KanDamarları

Scapulanın arka yüzünde arterial anastomoz, "scapular anastomoz" olarak bilinir ve şu arterler arasında bağlantı sağlar: Transverse cervical artery (derin dalı — dorsal scapular artery). Suprascapular artery. Subscapular artery ve onun circumflex scapular branch. Bu anastomoz, subklavian ve aksiller arterler arasında alternatif bir yol oluşturarak, bu damarların tıkanması durumunda üst ekstremiteye yeterli kan akışını sağlar.

Vertebral arter, boyunda bulunan önemli arterlerden biridir ve subklaviyan arterden çıkar. Baziler arter, beyin sapını besleyen temel yapılardan biridir. Vertebral ve baziler arterler, beynin arka kısmını, beyin sapını ve beyinciği besler.

Kıkırdaklı doku, kan damarları veya sinirler içermediğinden duyarsızdır. Kıkırdak dokusunun kan damarı içermemesinin nedeni, difüzyon yoluyla beslenmesidir. Kıkırdak dokusunun çevresindeki bağ dokusundan (perikondriyum) sağlanan beslenme, kıkırdak hücrelerine (kondrositler) difüzyonla ulaşır. Diz menisküsleri gibi bazı fibrokartilajlarda kısmen kan desteği bulunur.

Arter ve venlerin histolojik özellikleri: Arterler: Tunika intima: Endotel ve subendotelden oluşur, membrana elastika interna küçük arteriyollerde bulunmaz. Tunika media: 2-3 sıra dairesel seyirli düz kas hücrelerinden oluşur, kas tabakasının kalınlığı arteriyol çapı ile ilgilidir. Tunika adventisya: İnce bağ dokusu kılıfından oluşur. Venler: Tunika intima: İnce bir tabakadır, endotel ile subendotelden oluşur. Tunika media: Az sayıda dairesel seyirli düz kas ve bol kollajen liflerden oluşur, zayıf bir tabakadır. Tunika adventisya: En kalın tabakasıdır, bağ dokusu yapısındadır, bol kollajen ve elastik liflerden oluşur. Arterler ve venler arasındaki farklar: Arterler kalın duvarlı ve az deforme olurken, venler ince duvarlı ve deformedir. Arterlerin media tabakası kuvvetliyken, venlerin media tabakası zayıftır. Arterlerin katmanları belirginken, venlerde katmanlar az belirgindir.

Venüller ve venler arasındaki temel farklar şunlardır: Boyut: Venüller, venlerin başlangıç yaptığı en ince uçlardır. Yapı: Venüllerin orta tabakasında çok az düz kas bulunur ve dış tabakaları daha kalındır. İşlev: Venüller, dokulardan kanı toplar ve daha büyük venlere, yani venler haline gelir. Ayrıca, venlerde kanın geri akışını engelleyen kapakçıklar (valfler) bulunurken, venüllerde bu yapı genellikle bulunmaz.

Kollateralizasyon oranı, koroner kollateral damarların gelişim derecesini ifade eder. Bu damarlar, majör koroner arterlerdeki tıkanıklıkların ardından alternatif kan akışı sağlayarak miyokardiyal iskemiyi azaltır ve sağkalımı artırır. Kollateralizasyon oranı şu şekilde değerlendirilebilir: Evre 0: Kollateral görünüm yok. Evre 1: Oklüde arterin yan dallarında doluş var, ancak epikardiyal segmentte ulaşan bir boyanma yok. Evre 2: Parsiyal kollateral akım mevcut. Evre 3: Tam perfüzyon mevcut, kontrast materyal kollateral damarlara geçer ve kollateraller tamamıyla opasifıye olur. Kollateralizasyon oranı, bireyin genetik yapısı, hastalığın şiddeti ve gelişim hızı gibi faktörlere bağlı olarak değişiklik gösterebilir.

Neovaskülarizasyon, olgun bir damar yatağının, normal ağdaki defektleri onaracak veya anatomik sınırları aşıp doku ve boşlukları istila edecek şekilde gelişmesidir. Neovaskülarizasyonun bazı türleri: Korneal neovaskülarizasyon: Gözün limbus bölgesinden korneaya yeni kan damarları gelmesi durumudur. Diyabetik retinopati: Retinadaki kan damarlarının yüksek kan şekeri seviyelerinden zarar görmesi sonucu anormal yeni kan damarlarının büyümesi. Prematüre retinopatisi: Prematüre bebeklerde retinal kan damarlarının anormal büyümesi. Yaşa bağlı makula dejenerasyonu: Koroidde başlayan anormal kan damarlarının oluşumu. Neovaskülarizasyon, aynı zamanda uygulama alanında, örneğin dolgu maddesi enjeksiyonlarından sonra, yeni ince damarsal yapıların gelişmesi olarak da görülebilir.

Vazokonstriktör, tıpta kan damarlarının daralmasına neden olan maddelere denir. Vazokonstriktörlerin bazı kullanım amaçları: Kan basıncını artırmak. Lokal anestezide, uygulama bölgesindeki kan akışını azaltarak anestezinin emilimini yavaşlatmak. Kanamayı azaltmak. Vazokonstriktörler, vücutta doğal olarak (antidiüretik hormon, adrenalin) üretilebileceği gibi, tıbbi ortamlarda da dış etken olarak kullanılabilir.

