Mezarlar

Antik Yunan'da çeşitli mezar türleri bulunmaktaydı, bunlar arasında: 1. Oda Mezarı: İnsan kalıntılarının gömülmesi için kullanılan yeraltı odaları veya birbirine bağlı birkaç odadan oluşan yapılar. 2. Lahit Mezarı: Taş veya mermerden oyulan, ölülerin muhafaza edildiği sanduka şeklinde mezarlar. 3. Küp Mezarı: Cesetlerin küp şeklindeki büyük kaplara yerleştirildiği mezarlar. 4. Kaya Mezarı: Katı kaya oluşumlarına oyularak yapılan mezarlar. 5. Tümülüs: Toprak ve taşlardan yapılmış mezar höyükleri. 6. Kremasyon Mezarı: Cesetlerin yakılarak gömüldüğü mezarlar. Bu mezar türleri, farklı dönemlerde ve bölgelerde değişiklik gösterebilirdi.

Timülüsün içinde genellikle kral mezarları bulunur. Ayrıca, timülüsün iç yapısı ve katmanları da şu şekildedir: 1. Hediye katmanı: Krala bağlı yerleşim birimlerinden getirilen çeşitli topraklar. 2. Ana katman: Bölgeden elde edilen toprak yığması. 3. Taş katman: Tümülüsü koruyan çatı şeklinde bir katman. 4. Kil katman: Mezar odasını sulardan koruyan bir katman. 5. Son katman: Tümülüs mezar odası.

Mumyanın kayıp mezarı iki farklı keşifte bulunmuştur: 1. Ptahshepses'in Mezarı: Yaklaşık 4.400 yıl önce yaşayan eski Mısırlı bir yetkili olan Ptahshepses'in mezarı, Mısır'ın Abusir piramit alanları ile Sakkara arasındaki bölgede keşfedilmiştir. 2. II. Tutmosis'in Mezarı: Antik Mısır'ın 18. Hanedan hükümdarlarından biri olan Kral II. Tutmosis'in mezarı, Luksor yakınlarındaki Theban Nekropolü'nün Batı Vadileri'nde bulunmuştur.

Mezar çeşitleri genel olarak şu şekilde sınıflandırılabilir: 1. Mermer Mezarlar: Dayanıklı ve estetik bir malzeme olan mermerden yapılır. 2. Granit Mezarlar: Sert yapısı ile bilinen granit malzemeden üretilir, bakım gerektirmez. 3. Mozaik Mezarlar: Küçük taşlar, seramik parçaları veya camların kullanılmasıyla yapılan sanatsal mezarlardır. 4. Basit Toprak Mezarlar: En yaygın mezar türüdür, kazılan çukura ceset yerleştirilir ve üzeri toprakla kapatılır. 5. Kaya Oyuğu ve Kaya Aralığı Mezarları: Ana kayaya oyularak veya kaya aralıklarında yapılan mezarlardır. 6. Sandık Mezarlar: Taş, ağaç veya kerpiçten yapılan dikdörtgen veya kare şeklindeki mezarlardır. 7. Küp Mezarlar: Cesetlerin boyutlarına uygun küplerin içine yerleştirildiği mezarlardır. 8. Oda Mezarlar: Taş, kerpiç gibi malzemelerle yapılan küçük odalardır. 9. Yığma Mezarlar: Farklı toprak katmanlarının bir yere yığılarak yapılan mezarlardır. 10. Sahte Mezarlar: Cesedi bulunmayan, anısına yapılan mezarlardır.

Mezarlara resim çizilmesinin birkaç nedeni olabilir: 1. Anma ve Hatırlatma: Sevilen kişilerin hatıralarını canlı tutmak ve onlara olan bağlılığı sürdürmek için resim çizilebilir. 2. Gösteriş ve Yarışma: Bazı durumlarda mezarların üzerine resimler koyarak bir yarış ve gösteriş yapma eğilimi olabilir. 3. Geleneksel Uygulamalar: Bazı kültürlerde mezar taşlarına resim çizmek geleneksel bir uygulama haline gelmiş olabilir.

Mağaralarda aslan figürleri, genellikle kral mezarlarını veya önemli defineleri işaret etmek için kullanılmıştır.

Türkiye'de yedi ana çeşit yeraltı mezarı bulunmaktadır: 1. Basit toprak mezar. 2. Kaya oyuğu ve kaya aralığı mezarları. 3. Sandık mezar (lahit). 4. Küp mezarları. 5. Oda mezar. 6. Yığma mezar. 7. Sahte mezar.

