OğuzAtay

Oğuz Atay'ın "Tehlikeli Oyunlar" romanı, arada kalmış bir insanı anlatır. Romanın ana karakteri Hikmet Benol, hayatı yetersiz bulan, halinden şikayetçi olan ancak işlerin düzelmesi konusunda ümidi olmayan bir "tutunamayan" örneğidir. Hikmet, gerçeklerle içtenlikle ilgilenmenin toplumu yönetenler tarafından tehlikeli görüldüğünü fark eder ve "oyun oynuyormuş gibi" ilgilenmenin ve yaşamanın yollarını arar. Düşle gerçeğin birbirine karıştığı ve üstkurmacanın ana ilke olduğu roman, postmodernist bir yapıya sahiptir ve Türk edebiyatında postmodernizmin ilk örneği olarak kabul edilir.

Oğuz Atay'ın eserlerinin okuma sırası şu şekilde önerilebilir: 1. Korkuyu Beklerken. 2. Tutunamayanlar. 3. Oyunlarla Yaşayanlar. 4. Tehlikeli Oyunlar. 5. Bir Bilim Adamının Romanı: Mustafa İnan. 6. Eylembilim. 7. Günlük. Bu sıra, Atay'ın eserlerine daha iyi hakim olmak ve anlayışını derinleştirmek isteyenler için uygundur. Ancak, okuma sırası kişisel tercihlere göre değişebilir.

Oğuz Atay'ın "Ben vedaları sevmem albayım" sözü, insanların gitmesini ve özellikle gelmemek üzere gitmelerini ifade eder. Atay'a göre, gelmemek üzere gidenler genellikle çok sevilen kişilerdir ve geride bir hikaye bırakırlar.

"Ben vedaları sevmem albayım" sözü, Oğuz Atay'a atfedilen ancak Tehlikeli Oyunlar romanında geçmeyen bir sözdür. Bu söz, 2015 yılında yayınlanmaya başlayan Poyraz Karayel dizisinde, Oğuz Atay'ın Tehlikeli Oyunlar romanından alınan pasajlar ve emekli Albay Cevher Bey karakterinin diyalogları nedeniyle sosyal medyada yaygın olarak paylaşılmıştır.

Oğuz Atay, Tutunamayanlar dışında aşağıdaki eserleri de yazmıştır: Tehlikeli Oyunlar (1973); Bir Bilim Adamının Romanı (1975); Korkuyu Beklerken (1975); Oyunlarla Yaşayanlar (1975); Günlük (1987); Eylembilim (1998, tamamlanmamış).

Oğuz Atay'ın en zor kitabı konusunda kesin bir görüş birliği yoktur, ancak genellikle "Tutunamayanlar" en zor eserlerinden biri olarak kabul edilir. Atay'ın diğer zor kitapları arasında "Tehlikeli Oyunlar" ve "Eylembilim" de sayılabilir.

Oğuz Atay, beyninde çıkan habis bir tümör nedeniyle 13 Aralık 1977'de hayatını kaybetmiştir. Atay, bu hastalıktan kurtulmak için bir süre Londra'da tedavi görmüştür.

Oğuz Atay'ın yedi adet kitabı bulunmaktadır. Eserleri: Tutunamayanlar (1972); Tehlikeli Oyunlar (1973); Bir Bilim Adamının Romanı (1975); Korkuyu Beklerken (1975); Oyunlarla Yaşayanlar (1975); Günlük (1987); Eylembilim (1998).

Oğuz Atay'ın "Korkuyu Beklerken" adlı eseri, yabancılaşma, umutsuzluk, uyumsuzluk ve bunaltı gibi temaları işler. Eserde, modern yaşamın kalıplaşmış düzeninin anlamsızlığı ile baş etmeye çalışan karakterlerin yaşadığı varoluş krizi ve bunu takip eden korku hissi öne çıkar. Ayrıca, toplum eleştirisi, yalnızlık, başkaldırı, intihar, aydın eleştirisi ve iletişimsizlik gibi ana temalar da işlenmiştir. "Korkuyu Beklerken" adlı hikayenin konusu ise kısaca şöyledir: Kaygılı ve ürkek bir adam olan ana karakter, bir gün eve girdiğinde mutfak rafında isimsiz bir mektup bulur. Ana kahraman, mektubun içeriğini öğrendiğinde ciddiye almaz ancak zaman geçtikçe düşünceler zihnini yer bitirir. Açlıktan bayılmak üzere iken zil çalar ve yakınlardaki marketin çırağı broşür getirir. En sonunda polise her şeyi itiraf eder ancak polis kendisini takmaz.

