KöyYaşamı

Tapuda harman yeri, bir bölgenin köy halkı tarafından ortak olarak çok eski zamanlardan beri harman yeri olarak ekilip biçildiğini ifade eder. 3402 sayılı Kadastro Kanunu'nun 16. maddesine göre harman yerleri özel mülkiyete konu teşkil etmezler. Eğer özel şahsa ait bir arsa harman yeri olarak geçiyorsa, belirli sınırlar altında olmak şartıyla yapı izni başvurusu yapılabilir.

Anne ve oğulun köyde yaptığı işler, bulundukları duruma ve tercihlerine bağlı olarak değişebilir. Aynur ve Evren Külahçi örneğinde, anne ve oğul Tunceli'nin Mazgirt ilçesindeki köylerinde hindi yetiştiriciliği yapmaktadır. Ergün Saraç ise Kastamonu'nun Ağlı ilçesinde, torunu için branda kullanarak bir aquapark yapmıştır.

Yaşlı köylerine "yaşlı köyü" denmesinin nedeni, bu yapıların yaşlı bireyler için tasarlanmış konut tipleri olması ve genellikle yaşlılara hizmet sunmasıdır. Bu köyler, yaşlıların evlerinde kalmalarına olanak tanıyan ve bakım, sağlık ile sosyal destek ihtiyaçlarını karşılayan bir modeldir. Ayrıca, "köy" kelimesinin kısaltması olarak "Elder Village" (Yaşlı Köyü) veya "Senior Village" (Yaşlı Yaşam Köyü) ifadeleri de kullanılmaktadır.

Kuyucaklı Yusuf romanı, yer ve zamana bağlıdır çünkü: Gerçek bir olaya dayanmaktadır. Yerel renklerle doludur. Mekânlar, romanın kahramanlarını temsil eder. Tarihsel bir arka plan sunar. Bu unsurlar, romanın hem yerel hem de evrensel temalarla zenginleşmesini sağlar.

Doğanbey köyü evlerinin taş olmasının nedeni, köyün eski Rum köyü "Domatia" olarak kurulup, Rum taş işçiliğinin izlerini taşımasıdır. "Domatia", Rumca'da "odalar" anlamına gelir ve köydeki evlerin geniş avlular etrafında ayrı ayrı odalar şeklinde inşa edildiğini ifade eder. 1924'teki mübadelede Yunanistan'a göç eden Rumların yerine gelen Türkler, köydeki taş evlere dokunmamış, bu evleri aslına uygun olarak restore etmişlerdir.

Bartın'ın Amasra ilçesine bağlı Aliobası köyünde bugüne kadar hiç koronavirüs vakası görülmemesinin nedeni, köy halkının maske, mesafe ve hijyen kurallarına sıkı sıkıya uyması olarak belirtiliyor. Köyde ayrıca, organik beslenme ve misafir kabul etmeme gibi uygulamalar da bu başarıya katkıda bulunmuş.

Köylülere takılan lakaplardan bazıları şunlardır: Fiziksel özelliklere göre: "Karadöl Hamit" (esmer olduğu için), "Götçü Kadir" (nedenini bilmeden 90 yaşındaki bir dedeye). Davranış ve alışkanlıklara göre: "Çüksüz Seyit" (uzun süre çocuğu olmayan bir adama), "Amcuğun Yusuf" (7. kez evlenen bir abiye). Meslek ve yeteneklere göre: "Mercan Ağa" (köyün kabadayısı), "Mamiş Ağa" (çalışmadan geçinen biri). Diğer: "Angara Valisi", "Tibik Ali", "Hacı'nın Garı", "Yettili Ebe" (Tahtakuşlar Köyü'nde). Lakaplar, kişiyi övme, tanıtma, kötüleme veya alaya alma amacıyla konulabilir.

Köylerin resimlerle anlatılabilecek bazı özellikleri: Doğal anlar: Köyde ekmek yapma, hayvanlara bakma veya tarlada ürün toplama gibi günlük aktiviteler. İnsanlarla etkileşim: Köylülerin samimi sohbetleri, çocukların oyunları ve yaşlıların hikayeleri. Doğanın içindeki yaşam: Bahçelerde çalışan insanlar, köy yolları veya evlerin önündeki tarım aletleri. Mimari unsurlar: Taş evler, ahşap yapılar veya köy camileri gibi detaylar. Doğal materyaller: Ahşap, taş veya toprak gibi malzemelerle inşa edilmiş yapılar. Işık ve gölge oyunları: Gün doğumu veya gün batımı sırasında çekilen fotoğraflar, köy manzaralarına romantik bir hava katar. Farklı perspektifler: Dron veya yüksek noktalardan köyün genel görünümü, tarlalar ve evler. Duygusal anlar: Mutluluk, hüzün veya huzur gibi köy yaşamına özgü duygular. Örnek görseller için Anadolu Ajansı'nın arşivine veya bölgedeki yerel fotoğrafçılara başvurulabilir.

Türkiye'nin doğusunda kışın köyde yaşam, zorluklar ve güzelliklerin bir arada olduğu bir tablo sunar. Zorluklar: Hayvancılık: Kar yağdığında hayvanlar ahırlarda beslenir, su ihtiyaçları köy çeşmesinden karşılanır. Maddi yük: Köyde yaşayanlar, sobayla tek bir odayı ısıtabilirken, kent merkezinde doğalgazla ısınan bir ev daha düşük maliyetle ısıtılır. Güzellikler: Kuzuların doğumu: Kuzulayan koyunların mutluluğu ve yeni doğan kuzularla oynama keyfi. Çocuk oyunları: Kartopu savaşı, temizlenen alanda top oynama gibi kış eğlenceleri.

