlenmesinde yer alan kemoheterotrofik hücre dışı sindirim sürecidir. Bu beslenme şeklini saprotroflar olarak adlandırılan organizmalar gerçekleştirir, bunlar çoğunlukla mantarlar ve toprak bakterileridir.

Koloniler, birçok organizma türünde görülür. Bunlar arasında: Protistler: Özellikle kamçılılarda koloniler yaygındır. Bitkiler: Bazı bitki türleri koloniler halinde yaşayabilir. Deniz canlıları: Mercanlar, polip adı verilen bireylerin bir araya gelerek oluşturduğu kolonilerdir. Sosyal böcekler: Karıncalar ve arılar gibi sosyal böcekler, iş bölümü ve görev dağılımı yapan koloniler oluşturur. Bakteriler: Bakteriler, besin kaynaklarına ulaşmak için bir araya gelerek koloniler oluşturur.

Mikroorganizma çeşitleri şunlardır: 1. Bakteriler: Prokaryot hücre yapısına sahip, çevremizde en yaygın bulunan mikroorganizmalardır. 2. Virüsler: Canlı olmayan yapılarla canlılar arasında bir geçiş olarak kabul edilir, çoğalmak için bir konağa ihtiyaç duyarlar. 3. Mantarlar: Mikroorganizma boyutunda olan mantarlar genellikle maya veya küf formundadır. 4. Protozoalar: Ökaryot hücre yapısına sahip, genellikle su ortamlarında yaşayan mikroorganizmalardır. 5. Algler: Fotosentez yaparak oksijen üreten, mikroskobik boyuttaki su ekosistemlerinde önemli rol oynayan mikroorganizmalardır.

Bit ve sirke farklı şeylerdir. Sirke, asidik bir sıvı olup, genellikle yemek pişirmede veya temizlikte kullanılır. Bit ise, insan, hayvan veya bitki gibi organizmaların vücutlarında yaşayan ve kan emerek beslenen parazit bir böcektir.

Kataklizmanın konusu, canlı organizmaların vücut yapılarında meydana gelen yıkım olaylarıdır.

Biyolojide segmentasyon, organizmanın belirli bölgelerinde düzenli bir yapı oluşturan, genellikle tekrarlayan bölümler ya da segmentler halinde gelişim göstermesi sürecidir. Örnekler: 1. Böcekler ve omurgasızlar: Bu türlerde segmentasyon, vücudun parçalara ayrılması şeklinde gözlemlenir. 2. Yassı solucanlar: Embriyonik gelişimlerinde segmentasyon oldukça belirgindir ve bu segmentler, organizmanın çeşitli işlevlerine yönelik olarak farklılaşabilir. 3. İnsanlar: Embriyonik gelişim sırasında zigotun bölünmesiyle oluşan blastomerlerin mitoz bölünmeleri, segmentasyon sürecine örnektir.

Saprotroflar, enerji elde etmek için cansız maddelerden beslenirler. Saprotroflar, vücutlarında enzimler üreterek, üzerinde yaşadıkları bileşikleri hücrelerine alabilecekleri ufak moleküllere çevirirler veya bu çevirmelerden meydana gelen enerjiyi kullanırlar.