Gramer

"Ki" ve "zu" konuları, farklı bağlamlarda kullanılan iki farklı dil unsurudur: 1. "Ki": Türkçede üç farklı anlamda kullanılır: - İlgi Zamiri "ki": Belirtili isim tamlamasında tamlananın yerine kullanılır ve ek hâlindeki tek zamirdir. - "ki" Bağlacı: Farsça bir bağlaç olup, cümlede kısa çizgiler arasında ara cümle olarak verilebilir. - "-ki" Yapım Eki: İsimlere eklenerek yer ve zaman bildiren sıfatlar türeten ektir. 2. "Zu": Almanca'da şu anlamlarda kullanılır: - Yönelme Bildiren Edat: "E, a" anlamına gelir ve bir kişinin, yerin veya nesnenin bir hedefe doğru yöneldiğini belirtir. - Amaç ve Niyet Bildirme: "Um … zu" yapısı ile bir eylemin amacını belirtmek için kullanılır. - Fiillerle Kullanım: Bazı fiillerle birlikte mastar hâlindeki fiilleri tamamlamak için kullanılır.

"Nagara dersleri" ifadesi, Japonca'da "aynı anda yapılan iki eylem" anlamına gelen bir gramer yapısını ifade eder. Bu yapı, "-nagara" partikülü ile oluşturulur ve "verb kökü + nagara + ikinci fiil" şeklinde kullanılır. Örneğin: - りくさんは歌を歌いながら洗濯しています (Riku-san wa uta o utainagara sentaku shiteimasu) — Riku, şarkı söylerken çamaşır yıkıyor. Bu derslerde, Japonca'da multitasking (aynı anda birden fazla iş yapma) ifadesi öğrenilir.

İsim soylu sözcükler şunlardır: 1. İsimler (Adlar): Varlıklara verilen adlardır. 2. Zamirler (Adıllar): İsimlerin yerini tutan kelimelerdir. 3. Sıfatlar (Önadlar): İsimlerin önüne gelerek onları niteleyen veya belirten kelimelerdir. 4. Zarflar (Belirteçler): Fiilleri, fiilimsileri, sıfatları veya diğer zarfları etkileyen kelimelerdir. 5. Edatlar (İlgeçler): Yalnız başına anlamı olmayan, cümle içerisinde anlam kazanan kelimelerdir. 6. Bağlaçlar: Kelimeleri, kelime gruplarını veya cümleleri bağlayan kelimelerdir. 7. Ünlemler: Şaşkınlık, kızkınlık, pişmanlık gibi duyguları anlatan kelimelerdir.

"Parent" ve "parents" arasındaki fark şu şekildedir: - "Parent" tek bir ebeveyni ifade eder ve sahiplik belirtir. - "Parents" ise birden fazla ebeveyni ifade eder ve genellikle toplu olarak kullanılır.

İşaret dili anlama kodu, işaret dilinin gramer yapısı ve kelime hazinesi ile ilgili kuralları ifade eder. İşaret dili, her ülkede farklı yapılar gösterse de evrensel bir dil değildir.

Gramerde şart edatları, cümlede şart (eğer, ise) anlamı veren edatlardır. Türkçe'de yaygın kullanılan bazı şart edatları şunlardır: - eğer; - dâir; - nazaran; - ötürü; - üzere.

Akkusativ, Almanca'da bir ismin belirtme hali ya da ismin “-i” hali olarak adlandırılır. Akkusativ, bir cümlenin dolaysız nesnesi olan kişi ya da şeyi ifade eder. Akkusativ’i bulmak için şu sorular sorulur: Kişilere: “Wen” (kimi). Nesnelere: “Was” (neyi, ne). Konum/durum: “Wohin” (nereye). Akkusativ, bazı edatlarla birlikte de kullanılır. Akkusativ ile ilgili bazı örnekler şu şekildedir: “Ich sehe den Hund” cümlesinde “Hund” kelimesi Akkusativ halindedir ve görme eyleminin doğrudan nesnesini ifade eder. “Ich habe den Bleistift” cümlesinde “den” belirli artikeli kullanılır. “O kalemi arıyorum” cümlesinde “den Bleistift” ifadesi net bir şekilde belirtilmiştir. Akkusativ, fiilden doğrudan etkilenen kişi veya şeydir.

