OğuzAtay

Oğuz Atay'ın Tutunamayanlar eserindeki Olric'e ait bazı sözler: "Beni ölünce onun yanaklarındaki gamzelere gömsünler Olric". "Biliyor musun Olric, benim birçok dostum var". "Hep geçer diyorlar ya Olric! Sence geçer mi?". "En tehlikeli kelime nedir Olriç?" - "Ama"dır efendim bana göre. "Kolundaki yaralar efendim?" - "Tutunurken oldu Olric". "Ya yüreğindeki yaralar efendim?" - "Tutulurken oldu Olric!". "Bu yol nereye çıkar Olric?" - "Hiçbir yere efendimiz!". "Keşke nedir Olric?" - "Hatalarımız efendimiz". "Nefes alamıyorum Olric. Bu insanlar içinde kendime rol biçemiyorum". "İnsanlar diyorum Olric. Seni sen yapan özellikleri severler. Sonra da onu senden alıp seni değiştirmeye çalışırlar". Bu sözlerin bir kısmı, sosyal medyada Olric'e atfedilen ancak Tutunamayanlar'da geçmeyen sözlerdir.

Olric, Oğuz Atay'ın "Tutunamayanlar" adlı romanında Turgut Özben'in zihninde yaşayan, gerektiğinde her yardımı yapan ve Turgut'a "efendimiz" diye seslenen hayali bir varlıktır. Turgut Özben, romandaki ana karakterlerden biridir. Olric, Turgut'un bilinçaltının bir yansıması olarak yorumlanabilir.

"Biz tanımadığı insana gülümsemenin, kedi sevmenin, renkli kalemlerin mutlu ettiği insanlarız. Bizden zarar gelmez" sözü, yazar Oğuz Atay'a aittir.

Oğuz Atay'ın "gömleğin tüm düğmelerini yanlış iliklemek" sözü, "bazı insanları sevmek" anlamında kullanılmıştır. Bu sözün tam hali şu şekildedir: "Gömleğin tüm düğmelerini yanlış iliklemek gibidir, bazı insanları sevmek. En başından beri yanlış yaptığını, sonuna gelmeden anlayamıyorsun".

"Sürekli başkalarının kötülüğünden söz ederek kendini iyi kılamazsın" sözünün Oğuz Atay'a ait olduğu iddiası doğru değildir. Bu sözün ilk olarak 2010 yılında Haşmet Babaoğlu tarafından Sabah gazetesindeki bir yazısında Oğuz Atay'a atfedildiği, ancak Oğuz Atay'ın eserlerinde bu ifadeye rastlanmadığı belirtilmiştir.

"Memnun oldum kendi çapımda" ifadesi, Oğuz Atay'ın Tutunamayanlar eserinden bir alıntıdır.

Poyraz Karayel'in en sevdiği kitap, "Suç ve Ceza"dır.

Oğuz Atay, Türk edebiyatında ilk postmodern romancı olarak kabul edilir. Dünya edebiyatında ise Italo Calvino, Umberto Eco ve George Perec gibi yazarlar postmodern romancılar arasında yer alır.

"Normal olmamı istediler, olamayınca da 'sen normal değilsin' dediler" sözü, Oğuz Atay'a aittir. Atay bu sözü, "Normal bir insan olmaya zorladılar, bana boş yere vakit kaybettirdiler. Olmayınca da anormal dediler" şeklinde ifade etmiştir.

Oğuz Atay, şiir türünde eserler kaleme almamıştır.

"Cam kırıkları gibidir bazen kelimeler, ağzına dolar insanın. Sussan acıtır, konuşsan kanatır" sözü, Oğuz Atay'a aittir.

"Beyaz Minibüslü Adam" (The Man in the White Van), 1974 yılında Florida'da geçen ve uğursuz bir beyaz minibüsün genç bir kızı takip ettiği bir hikayeyi anlatır. Ayrıca, gerçek bir olaya dayanan "Natascha Kampusch'un Hikayesi" de beyaz minibüslü bir adam bağlamında ele alınabilir.

"Sevgili Bilge" ifadesi, Oğuz Atay'ın "Tehlikeli Oyunlar" adlı eserinden bir alıntıdır ve bu ifade, bir mektup formunda, hayali bir kişiye yazılmıştır. Mektubun kime yazıldığı belirtilmemiştir, ancak metinde "Bilge"ye hitap edilerek çeşitli duygusal ve içsel çatışmalar ifade edilmiştir.

Oğuz Atay, beyninde çıkan habis bir tümör nedeniyle 13 Aralık 1977'de hayatını kaybetmiştir. Atay, bu hastalıktan kurtulmak için bir süre Londra'da tedavi görmüştür.

“Geçer elbet efendim. Bazısı teğet geçer, bazısı deler geçer, bazısı deşer geçer; ama mutlaka geçer” sözü, Oğuz Atay'a aittir.

“Demiryolu Hikâyecileri – Bir Rüya” öyküsü, Oğuz Atay’a aittir.

“Güzel şeyler birdenbire olur; bu kadar bekletmez insanı” sözü, Oğuz Atay'a aittir.

“Zaman her şeyin ilacıdır” sözü, Oğuz Atay'a aittir.

"Kelimeler, albayım, bazı anlamlara gelmiyor" ifadesi, Oğuz Atay'ın "Tehlikeli Oyunlar" romanında yer alan bir cümledir. Bu cümle, kelimelerin bazı duyguları ve iç sesleri ifade etmede yetersiz kaldığı hissini anlatır.

Oğuz Atay'ın "Gel seninle bir kez daha ağlayalım" sözü, "Tutunamayanlar" adlı eserinde yer almaktadır.