Omurga

Boyun omurları, tıbbi adıyla servikal vertebralar, omurganın boyun bölgesinde üst üste dizilen ilk yedi omurdur (C1 ila C7). Görevleri: 1. Başın desteklenmesi ve hareketi: Boyun omurları, başın ağırlığını destekler ve öne, arkaya, yana eğilme ve dönme gibi hareketleri sağlar. 2. Omuriliğin korunması: Omurilik sinirlerinin geçtiği merkezi kanalı oluşturarak omuriliği korur. 3. Kan dolaşımı: C1 ve C6 omurları arasındaki küçük delikler, vertebral arterlerin beyne kan taşımasını sağlar. 4. Sinir iletimi: Boyun bölgesindeki sinirler, üst ekstremitelerin ve başın işlevselliğini sağlar.

Ayrık Omurilik Malformasyonu (AOM), tedavi edilmediğinde ciddi sağlık sorunlarına yol açabilen tehlikeli bir durumdur. Olası tehlikeler: - İlerleyici nörolojik kusurlar: Motor ve sensoryal problemler, bacaklarda güçsüzlük ve ağrı. - İdrar ve dışkılama sorunları: İdrar kaçırma ve gaita kontrolü problemleri. - Kalıcı omurga deformiteleri: Kifoskolyoz gibi duruş bozuklukları. Tedavi: AOM'nun tek etkili tedavisi cerrahidir ve erken tanı ile müdahale, olumsuz sonuçların önüne geçmek için çok önemlidir.

L5 omuru, bel bölgesinin en alt kısmında yer alan ve birçok önemli işlevi olan bir omurdur. Önemini şu şekilde sıralayabiliriz: 1. Vücut Ağırlığını Taşıma: L5 omuru, vücudun üst kısmındaki ağırlığı taşır ve bu sayede hareket etmemizi sağlar. 2. Hareket Kabiliyeti: Bel bölgesindeki esnekliği ve hareketliliği artırarak, bükülme ve dönebilme gibi hareketleri mümkün kılar. 3. Sinir İletimi: Belden aşağıya doğru giden sinirlerin çıkış noktasını oluşturur ve bu sinirler, bacaklara ve ayaklara hareket ve his iletimi sağlar. 4. Omurga Stabilitesi: Diğer lomber omurlarla birlikte omurganın bütünlüğünü ve stabilitesini sağlar.

Anterior ve posterior spinal enstrümantasyon, omurga cerrahisinde kullanılan iki temel yöntemdir. Anterior enstrümantasyon, omurganın ön kısmından yapılan cerrahi müdahaleyi ifade eder. Posterior enstrümantasyon ise omurganın arka kısmından yapılan müdahaleyi kapsar. Her iki yöntem de, hastanın durumuna göre tek başına veya kombine olarak uygulanabilir.

Diğer intervertebral bozukluklar, omurlar arasındaki disklerin çeşitli nedenlerle hasar görmesi veya dejenere olması durumunu ifade eder. Bu bozukluklar arasında şunlar yer alabilir: Disk hernisi (fıtık): Diskin dışarı doğru taşarak sinir köklerine baskı yapması. Disk protrüzyonu ve ekstrüzyonu: Diskin anulus fibrozus'u tam yırtmadan dışarı doğru bombeleşmesi veya tamamen dışarı çıkması. Sekestrasyon: Disk materyalinin tamamen koparak omurilik kanalı içine serbestçe dökülmesi. Diğer belirtiler arasında sırt ve boyun ağrısı, uyuşma, karıncalanma ve kas güçsüzlüğü bulunabilir. Kesin tanı ve tedavi için bir uzman doktora danışmak önemlidir.

Lomber vertebra kontrastsız ifadesi, lomber omurganın röntgen filminin kontrast madde kullanılmadan çekilmesi anlamına gelir. Bu yöntem, lomber omurganın yapısını ve olası anormallikleri göstermek için kullanılır.

Canalis vertebralis, omurga kanalı anlamına gelir. Bu kanal, omurların üst üste dizilmesiyle oluşur ve içinde omurilik (medulla spinalis) bulunur.

L4-5 düzeyinde minimal jeneralize bulging, omurganın dördüncü (L4) ve beşinci (L5) bel omurları arasındaki disklerde küçük çapta genel bir şişkinlik ve dışa doğru genişleme durumunu ifade eder. Bu durum, disk materyalinin eşit bir şekilde dışarı doğru genişlediğini ve belirgin bir fıtık oluşturmadığını gösterir.

Sırtta kütürdeme, faset eklemlerin sıvısında küçük gaz kabarcıklarının oluşması ve bunların patlaması nedeniyle meydana gelebilir. Diğer olası nedenler arasında: Ligament veya tendonların birbirine ya da kemiğe sürtünmesi. Omurga kireçlenmesi. Eğer sırt kütürdemesi ağrılı ise, fizik tedavi ve rehabilitasyon branşına başvurmak gerekebilir.

Köprücük kemiği (klavikula), kürek kemiğine (skapula) bir eklem aracılığıyla bağlanır. Bu eklemler şunlardır: 1. Sternoklaviküler eklem: Köprücük kemiğinin göğüs kemiğiyle (sternum) yaptığı eklemdir. 2. Akromiyoklaviküler eklem: Köprücük kemiğinin omuz kenarındaki yuvasıyla yaptığı eklemdir.