Kışın köyde yapılabilecek bazı aktiviteler: Hayvan bakımı: İnek veya danası olanlar, hayvanların yemini verir, altlarını temizler ve sularını verir. Ev işleri: Evin hanımı ve kızları, ev işleri yapar; iplerden hırka ve kazak örer, işlemeler ve kaneviçeler işler. Sosyalleşme: Akşamları ev sohbetleri yapılır ve misafirler ağırlanır. Açık hava aktiviteleri: Kayak yapılabilir veya kar topu savaşı düzenlenebilir. Sıcak içecekler ve yemekler: Sıcak çorbalar ve tatlılar yapılır; toyga çorbası, tarhana torbası, pekmezli turşu gibi lezzetler akşam sofrasını süsler.

Köy hayatını seven burçlar arasında Boğa, Başak, Yengeç ve Oğlak burçları bulunmaktadır. Boğa burçları, doğayla derin bir bağ kurar ve köy yaşamının sakinliğini terapi gibi görürler. Başak burçları, köy hayatında kendi sebzelerini yetiştirmeyi ve hayvanlarla ilgilenmeyi severler. Yengeç burçları, aileye ve geleneklere olan bağlılıklarıyla köy yaşamını tercih ederler. Oğlak burçları, doğayla iç içe olmayı ve sade yaşamı severler; köyde kendi işlerini yapmayı ve toprakla uğraşmayı tercih ederler. Burçların özellikleri bilimsel olarak kanıtlanmamıştır.

Ardahan'da "Köyümde Yaşamak İçin Bir Sürü Nedenim Var" projesi 01.01.2025 - 31.01.2025 tarihleri arasında başvuruların alınmasıyla başlamıştır. Proje, 2025 yılında da devam etmekte olup, kredi limiti 1 milyon 200 bin TL'ye yükseltilmiştir.

"Bizim Köy" kitabının konusu, köydeki sorunların neden böyle olduğunu açıklamaktadır. Mahmut Makal, kitapta işsizlik, susuzluk, toprak ağalığı, sağlık sisteminin yetersizliği, cehalet, eşkıyalık, dini gelenek ve hurafeler gibi sorunları ele almaktadır. Ayrıca, köydeki şeyh ve hafızlara büyük önem verilmesi, tarikat üyesi olmayan neredeyse kimsenin kalmaması da köydeki düzenin bir parçası olarak görülmektedir.

Yılmaz Güney'in "Çirkin ve Cesur" filmi, köy yaşamının sıkıntılarını ve köy ağasının köylülere yaptığı kötülükleri konu alır.

"Evlerinin önü bulgur kazanı" türküsünün hikayesi bulunamadı. Ancak, türkünün sözleri şu şekildedir: > Evlerinin önü bulgur kazanı Herkes sever okuyanı yazanı Kimse sevmez meyhanede gezeni Armut dalda kız bahçede sallanır Yere düşer şekerlenir ballanır Denizli'nin adım adım yolları Açılıp sarmıyor yarin kolları Bülbül gibi şakır gider dilleri. Bu türkü, Denizli yöresine aittir.

En güzel köy şiirlerinden bazıları şunlardır: "Anlat Muhtarım". "Köy Kokulu Sevdiğim". "Benim Köyüm". "Köy Havası". "Ben Köyümü Özledim". Köy şiirleri için ayrıca edebiyatdefteri.com ve ziyasahin38.tr.gg sitelerindeki şiir koleksiyonları da incelenebilir.

Evcek Köy Yaşam Alanı'nın sahibi Ömer Faruk Kubilay'dır.

Köyde okuyan bir öğrencinin yaptığı bazı faaliyetler şunlardır: Eğitim ve Öğretim: Köy Enstitülerinde öğrenciler, ders kitaplarının yanı sıra dünya klasiklerini okumaya teşvik edilirdi. Kendi Kendine Yetme: Öğrenciler, kendi elektriklerini üretir, tarım ve hayvan besleme gibi işlerle uğraşırdı. İmece: Köylerde imece usulüyle yapılan işlere katılırlardı. Yönetmeye Katılma: Öğrenciler, okul yönetiminde söz sahibi olup, düşüncelerini özgürce ifade edebilir ve yönetime katılabilirdi. Uygulamalı Öğrenme: Eğitim, yaparak ve yaşarken öğrenme modeline dayalıydı.

Köyde yaşayan anneler, genellikle doğal ve taze gıdalar tüketirler. Bu gıdalar arasında: Bahçede yetiştirilen sebzeler ve meyveler bulunur. Hayvancılık ürünleri de önemli bir yer tutar; süt, yoğurt, peynir gibi ürünler günlük beslenmenin bir parçasıdır. Ayrıca, köy yaşamı fiziksel aktiviteyi teşvik eder, bu da annelerin daha sağlıklı bir yaşam sürmelerine yardımcı olur.

Alman köy hayatı, şehirdeki yaşamdan farklı olarak daha sakin ve doğayla iç içe bir yapıya sahiptir. Bazı özellikler: Çevre ve altyapı: Köylerde asfalt yollar, postane, market ve mağazalar bulunur. Konut: Köy evleri, hayvanların da barındırıldığı bir orta boşluk çevresinde at nalı şeklinde inşa edilmiştir. Günlük yaşam: Sabah kuş sesleriyle uyanılır, komşularıyla selamlaşılır ve bahçede kahve içilir. Topluluk hissi: İnsanlar birbirini tanır, selamlaşır ve gerektiğinde yardım eder. Fiyatlar: Almanya'nın doğusundaki köylerde 100-150 bin Euro'ya, batıdakilerde ise 200-300 bin Euro'ya müstakil ev bulunabilir.