Söz sanatlarıyla ilgili öğrendiklerimi hayal gücümle birleştirerek yazdığım bir yazı örneği: Gökyüzünün Masalı Bir zamanlar, masmavi bir gökyüzü vardı. Gözleri gökyüzü gibi masmaviydi. Bu gökyüzünde, altın yüzlü bir güneş gülümsüyordu. Rüzgâr, ağaçlara usulca fısıldıyordu ve çiçekler birbirine günaydın diyordu. Bir gün, gökyüzü ağlamaya başladı. Yağmur, ağaçlar susuz kalmasın diye yağdı. Kuşlar, şarkı söylemek için sabahı bekliyordu. Dünya, o kadar güzeldi ki, bir fili bile yiyebilecek kadar aç olan biri bile doyardı. Ama sonra, her şey değişti. Gökyüzü karardı ve yıldızlar söndü. Güneş, gülümsemeyi bıraktı ve dünya sessizliğe gömüldü. Artık kimse günaydın demiyor, sadece hüzünlü bir melodi yankılanıyordu gökyüzünde. Ve o andan itibaren, gökyüzü bir daha hiç aynı olmadı.