Doğru olmayan bilgi: B) Toplardamarlar kanı kalpten vücuda taşır. Açıklama: Toplardamarlar, kanı vücutta toplayarak kalbe geri taşır.

Beyindeki kılcal damarların tıkanmasının bazı nedenleri: Ateroskleroz (damar sertliği). Kan pıhtıları. Yüksek tansiyon. Diyabet. Sigara kullanımı. Yüksek kolesterol. Obezite. Hareketsiz yaşam tarzı. Stres. Beyin damar tıkanıklığı şüphesi durumunda bir sağlık kuruluşuna başvurulması önerilir.

Plexus, anatomi alanında kesişen sinirlerden oluşan bir demet anlamına gelir. Vücutta bulunan bazı pleksus türleri: Brakiyal pleksus. Lomber pleksus. Sakral pleksus. Ayrıca, benzer şekilde kan damarları veya lenfatik damarlardan oluşan gruplar için de pleksus terimi kullanılır.

Abdominal aortun dalları şu şekilde sınıflandırılabilir: Tek ventral dallar (bağırsak ve ilgili iç organlara). Çölyak trunkusu (T12); Üst mezenterik arter (SMA) (L1); Alt mezenterik arter (IMA) (L3). Diğer iç organlara giden eşleştirilmiş dallar. Orta adrenal arterler; Böbrek arterleri (L1-2); Gonadal arterler (L2 ve L3 arasında). Karın duvarına giden eşleştirilmiş dallar. Alt frenik arterler; Dört çift lomber arter. Tek parietal dal. Median sakral arter. Terminal dallar. Aort, L4 seviyesinde sağ ve sol ortak iliak arterlere ayrılır. Ayrıca, abdominal aorttan a. suprarenalis media, a. testicularis (ovarica) gibi başka dallar da çıkmaktadır.

Vaskülitte görülebilecek lezyonlardan bazıları şunlardır: Deri lezyonları. Ayak yaraları. Lökositoklastik vaskülit. Romatizmal nodüller. Pyoderma gangrenozum. Vaskülit belirtileri, hastalığın türüne göre değişiklik gösterebilir. Kesin tanı ve uygun tedavi için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Kardiyovasküler, kalp (kardiyak) ve damarlar (vasküler) ile ilgili olan vücut sistemlerini ifade eder. Kardiyovasküler sistem, kalp, kan damarları ve kanın kendisinden oluşur ve bu bileşenler bir arada çalışarak vücudun işlevselliğini sağlar. Bu sistem sayesinde hücreler, ihtiyaç duydukları oksijen ve besin maddelerine ulaşırken, karbondioksit ve diğer atık ürünler de vücuttan uzaklaştırılır. Kardiyovasküler hastalıklar, kalp ve damar sistemini etkileyen çeşitli rahatsızlıkları içeren bir terimdir.

Mezenterik venül, bağırsakları besleyen kan damarları sistemi olan mezenterik ven sisteminin bir parçasıdır. Mezenterik ven trombozu, mezenterik venüllerin tıkanması sonucu ortaya çıkan bir durumdur. Mezenterik ven trombozu, akut, subakut ve kronik olarak sınıflandırılır.

Evet, periferik direnç artarsa tansiyon artar. Periferik direnç, kan damarlarının daralması nedeniyle kan akışına karşı oluşan dirençtir.

Derin ven trombozunda (DVT) genellikle bacak ve uyluğun derininde bulunan toplardamarlar (venler) etkilenir. DVT'nin en sık etkilediği damarlar şunlardır: Femoral ven (uylukta); Popliteal ven (dizin arkasında); Pelvisin iliak venleri. Ancak DVT, vücudun kol, beyin, bağırsaklar, karaciğer veya böbrekler gibi diğer bölgelerinde de ortaya çıkabilir.

Popliteal arterin bazı dalları: Genicular (diz eklemi ile ilgili) arterler: üst lateral (yandan) genicular arter; üst medial (iç) genicular arter; orta genicular arter; alt lateral (yandan) genicular arter; alt medial (iç) genicular arter. Sural (baldır kası ile ilgili) arterler: medial sural arter; lateral sural arter. Kas dalları: hamstring, gastrocnemius, soleus ve plantaris kaslarına giden damarlar. Anterior (ön) ve posterior (arka) tibial arterler: popliteal arter, alt sınırında popliteus kasını geçtikten sonra bu iki dala ayrılır. Ayrıca, popliteal arterden aralıklı olarak adlandırılmamış kas ve deri dalları da çıkar.

Streptokinaz ve tPA (doku plazminojen aktivatörü), trombolitik ilaçlar grubuna aittir. Trombolitik ilaçlar, kan pıhtılarını (tromboliz) çözmek için kullanılır.

Popliteal arterin devamı, anterior tibial arter ve posterior tibial arter olarak ikiye ayrılır. Ayrıca, popliteal arterin tibio-fibular gövde adı verilen bir dalı da bulunur.