Mesane

Mesane için kullanılan kateterler arasında foley kateter ve suprapubik kateter öne çıkar. - Foley kateter, idrar torbasına yerleştirilerek idrarın dışarı akmasını sağlar ve genellikle ameliyat sonrası veya idrar yapma zorluğu yaşayan hastalarda kullanılır. - Suprapubik kateter, karın duvarından mesaneye yerleştirilen bir idrar kateteridir ve uzun süreli idrar drenajı gerektiğinde tercih edilir.

Mesane kapasitesinin 200 ml olması normal kabul edilmez. Sağlıklı bir mesanenin kapasitesi genellikle 600-800 ml arasındadır ve maksimum olarak 1500 ml'ye kadar idrar biriktirebilir.

Mesaneye mikroskobik bakılması, sistoskopi adı verilen bir işlemle yapılır. Bu işlem sırasında: 1. Hazırlık: İşlem steril şartlarda gerçekleştirilir ve idrar yolları enfeksiyonu varsa önce tedavi edilir. 2. Pozisyon: Hasta jinekolojik masaya sırt üstü yatırılır ve bacakları dışa açılmış şekilde yerleştirilir. 3. Cihazın Yerleştirilmesi: Sistoskop (üzerinde kamera bulunan ince ve esnek bir cihaz) üretradan geçirilerek mesaneye yerleştirilir. 4. İnceleme: Doktor, mesane ve üretrayı inceleyerek gerekli görürse doku örneği (biyopsi) alır. 5. İşlem Sonu: Enjekte edilen sıvı boşaltılır ve hastanın tuvalete gitmesi istenir. Bu işlem, mesane içindeki anormallikleri tespit etmek ve mesane kanserini teşhis etmek için kullanılır.

Bladder kanseri, yani mesane kanseri, mesanedeki hücrelerin anormal şekilde çoğalması sonucu oluşan bir kanser türüdür. Nedenleri arasında sigara içme, zararlı kimyasallara maruz kalma, kronik mesane iltihabı ve genetik faktörler bulunur. Belirtileri genellikle kan idrar, sık idrara çıkma, ağrılı idrara çıkma veya sırt ağrısı olarak ortaya çıkar. Teşhis için doktor, mesaneyi incelemek üzere bir sistoskopi yapabilir ve şüpheli durumlarda biyopsi veya idrar sitolojisi gibi testler uygulayabilir. Tedavi seçenekleri arasında cerrahi müdahale, kemoterapi, radyasyon terapisi ve immünoterapi yer alır.

Mesane kapasitesi genellikle 400-600 ml arasında değişir. Mesane, gerektiğinde 1500 ml kadar idrar depolayabilir.

Papiller ürotelyal karsinom, mesane, üreter veya alt böbreklerin iç kaplamasında oluşan bir mesane kanseri türüdür. Bu kanser türünde tümörler, mesanenin iç tabakasına, alt böbreğe veya üretere küçük bir sap ile tutturulmuş küçük mantarlar şeklindedir. Papiller ürotelyal karsinom, tedaviye iyi yanıt verme eğilimindedir ve bu da olumlu bir prognoza yol açar.

Mesanede posterior duvarda kalınlaşma, mesane duvarının arka kısmının normalden daha kalın hale gelmesi durumunu ifade eder. Bu durum, çeşitli sağlık sorunlarının bir belirtisi olarak ortaya çıkabilir ve genellikle şu nedenlerle ilişkilidir: - Enfeksiyonlar: Tekrar eden veya kronik idrar yolu enfeksiyonları. - Mesane irritasyonu: Kimyasal maddeler veya tahriş edici gıdalar. - Mesane taşları: Taşların varlığı. - Mesane kanseri: Kanserli hücrelerin varlığı. Belirtiler arasında sık idrara çıkma, idrar yaparken ağrı veya yanma hissi ve alt karın bölgesinde rahatsızlık yer alabilir. Teşhis ve tedavi için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Çok koşunca mesanede ağrı, mesane tahrişi veya idrar yolu enfeksiyonları gibi durumlardan kaynaklanabilir. Mesane tahrişi, mesanenin aşırı gerilmesi veya belirli gıdaların tüketimi sonucu ortaya çıkabilir. Eğer mesane ağrısı yaşıyorsanız, doğru tanı ve tedavi için bir sağlık profesyoneline danışmanız önemlidir.

