AtomBombası

Çar Bombası (RDS-220, AN602), 58 megatonluk gücüyle dünyanın en güçlü nükleer bombasıdır. Diğer güçlü atom bombaları arasında Ivy King (10 megaton), Castle Romeo (11 megaton), Castle Yankee (13,5 megaton) ve Castle Bravo (15 megaton) bulunmaktadır. Nükleer silahların varlığı ve kullanımı, uluslararası hukuk ve güvenlik normlarına tabidir.

"Dönüm Noktası: Atom Bombası ve Soğuk Savaş" (Turning Point: The Bomb and the Cold War) belgesel dizisinin 1. sezonu 9 bölümden oluşmaktadır.

Hiroşima'ya atılan atom bombasının oluşturduğu merkezdeki ısı, 3.000 °C'ye ulaşmıştır.

Atom bombasında uranyum ve plütonyum kullanılmasının nedeni, bu maddelerin fisyon özelliğine sahip olmasıdır. Fisyon, bir nötronun ağır bir atom çekirdeğine çarpıp onu parçalamasıyla gerçekleşir. Uranyum-235 (U-235) ve plütonyum-239 (Pu-239) izotopları, fisyon için gerekli olan izotoplardır. Ayrıca, plütonyumun nükleer silahlarda uranyuma destek olan çeşitli avantajları vardır.

1 megatonluk bir atom bombası, 5 mil çapındaki bir alandaki canlı ve cansız her şeyi yok eder. Ancak, bir nükleer bombanın belirli bir alanı ne kadar tahrip edebileceği konusunda kesin bir tahmin yapmak zordur; bu tür bilgiler genellikle askeri sınıflandırmalar altında tutulur ve hassas verilere dayanır.

Atom bombası ve hidrojen bombasının dayandığı temeller şunlardır: Atom bombası. Hidrojen bombası.

Atom bombası, uranyum veya plütonyum gibi ağır elementlerin parçalanabilir izotoplarının, kritik kütle denilen belli bir ağırlık limiti üzerinde bir araya getirildiğinde zincirleme reaksiyona girerek çok büyük bir güç üretmesi nedeniyle bölünür. Bu süreç, nükleer fisyon (ayrışma) olarak bilinir. Fisyon tepkimesi, Albert Einstein’ın özel görelilik teorisinin sonuçlarından biri olan meşhur E=mc² denklemi ile açıklanır. Fisyon tepkimesi, 1945 yılında ABD tarafından Japonya'nın Hiroşima ve Nagazaki kentlerine atılan atom bombalarının temelini oluşturmuştur.

İkinci Dünya Savaşı'nda iki adet atom bombası kullanılmıştır. 6 Ağustos 1945'te Amerika Birleşik Devletleri, Hiroşima'ya "Little Boy" (Küçük Oğlan) adlı Uranyum-235 tipi atom bombasını atmıştır. 9 Ağustos 1945'te ise aynı ülke, Nagazaki'ye "Fat Man" (Şişman Adam) adlı Plütonyum-239 tipi atom bombasını atmıştır.

Christopher Nolan'ın yönettiği Oppenheimer filmi, 21 Temmuz 2023 tarihinde vizyona girmiştir. Dolayısıyla, yeni bir bilgi bulunmadıkça, Oppenheimer atom bombası filminin yeni bir sürümü veya devam filmi beklenmemektedir.

Christopher Nolan'ın Oppenheimer'ı çekmesinin birkaç nedeni vardır: Oppenheimer'ın hayatının ilgi çekici olması. Gerçek olaylara sadakat. Önemli bir tarihi olayın temsili. Bilimsel ve ahlaki soruların işlenmesi. Nolan, Oppenheimer'ın hikayesini, bilim insanlarının eylemlerinin dünya üzerindeki etkilerini ve ahlaki ikilemleri anlatmak için bir fırsat olarak görmüştür.