Çanakçı Kaya Mezarları'nda yatan kişiler, genellikle yönetici rahiplerin oğulları olarak kabul edilmektedir. Bu mezarlarda ayrıca, Trogomon isimli bir askerin kabartması da bulunmaktadır.

Merdâvîc bin Ziyâr'ın mezarı, Tahran'ın güneyindeki Rey şehrinde, Emin Abbad ilçesinin kuzeydoğusunda bulunan Gonbad-e Mardaviz'de yer almaktadır.

Kaya üzerinde baykuş işareti, genellikle tılsım ve mezar işareti olarak yorumlanır. Ayrıca, baykuş işareti uğursuz bir hayvan olarak kabul edildiğinden, bu tür yerlerde lanetlenmiş veya günahkar kişilerin gömüldüğü de düşünülür.

Tepe mezarları, farklı kültürlerde çeşitli nedenlerle yapılmıştır: 1. Anadolu Selçukluları döneminde: Kümbet adı verilen tepe mezarları, genellikle büyük devlet ve din adamları için anıt mezar olarak yapılmıştır. 2. Orta Asya'da: Kurgan tipi mezar höyükleri, önemli kişilerin gömülmesi için kullanılmıştır ve bazen zengin mezar eşyalarıyla birlikte bulunmuştur. 3. Antik dönemlerde: Tümülüs adı verilen mezar odaları, krallar, aileleri ve soylular için yapılmıştır.

Kompozit mezarlar, 90 yıl ömür garantisine sahiptir.

Kaunos'ta toplam 167 kral mezarı bulunmaktadır.

Tümülüslerde 7 oda ifadesi, çok odalı tümülüsler için kullanılan bir tanım olabilir. Bu tür tümülüslerde, aileden her ölen kişi için önceden yapılmış tünellerden geçilerek cesetlerin diğer cesetlerin yanına bırakıldığı odalar bulunur.

Kayıp mezarlar farklı yerlerde bulunmuştur: 1. Antik Mısır: Arkeologlar, antik Mısır'ın başkenti Memphis'in belediye başkanının 3300 yıllık kayıp mezarını Sakkara'da keşfettiler. 2. Diyarbakır: Anadolu Selçuklu Sultanı I. Kılıçarslan'ın kayıp mezarı, Silvan ilçesinde bulundu. 3. Mısır: Son yüzyılın en büyük keşiflerinden biri olarak kabul edilen II. Tutmosis'in mezarı, Luksor yakınlarındaki Theban Nekropolü'nün Batı Vadileri'nde bulundu.

Amun'un mezarının yeri iki farklı bağlamda değerlendirilebilir: 1. Panehsy'nin Mezarı: Sakkara nekropolünde, Eski Mısır'ın 19. Hanedanlığı dönemine ait (MÖ 1292-1189) "Amon tapınağının yöneticisi" Panehsy'nin mezarı bulunmuştur. 2. Ankhef-in-Khunsu'nun Lahdi: Luksor'un Batı yakasında, antik Mısır tanrısı Amun Ra'nın başrahibi Ankhef-in-Khunsu'nun lahdi, MÖ 943-716 yılları arasına tarihlenen 22. Hanedanlık döneminde keşfedilmiştir.

Zemin altı kaya mezarları, dönemin şartları gereği genellikle kasabaların ve köylerin arazilerine yapılırdı. Mezarların yapım zamanı, kralların hayatta oldukları döneme kadar uzanabilirdi; bu durumda mezarın inşası için güneşin yaz ayındaki doğuşu ve batışı hesaplanırdı.

Mesih Mehmed Paşa'nın mezarı, İstanbul'un Fatih ilçesinde, Hırka-i Şerif Camii yakınlarında bulunmaktadır.

Hititlerde kaya mezarları, ölü gömme ritüellerinin bir parçası olarak yapılmıştır. Ayrıca, kaya mezarlarının dayanıklı ve güvenli yapılar olması da tercih edilme nedenlerinden biridir.

Friglerin mezarları tümülüs şeklinde olmasının nedeni, bu mezarların ölülerin ahiret hayatına hazırlanması ve onlara saygı gösterilmesi amacıyla yapılmış olmasıdır. Tümülüsler, ölünün ahşap bir odaya veya çukura konulduktan sonra, mezarın bir daha açılmamak üzere üzerine toprak ve taş yığınları yapılarak oluşturulan yüksek tümseklerdir.