Çileci hayat tarzı, dünya zevklerinden yoksun, genellikle manevi hedefleri takip eden bir yaşam biçimidir. Çileciler, uygulamaları için dünyadan çekilebilir veya toplumlarının bir parçası olarak kalabilirler. Çilecilik, farklı inanç sistemlerinde farklı anlamlar taşıyabilir: Tasavvufta çile, zühd olarak adlandırılır ve belirli bir süre ya da süresiz olarak uygulanabilir. Hristiyanlıkta, özellikle ilk dönemlerde çileci keşişler, çöllerde yalnız yaşamayı tercih etmişlerdir. İslam gizemciliğinde, birçok tarikatın temel öğesidir ve bilgiye ulaşmanın ilk adımı çile çekmek olarak görülür. Çilecilik, aynı zamanda bir felsefe olan Stoacılıkla karıştırılabilir, ancak Stoacılık bir yaşam tarzı oluşturmak için temeller inşa etse de uygulamalı bir ilke veya rehber değildir.