Hilmi Yavuz'un "Doğunun Gurbetleri" şiiri, doğu coğrafyasının çift yönlü gurbet kavramını ele alır. Şiirde gurbet, hem çaresizlikten kaçan insanların doğudan batıya umutlarının peşinden gidişi, hem de zorunlu görev dolayısıyla doğuya gelenler açısından ele alınır. Ayrıca, gurbetin fiziksel uzaklıktan öte, içsel anlamdaki uzaklığı da işlenir. Şiirde, acının ve hüznün yoğurduğu insanların yaşamları, umudun umutsuzlukla birleştiği noktada buluşur. "Doğru olan her şeyde biraz öfke, biraz yılgınlık vardır" dizesi, insanın içinde yaşadığı durumun içinden çıkamayışını ve çaresizliği isyan ve direnişle bütünleştirir.