KelimeKökeni

Türkçe kökenli kelimelerden bazıları şunlardır: Eski Türkçe kökenli kelimeler. Farsça kökenli kelimeler. Arapça kökenli kelimeler. Türkçe kökenli diğer kelimelere ulaşmak için Türk Dil Kurumu'nun elektronik sözlüğü veya Vikisözlük gibi kaynaklar kullanılabilir.

Türkçeden diğer dillere geçen bazı kelimeler: Fransızca: moda, büro, şampuan, otomobil, garaj. İngilizce: bilgisayar, internet, e-posta, spor, futbol. Arapça: iman, kitap, kalem, şeker, kahve. Farsça: badire, bahar, kader, güzel, hoş. Yunanca: telefon, kamera, turizm. İtalyanca: pizza, ananas, taksi, sinema. Türkçeden diğer dillere geçen kelimelerin tam listesine ulaşmak için Prof. Dr. Günay Karaağaç'ın çalışmaları incelenebilir.

Hayır, aşk kelimesi Türkçe değildir. Arapça ˁşḳ kökünden gelen ˁişḳ (عشق) sözcüğüne dayanır. Osmanlı döneminde Arapçanın yaygın bir ilim ve sanat dili olarak kullanılması sonucunda, birçok Arapça kökenli kelime gibi aşk kelimesi de Türkçeye geçmiştir.

Evet, canip kelimesi Arapça kökenlidir. Arapça "cānib" kelimesinden türemiştir ve "yan, taraf" anlamına gelir.

Düzine kelimesinin kökeni İtalyanca "dozina" kelimesine dayanır. İtalyanca "dozina" kelimesi ise Fransızca "douzaine" sözcüğünden alıntıdır. Ayrıca, Venedikçe "docena" kelimesinden de ödünç alınmış bir kelime olduğu belirtilmektedir.

Pitoresk kelimesi, İtalyanca "pittoresco" sözcüğünden türemiştir. Dolayısıyla, pitoresk kelimesinin kökeni, resim yapma veya boyama eylemine dayanmaktadır.

Evet, "meri" kelimesi Arapça kökenlidir. Türk Dil Kurumu'na göre, "meri" kelimesinin bazı anlamları şunlardır: geçerli, yürürlükte olan; saygı gösterilen, riayet edilen. Ayrıca, "meri" kelimesi anatomik bir terim olarak yemek borusunu ifade eder.

Boduk kelimesi, Eski Türkçe kökenlidir. Ayrıca, Anadolu ağızlarında Moğolca kökenli bir kelime olarak da kullanılmaktadır. Günümüzde ise genellikle Türkçe bir kelime olarak kabul edilir.

"Tasarım" kelimesinin kökeni, ortaçağ Latincesindeki "designare" kelimesine dayanır. "Designare" kelimesi, Latince "de" (uzak) ve "signare" (işaretlemek) kelimelerinin birleşiminden oluşmuştur. TDK'ya göre ise tasarım kelimesi, "tasar-" fiilinden türetilmiştir.

Hayır, "fit" kelimesi Türkçe değildir. Arapça kökenli bir kelimedir.

Sevgi kelimesi Türkçe kökenlidir. Eski Türkçe “sev-” fiilinden ve Türkiye Türkçesi “+gU” ekinden türemiştir. Orta Türkçe’de “sevgü”, Türkiye Türkçesinde ise “sevgülü, sevgü” olarak kullanılmıştır.

Hayır, "şık" kelimesi Türkçe değildir, Fransızca kökenlidir.

"Söy" kelimesinin kökeni hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, "soy" kelimesinin kökeni hakkında bilgi mevcuttur. Soy kelimesi, Eski Türkçe "soy" sözcüğünden evrilmiştir. "Soy" kelimesinin diğer anlamları: Bir atadan gelen kimselerin topluluğu, köken, sülale; Cins, tür, çeşit; İyi ve üstün nitelikleri bulunan; Manzum söz.

"Ceylan" kelimesi Farsça kökenlidir. Farsça'da "ceylan" kelimesi "ceyrān" olarak ifade edilir.

Tırsmak kelimesi, Kürtçe ve Farsça kökenli bir sözcüktür. Kürtçe: "Tirsîn" kelimesinden türemiştir ve "korkmak" anlamına gelir. Farsça: "Tarsîden" kelimesinden gelir ve yine "korkmak" anlamına gelir.

Muallim kelimesi Arapça kökenlidir. Arapça ˁlm kökünden gelen "muˁallim" sözcüğü, "talim eden, öğreten, öğretmen" anlamına gelir.

"Pantolon" kelimesinin "pantalon" olarak yazılmasının nedeni, yanlış telaffuz edilmesi ve halk dilinde bu şekilde kullanılmasıdır. Doğru yazım şekli, Türk Dil Kurumu'na (TDK) göre "pantolon" olarak kabul edilmektedir.

King kelimesinin kökeni, Eski İngilizce "cyning" kelimesine dayanır. "Cyning" kelimesi, "soylu kişi" veya "bey" anlamına gelir ve Germence "kin" (soy, aşiret) kelimesinden türetilmiştir. Ayrıca, "king" kelimesi, "belirli bir alanda üstünlük veya liderlik" anlamında da kullanılır. Kelimenin tam kökeni belirsiz olsa da, "kin" ile olan ilişkisi, bir kralı "halkın lideri" veya "soylu bir soydan gelen kişi" olarak tanımlamayı mümkün kılar.

"Tipin" kelimesinin kökeni, Türkçede "tip" kelimesine dayanmaktadır. Dolayısıyla, "tipin" kelimesinin kökeni, bir şeyin modelini veya örneğini ifade etme ihtiyacından doğmuştur.

Aba kelimesi Arapça kökenlidir. Türk Dil Kurumu'na göre, aba kelimesinin bazı anlamları şunlardır: Aba (kumaş). Aba (giysi). Aba (derviş giysisi). Aba (kepenek). Aba (halk ağzı). Ayrıca, Orhun yazıtlarında aba/apa kelimesinin baba anlamında kullanıldığı belirtilmiştir.