Torakolomber çelik korse, omurgayı desteklemek ve düzeltmek için kullanılan bir medikal cihazdır. Başlıca işlevleri: Omurga şekil bozukluklarını tedavi etmek: Skolyoz, kifoz ve omurga kırıkları gibi durumlarda kullanılır. Ameliyat sonrası koruma: Omurilik ve kaburganın hareketlerini kısıtlayarak iyileşme sürecini destekler. Duruş bozukluğu düzeltme: Çelik balenleri sayesinde duruşu düzeltir ve kamburluğu azaltır. Bu korseler, belden omuza kadar uzanan ve sırt bölgesine tam uyum sağlayan yapıya sahiptir.

Derin tabaka kasları, genellikle stabilizasyon ve destek işlevlerine sahiptir. Ayrıca, derin tabaka kaslarının bazı spesifik işlevleri şunlardır: - Ön kol kasları: Önkolun pronasyon ve supinasyon hareketlerine yardımcı olur. - Sırt kasları: Columna vertebralisin (omurga) ekstansörü olarak görev yapar ve gövdenin dik durmasını sağlar.

Klavikula, akromiyon ve skapula spine omuz ekleminin önemli yapılarıdır: 1. Klavikula (Köprücük Kemiği): Gövde ile üst ekstremite arasında bir köprü işlevi gören, S şeklinde bir kemiktir. 2. Akromiyon: Skapulanın üst kısmında yer alır ve klavikula ile bağlantı sağlar. 3. Skapula Spine (Skapula Omurgası): Skapulanın arka kısmında yer alan ve akromiyon boyunca uzanan bir yapıdır.

Schmorl nodülü ameliyatı, genellikle aşağıdaki durumlarda gereklidir: 1. Şiddetli ağrı ve yaşam kalitesinde belirgin düşüş olduğunda. 2. Disk hernisi veya diğer omurga problemleri ile ilişkili komplikasyonlar ortaya çıktığında. 3. Sinir köklerine baskı yaparak nörolojik belirtiler yarattığında. Ameliyat süreci genellikle genel anestezi altında gerçekleştirilir ve omurga üzerindeki basıncı azaltmak, sinir köklerine olan baskıyı gidermek için gerekli işlemleri içerir. Ameliyat kararı, hastanın genel sağlık durumu, nodülün büyüklüğü ve tipine göre uzman bir ekip tarafından verilir.

Diz-göğüs pozisyonu çeşitli tıbbi durumlarda kullanılır ve şu yararlara sahiptir: 1. Jinekolojik Muayeneler: Özellikle rektal muayene ve lavman uygulamalarında kullanılır. 2. Doğum ve Hamilelik: Hamilelik ve doğum sırasında bazı durumlarda önerilir. 3. Omurga Cerrahisi: Lomber omurga cerrahisi gibi durumlarda omurgayı rahatlatmak için kullanılır. 4. Vezikouterin Vajinal Fistül Tamiri: Bu cerrahi işlem sırasında hastanın pozisyonu korunur.

Servikal disk bozukluğu radikülopati, boyun bölgesindeki omurilikten çıkan sinir köklerinin sıkışması, tahrişi veya iltihaplanması sonucu ortaya çıkan bir durumdur. Belirtileri arasında boyun ağrısı, omuz, kol veya elde yayılan ağrı, uyuşma veya karıncalanma, kas güçsüzlüğü ve refleks değişiklikleri yer alır. Nedenleri ise genellikle disk hernisi (fıtık), kemik çıkıntıları (osteofitler), spinal stenoz (omurilik kanalının daralması) veya omurga yaralanmalarıdır. Tedavi yöntemleri arasında konservatif tedaviler (fizyoterapi, manuel terapi, ilaç tedavisi), enjeksiyon tedavileri ve cerrahi müdahale bulunabilir. Radikülopati şüphesi durumunda bir sağlık profesyoneline başvurmak önemlidir.

L4 ve L5 arasında disk protrüzyonu, omurlar arası diskin dördüncü ve beşinci bel omurları (L4 ve L5) arasında dışarı doğru çıkması durumudur. Bu durum, diskin dış katmanının zayıflaması sonucu iç katmanının spinal sinirlere temas etmesiyle oluşur ve genellikle şu belirtilerle kendini gösterir: - Sırt ve bel ağrısı; - Bacaklara yayılan ağrı, uyuşma veya güçsüzlük; - Bacaklarda veya ayaklarda karıncalanma. Protrüzyonun teşhisi için doktor, tıbbi geçmiş ve fiziksel muayenenin yanı sıra MRI veya CT gibi görüntüleme yöntemleri kullanır. Tedavi seçenekleri arasında fizik tedavi, ilaçlar, alternatif terapiler ve gerektiğinde cerrahi müdahale bulunur.

Vertebral kolon ve spinal kolon terimleri genellikle aynı yapıyı ifade eder: omurga. Farklar: - Vertebral kolon, omurgayı oluşturan kemikli, segmentli yapıyı ifade eder. - Spinal kolon, omurganın içinde yer alan ve sinir demetleri içeren merkezi sinir sisteminin bir parçası olan omuriliği ifade eder.

Boyun fıtığında fıtık seviyesi, omur kemiklerinin numaralandırılmasına göre belirlenir. Örneğin, C5-C6 boyun fıtığı, C5 ve C6 omur kemikleri arasındaki diskte sorunu ifade eder.

Sakrum ve kuyruk sokumu aynı şey değildir. Sakrum, insan anatomisinde omurganın alt kısmında bulunan büyük, üçgen şekilli bir kemiktir. Kuyruk sokumu ise sakrumun sonunda yer alan küçük bir kemik parçasıdır.