NükleerBilimler

Başlıca beş iyonlaştırıcı radyasyon çeşidi vardır: 1. Alfa parçacıkları. 2. Beta parçacıkları. 3. X ışınları. 4. Gama ışınları. 5. Nötronlar. Ayrıca, kozmik ışınlar da iyonlaştırıcı radyasyon olarak kabul edilir.

Pozitron, elektronun karşı parçacığı olan artı yüklü bir lepton türüdür. Özellikleri: Elektrik yükü: +1e, 1,602176565 × 10⁻¹⁹ C. Kütle: Elektronla aynı kütleye sahiptir, 9,10938356 × 10⁻³¹ kg. Spin: 1/2. Keşfi: 1928 yılında Paul Dirac tarafından teorik olarak öngörülmüş, 1932 yılında Carl Anderson tarafından deneysel olarak keşfedilmiştir. Kullanım alanları: Tıp: Pozitron emisyon tomografisi (PET) gibi yöntemlerle tümörlerin tespitinde kullanılır. Malzeme bilimi ve temel fizik araştırmaları.

Yaklaşık 1100 çeşit izotop bilinmektedir. Ancak, doğal olarak yer kabuğunda bulunan başlıca izotop serileri şu şekildedir: Uranyum-radyum serisi. Aktinium serisi. Thorium serisi. Ayrıca, yeryüzünde yaklaşık 339 doğal olarak meydana gelen nüklid (izotop) olduğu ve bunların 286 tanesinin ilkel nüklidler (güneş sisteminin oluşumundan beri var olan) olduğu bilinmektedir.

Nötronun görevi şu şekilde özetlenebilir: Atomun kararlılığını sağlamak. Atomun kütlesini oluşturmak. İzotopları oluşturmak. Nükleer reaksiyonları başlatmak. Nükleer enerji ve silah yapımında kullanılmak.

Nötronun önemli olmasının bazı nedenleri: Atom çekirdeğinin kararlılığı. Nükleer reaksiyonlar. Malzeme araştırmaları. Enerji üretimi. Tıp.

Gentr, tıpta "Genel Elektrik Nükleer Deneme Reaktörü" anlamına gelen bir kısaltmadır. Ayrıca, Genetr Biyoteknoloji A.Ş. tarafından sunulan bir genetik test hizmeti de bulunmaktadır. Bu test, bireylerin genetik özelliklerini analiz ederek sağlık, beslenme, egzersiz ve kişisel bakım hakkında özelleştirilmiş bilgiler sunar.

İyonlaştırıcı radyasyon kaynakları şunlardır: Parçacık tipi: Alfa, beta, nötron, proton gibi parçacıklar. Dalga tipi: X-ışınları ve gama ışınları. Ayrıca, aşağıdaki kaynaklar da iyonlaştırıcı radyasyon yayabilir: kozmik ışınlar; nötronlar; radyoaktif izotoplar (örneğin, radon ve toron gazları); nükleer tesisler ve nükleer bomba denemeleri.

Evet, nötron tehlikeli olabilir. Serbest haldeki nötronlar, atomları iyonize etmese de, dolaylı olarak iyonlaştırıcı radyasyona sebep olabilir. Nötron radyasyonu, insan vücudunu radyoaktif hale getirebilir. Nötron bombası, atıldıktan sonra her cismin gama ışınları saçar hale gelmesine yol açar. Ancak, serbest haldeki nötronlar kararsızdır ve ortalama 10 dakika 11 saniyelik bir yarı ömre sahiptir.

Radyasyon ışıma yapan maddeler, radyoaktif olarak adlandırılır. Bazı radyasyon ışıma türleri: Alfa (α) ışıması. Beta (β) ışıması. Gama (γ) ışıması.

Uuq elementinin (flerovyum) bazı özellikleri: Atom numarası: 114. Periyot ve grup: 7. periyot, 14. grup (p bloğu). Sembol: Fl. Görünüş: Bilinmiyor, ancak muhtemelen metalik ve gümüşi beyaz veya gri renkte. Bağıl atom kütlesi: 289. Ergime ve kaynama noktası: Bilinmiyor. Yoğunluk: Katı hâlde 22 g/cm³. Elektronegatiflik: Pauling ölçeğine göre bilinmiyor. Radyoizotoplar: Yok. Uuq elementi, nükleer reaktörlerde tepkime sonucu ortaya çıkar ve çok kısa bir süre kararlı hâlini koruyabildiği için gözlemlenememektedir.

Transunarik elementlerin bazı özellikleri: Atom numarası: 92'den (uranyum) büyüktür. Kararlılık: Ağır çekirdekleri nedeniyle benzersiz ve çeşitli kararlılık özelliklerine sahiptir. Radyoaktif bozunma: Radyoaktif bozunma süreçlerine uğrarlar. Elektronik konfigürasyon: Karakteristik elektronik konfigürasyonlara sahiptirler. Üretim: Yapay olarak nükleer reaktörlerde veya parçacık hızlandırıcılarda üretilirler. Kullanım alanları: Nükleer enerji üretimi, atom enerjisi araştırmaları, nükleer silahların yapımı, tıbbi görüntüleme ve malzeme bilimi.

Robert Oppenheimer, atom bombasının mucitlerinden biri olarak kabul edilen bilim insanıdır. Oppenheimer, 1942 yılında katıldığı Manhattan Projesi'nde ilk atom bombasının geliştirilmesini yönetmiştir.