Oğuz Atay'ın "Tutunamayanlar" ve "Tehlikeli Oyunlar" romanları aynı değildir, ancak aralarında bazı benzerlikler bulunmaktadır. Teknik ve Anlatım: Her iki roman da bilinç akışı tekniği ile yazılmış olup, bireylerin iç dünyalarına odaklanır. Karakterler: "Tutunamayanlar"daki Selim Işık ve "Tehlikeli Oyunlar"daki Hikmet Benol karakterleri arasında benzerlikler vardır. Konu: Her iki roman da modernitede tek bir hakikat anlayışının kaybolması ve ideolojilere tutunamamanın getirdiği zorlukları işler. Bazı araştırmacılar, "Tehlikeli Oyunlar"ın "Tutunamayanlar"ın devamı niteliğinde olduğunu düşünmektedir.

Oğuz Atay'ın en iyi kitabının hangisi olduğuna dair kesin bir yanıt vermek zordur, çünkü bu, kişisel zevklere göre değişebilir. Ancak, Atay'ın en bilinen ve sevilen eserleri arasında şunlar yer alır: Tutunamayanlar. Tehlikeli Oyunlar. Korkuyu Beklerken. Bir Bilim Adamının Romanı. Ayrıca, Atay'ın tamamlanamamış eseri Eylembilim ve tiyatro oyunu Oyunlarla Yaşayanlar da önemli eserler arasındadır.

Oğuz Atay'ı anlamak için Korkuyu Beklerken kitabı ile başlanması önerilir. Önerilen okuma sırası: 1. Korkuyu Beklerken; 2. Tutunamayanlar; 3. Oyunlarla Yaşayanlar; 4. Tehlikeli Oyunlar; 5. Bir Bilim Adamının Romanı: Mustafa İnan; 6. Eylembilim; 7. Günlük. Ayrıca, Yıldız Ecevit'in "Ben Buradayım" kitabı, biyografik bilgiler için faydalı olabilir.

Hece Dergisi'nin Oğuz Atay Özel Sayısı olan 337. sayının sayfa sayısı 672'dir.

"Biz tanımadığı insana gülümsemenin, kedi sevmenin, renkli kalemlerin mutlu ettiği insanlarız. Bizden zarar gelmez" sözü, Oğuz Atay'a aittir.

Bu sözler, Oğuz Atay'ın "Tutunamayanlar" adlı eserinden bir alıntıdır.

Bilinç akışı tekniği, çeşitli hikayelerde ve romanlarda kullanılmıştır. İşte bazı örnekler: James Joyce'un "Ulysses". Virginia Woolf'un "Mrs. Dalloway" ve "Duvardaki İz". Yusuf Atılgan'ın "Anayurt Oteli" ve "Aylak Adam". Orhan Pamuk'un "Sessiz Ev". J.D. Salinger'in "Çavdar Tarlasında Çocuklar". Ayrıca, Édouard Dujardin'in "Les Lauriers sont coupés", Arthur Schnitzler'in "Leutnant Gustl" ve William Styron'un "Lie Down in Darkness" gibi eserlerde de bilinç akışı tekniği görülmektedir.

Tutunamayanlar, Oğuz Atay'ın ilk romanıdır. Eserin ilk yayım yılı 1971'de iki cilt olarak, 1984'te ise tek cilt olarak yayımlanmıştır.

Norgunk kelimesi, farklı bağlamlarda çeşitli anlamlar taşıyabilir: Oğuz Atay'ın "Korkuyu Beklerken" adlı öyküsünde, bir tarikattan gelen, bilinmeyen bir dille yazılmış uyarı mektubunda geçen ve "dikkat" anlamında kullanılan bir sözcüktür. Yayınevi adı, Ayşe Orhun Gültekin ve Alpagut Gültekin tarafından 2002 yılında kurulan ve değerli metinleri, özenli çevirilerle okurla buluşturan bir yayınevinin adıdır. Eski Türkçe'de, "dostlukla" anlamına gelir.

Oğuz Atay'ın son sözleri, 13 Aralık 1977 tarihinde bir arkadaşının evindeyken banyoya gittikten sonra uzun süre çıkmaması üzerine, dışarıdan "Nasılsın Oğuz?" diye seslenenlere "Sevinmeyin, daha ölmedim." olmuştur. Atay, bu sözleri söylerken ölmüş, bu da onun son sözleri olarak kabul edilmiştir.

Oğuz Atay, babasına yazdığı mektupta baba-oğul ilişkisindeki iletişim eksikliğini ve kendi içsel çatışmalarını dile getirmek istemiştir. Atay, bu mektubu babasının ölümünden sonra, onunla yüzleşme ve kendisiyle hesaplaşma amacıyla kaleme almıştır. Mektupta, babasının otoritesi altında bastırılmış duygularını ve düşüncelerini samimi bir dille ifade etmiştir. Ayrıca, Atay bu mektupla, babasının kendisine aktardığı değerleri ve kendi içsel çelişkilerini de ortaya koymuştur.