Enola Gay, 6 Ağustos 1945'te Hiroşima'ya ilk atom bombasını atan uçaktır. Bu uçak, Boeing B-29 Superfortress modelidir ve pilotu Paul Tibbets'tir.

1 atom bombası, yaklaşık 10.000.000 ton TNT (tri-nitro-toluen) eşdeğerinde maddeyi yok edebilir. Ancak, belirli bir nükleer bombanın belirli bir alanı ne kadar tahrip edebileceği konusunda kesin bir tahmin yapmak zordur; bu tür bilgiler genellikle askeri sınıflandırmalar altında tutulur ve hassas verilere dayanır.

"Dünya Bu" ifadesinin neden bittiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, "dünya" kelimesinin geçtiği bazı ifadeler ve anlamları şu şekildedir: Bildiğimiz Dünya Bitti. Bu dünya bitti!. Dünya Bu.

En iyi atom bombası belgeseli olarak değerlendirilebilecek bazı yapımlar şunlardır: "Atomik Örtbas" (Atomic Cover-up). "Atom Bombası: İnsanlık Tarihinin Karanlık Sayfası" (Atomic Bomb: A Dark Chapter in Human History). Ayrıca, "Atom Enerjisi: İnsanlığın Büyük Buluşu" (Atom Energy: A Great Discovery of Mankind) ve "Nükleer Enerji: Geleceğin Gücü" (Nuclear Energy: The Power of the Future) gibi belgeseller de atom enerjisi ve nükleer silahların bilimsel, politik ve sosyal yönlerini ele alır.

Hiroşima ve Nagazaki'ye atılan atom bombaları, II. Dünya Savaşı sırasında kullanılmıştır. 6 Ağustos 1945'te Hiroşima'ya, 9 Ağustos 1945'te ise Nagazaki'ye atom bombası saldırısı yapılmıştır.

9 Ağustos 1945'te Nagazaki'ye atılan atom bombası nedeniyle en az 70 bin kişi hayatını kaybetmiştir. Japon yetkililere göre ise iki atom bombası nedeniyle toplamda yaklaşık 500 bin kişi yaşamını yitirmiştir. Ölümlerin bir kısmı olay anında gerçekleşirken, bir kısmı ise radyasyon etkisiyle yıllar sonra görülmüştür.

Ağır Su Savaşı, İkinci Dünya Savaşı sırasında, atom bombası yapımında kullanılan ağır suyun kaynağı olan Norveç'teki Vemork Ağır Su Tesisi'nin Müttefikler ve Naziler arasındaki mücadelesini anlatır. Hikaye, 1942'de Norveç'e gönderilen bir ekibin tesisi sabote etme girişimiyle başlar. Konu, aynı zamanda 1948 yapımı bir Fransız-Norveç filmi ve 2015 yapımı bir Norveç TV dizisi gibi farklı medya türlerinde de işlenmiştir.

Atom bombasında 64 kilogram uranyum yakıt parçalanır. Bu miktarın 1 kilogramdan azı fisyon tepkimesiyle enerjiye dönüşür ve bu enerji, 15 bin ton TNT’nin patlama gücüne denk bir patlama yaşanmasına sebep olur.

Atom bombasını anlatan en iyi film olarak değerlendirilebilecek yapımlardan bazıları şunlardır: Oppenheimer (2023). Dr. Strangelove (1964). Fail-Safe (1964). Fat Man and Little Boy (1989). The Atomic Cafe (1982). En iyi film seçimi kişisel zevklere göre değişebilir.

Atom bombası saldırılarından sağ kurtulan yaklaşık 85 bin kişi bulunmaktadır. Hiroşima'da atom bombası saldırısından sağ kurtulan yaklaşık 66 bin kişi bulunmaktadır. Nagasaki'de ise atom bombası saldırısından sağ kurtulan yaklaşık 74 bin kişi bulunmaktadır. Atom bombasının uzun vadeli etkileri nedeniyle daha sonra hayatını kaybedenler de olmuştur.