Atom bombasında uranyum ve plütonyum kullanılmasının nedeni, bu maddelerin fisyon özelliğine sahip olmasıdır. Fisyon, bir nötronun ağır bir atom çekirdeğine çarpıp onu parçalamasıyla gerçekleşir. Uranyum-235 (U-235) ve plütonyum-239 (Pu-239) izotopları, fisyon için gerekli olan izotoplardır. Ayrıca, plütonyumun nükleer silahlarda uranyuma destek olan çeşitli avantajları vardır.

Nükleer kimyagerler, radyoaktivite, nükleer reaksiyonlar ve atom çekirdeklerinin özellikleriyle ilgilenir. Bazı görevleri: Araştırma: Nükleer görüntüleme, füzyon ve fisyon gibi alanlarda teorik araştırmalar yaparlar. Geliştirme: Nükleer güç kaynaklarının verimliliğini ve güvenliğini artırmaya yönelik çalışmalar yürütürler. İzleme: Radyoaktif malzemelerin depolanması ve bertaraf yöntemlerini geliştirirler. Eğitim: Üniversite düzeyinde ders verebilir ve öğrencilere danışmanlık yapabilirler. Nükleer kimya, enerji, tıp, tarım ve sanayi gibi birçok alanda uygulama bulur.

Alfa, beta ve gama radyasyonu, iyonlaştırıcı radyasyon türleridir. Alfa radyasyonu. Alfa parçacıkları olarak adlandırılan yüksek enerjili partiküllerden oluşur. Kağıt gibi nispeten ince engeller tarafından durdurulabilir, bu nedenle vücuda nüfuz etme kabiliyeti sınırlıdır. Solunum ya da sindirim yoluyla vücuda alındıklarında, akciğer veya mide çeperlerindeki dokuların, yüksek radyasyonla ışınlanması suretiyle ciddi radyasyon hasarları oluşturur. Beta radyasyonu. Beta parçacıkları, yüksek enerjili elektronlar veya pozitronlar tarafından oluşur. Beta radyasyonu daha derin dokulara nüfuz edebilir ve bu nedenle cilt veya giysi tarafından durdurulabilir. Yüksek enerjili beta radyasyonlarına aşırı derecede maruz kalma veya yüksek dozda ışınlanma durumlarında deri yanıkları görülebilir. Gama radyasyonu. Gama ışınları yüksek enerjili elektromanyetik dalgalardır. Gama radyasyonu çok derin dokulara nüfuz edebilir ve çeşitli engellerle durdurulabilir. Gama ışını ile sindirilmeden ya da solunum yoluyla olmadan da, vücudun iç organları, önemli ölçüde doz alabilir. İyonlaştırıcı radyasyon, yüksek enerjisi sayesinde atomlardan elektron kopararak maddeyi iyonlaştırma yeteneğine sahip radyasyon türüdür. Radyasyonun insan sağlığı üzerindeki etkileri, maruz kalma süresi, yoğunluğu ve türüne göre değişiklik gösterir.

Nötron belgeseli hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, nötron ve nötron yıldızları hakkında bilgi veren bazı belgeseller şunlardır: Nötron Yıldızı Çarpışması. Bir Nötron Yıldızının Yaşam Döngüsü. Yengeç Nebulası Nötron Yıldızı.

Nükleer fisyonda zincirleme reaksiyon, fisyon sonucunda ortaya çıkan nötronların, ortamda bulunan diğer fisyon yapabilen atom çekirdekleri tarafından yutulması ve onları da aynı reaksiyona sokmasıyla oluşur. Zincirleme reaksiyon şu şekilde gerçekleşir: Bir uranyum-235 çekirdeği bir nötronla parçalanır ve iki nötron salınır. Bu iki nötron, iki tane daha uranyum çekirdeğini parçalamak için kullanılır. Her çekirdek iki tane daha nötron çıkarır. Bu nötronlar, dört adet çekirdek tarafından yakalanır ve bunların parçalanmasına yol açar. Bu şekilde çekirdeklerin bölünmesi ve nötronların salınması bir zincirleme reaksiyona sebep olur.

Kaliforniyumun bazı kullanım alanları: Nükleer reaktörlerin başlatılması. Madde araştırmaları. Daha yüksek atom ağırlığına sahip elementlerin sentezi. Kanser tedavisi. Endüstriyel uygulamalar. Kaliforniyum, yüksek radyoaktivitesi nedeniyle özel koruma ve depolama koşulları gerektirir.

Radyasyonun dozdan bağımsız ve uzun vadede ortaya çıkma riski bulunan etkisine stokastik etki denir. Stokastik etkilerin iki ana türü vardır: Kanser. Kalıtsal bozukluklar. Stokastik etkilerin ortaya çıkma olasılığı, maruz kalınan radyasyon dozuna, kişinin yaşına ve genel sağlık durumuna bağlı olarak değişir.

Nükleer kimya, kimyanın radyoaktivite, nükleer reaksiyonlar ve çekirdek özellikleriyle ilgilenen bir alt dalıdır. Nükleer kimyanın bazı alt dalları: Radyoaktivite. Nükleer reaksiyonlar. Nükleokimya. Radyoizotop kullanımı. Nükleer kimyanın uygulama alanları: Nükleer enerji. Tıp. Tarım. Sanayi.