Mesanenin kas tabakası, detrusor adı verilen bir kas tabakasıdır.

Mesane disfonksiyonuna üroloji bölümü bakar.

Mesane TUR ameliyatı sonrası hastanede kalış süresi genellikle 1-2 gündür.

Mesane tümörü ameliyatı, tümörün boyutuna, yerleşimine ve evresine göre farklı tekniklerle yapılır. Yaygın olarak kullanılan ameliyat yöntemleri şunlardır: 1. Transüretral Rezeksiyon (TUR): Bu ameliyatta, üretradan mesaneye kadar uzanan ince bir alet (sistoskop) kullanılarak tümör çıkarılır. 2. Radikal Sistektomi: Bu ameliyatta, mesanenin tamamı ve çevresindeki lenf bezleri çıkarılır. 3. Laparoskopik Cerrahi: Bu ameliyatta, karın bölgesinde açılan küçük kesilerden girilen ince aletler ve bir kamera yardımıyla tümör çıkarılır. 4. Robotik Cerrahi: Bu ameliyatta, bir robot yardımıyla tümör çıkarılır. Ameliyat süreci genellikle şu adımları içerir: 1. Anestezi Uygulaması: Ameliyat genellikle genel veya spinal anestezi altında gerçekleştirilir. 2. Endoskop ile Giriş: İdrar yolundan mesaneye ince bir endoskop yardımıyla girilir. 3. Tümörün Çıkarılması: Mesane içindeki tümör özel aletlerle kesilerek çıkarılır. 4. İrrigasyon: Ameliyat sırasında mesane sürekli olarak steril sıvılarla yıkanarak temizlenir. 5. Sonda Takılması: Ameliyattan sonra bir süre idrar yapmanızı sağlamak için bir idrar sondası (kateter) takılabilir. Ameliyat sonrası iyileşme süreci, uygulanan yönteme ve hastanın genel sağlık durumuna bağlı olarak değişir.

Normal bir mesane duvar kalınlığı, mesane neredeyse boşken ortalama 2,76 mm, mesane doluyken ise 1,55 mm olarak kabul edilir.

Mesane kanseri T1 evre, TNM evreleme sistemine göre kanserin mesane duvarının daha yüzeysel kısımlarında bulunduğunu ifade eder. Bu evrede kanser, sadece mesanenin iç kısmını örten tabakada yer alır ve kas tabakasına, çevre dokulara veya lenf düğümlerine henüz ulaşmamıştır.

Mesane optimal distandü ifadesi, mesanenin normalden fazla genişlemesi veya dolması durumunu ifade eder. Nedenleri arasında idrar yolu enfeksiyonları, nörolojik hastalıklar veya fiziksel engeller bulunabilir. Teşhis ve tedavi için bir sağlık profesyoneline başvurmak önemlidir.

Ürotelyal karsinom, mesane kanserlerinin yaklaşık %90'ını oluşturan ve kötü huylu olarak kabul edilen bir tümör türüdür.

Poiller transisyonel karsinom ifadesi, tıbbi literatürde doğrudan yer almayan bir terimdir. Ancak, "transisyonel hücreli karsinom" veya "ürotelyal karsinom" olarak bilinen bir kanser türünden bahsedilebilir. Ürotelyal karsinom, idrar yollarını, özellikle mesaneyi etkileyen bir kanser türüdür.

Mesane duvarında bulunan kaslar detrüsör kası olarak adlandırılır. Bu kas, spiral, uzunlamasına ve dairesel demetler halinde düzenlenmiş düz kas liflerinden oluşur.

Mesane boşaltımı, genellikle 4 ila 6 saatte bir yapılır.

Mesaneye botoks uygulamasının etkisi hastadan hastaya değişmekle birlikte ortalama 6 ay kadar sürmektedir. Bazı hastalarda bu süre 3-4 ayla sınırlı kalabilirken, bazı hastalarda 1 yıla kadar uzayabilir.