Flamenko felsefesinin temelinde, insanların en temel ve gerçek duygularını, heyecanlarını ifade etme isteği yatar. Flamenko, 14. yüzyılda Endülüs’te, Müslüman Araplar, çingeneler ve İspanya Yahudileri gibi ezilen etnik kökenler tarafından, kişisel bir ifade biçimi olarak ortaya çıkmıştır. Flamenko, aynı zamanda bir baş kaldırma ve tutku sanatı olarak da kabul edilir. Flamenko felsefesini anlamak için aşağıdaki unsurlar göz önünde bulundurulabilir: Cante (şarkı). Aficionado (dinleyici). Toque (gitar). Flamenko felsefesiyle ilgili bilgiler, farklı sosyologlar, tarihçiler ve kültür bilimciler tarafından ortaya atılan teorilere dayanmaktadır ve kesin bir sonuca varılamamıştır.