Korece'de "-da" ve "-de" ifadeleri "에" olarak yazılır.

"I get it" ve "I got it" ifadeleri aynı anlama gelir, ancak farklı bağlamlarda kullanılır. - "I get it", şu anda bir şeyi anladığını ifade etmek için kullanılır. - "I got it" ise, geçmişte bir şeyi anladığını belirtmek için kullanılır.

"Hour" ve "hours" arasındaki fark, tekil ve çoğul kullanım bağlamındadır: - "Hour" (saat) tek bir zaman birimini ifade eder, örneğin "an hour" (bir saat). - "Hours" ise birden fazla saat için kullanılır, örneğin "two hours" (iki saat) veya "several hours" (birkaç saat).

"By oneself" ve "by myself" ifadeleri arasındaki fark şu şekildedir: - "By oneself" yalnız veya yardım almadan anlamına gelir. - "By myself" ise kendini vurgulamak veya eylemi bağımsız olarak yaptığını belirtmek için kullanılır.

"Did" yardımcı fiili, olumlu cümlelerde genellikle kullanılmaz. Ancak, "did" olumsuz ve soru cümlelerinde kesin olarak kullanılır.

"Ought" ve "should" arasındaki fark şu şekilde özetlenebilir: - "Should" genel tavsiye veya önerilerde bulunmak için kullanılır ve olumlu sonuçlar doğurması beklenen bir öneriyi ifade eder. - "Ought to" ise "should" ile benzer şekilde kullanılır ve tavsiye veya öneri verirken, genellikle bir sorumluluk veya ahlaki yükümlülük duygusunu ifade eder.

"Did" ve "didn't" İngilizce'de farklı durumlarda kullanılır: 1. Did: Simple past tense (geçmiş zaman) ile soru cümleleri kurarken kullanılır. 2. Didn't: Olumsuz cümleler kurarken kullanılır.

"Send" ve "sending" arasındaki fark, send kelimesinin bir fiil (eylem) olması, "sending" kelimesinin ise bu fiilin isim hali olmasıdır. - "Send" fiili, bir şeyi bir yerden başka bir yere göndermek anlamına gelir. - "Sending" ise gönderme eylemi anlamına gelir.

Yılların okunuşunda kullanılan ekler şunlardır: 1. Sıra Sayıları (Ordinal Numbers): Yılların okunuşunda sıra sayıları kullanılır ve bu sayılardan önce daima "the" eki gelir. 2. Yüzyıl Gösterimleri: Yüzyılları belirtirken "the" eki ve "th" uzantısı kullanılır. Örneğin, 16. yüzyıl için "the 16th century" (on altıncı yüzyıl). 3. AD ve BC Kullanımı: Yılların okunuşunda AD (Anno Domini, İsa'dan sonra) ve BC (Before Christ, İsa'dan önce) ifadeleri kullanılır ve bu ifadeler yıllardan sonra yazılır. 4. Dört Haneli Yıllar: 2000 yılından itibaren dört haneli yıllarda, sayıları ikili gruplar halinde okumak yaygındır. Örneğin, 2021 yılı "twenty twenty-one" olarak okunur.

Eski Türk dili grameri, iki ana döneme ayrılır: 1. Göktürk Türkçesi: 8. yüzyıldan itibaren bilinen ilk yazılı ürünlerle başlayan ve Orhun Anıtları ile temsil edilen dönem. 2. Uygur Türkçesi: 10. yüzyıldan itibaren Uygur Türkleri tarafından Soğd yazısı ve Mani ile Buda dinlerinin kabul edilmesiyle başlayan dönem.

Kesme işareti (‘) çeşitli durumlarda kullanılır: 1. Özel isimlere gelen ekleri ayırmak için: Kişi adları, yer adları, kurum adları gibi özel isimlerde eklerden önce kesme işareti konur. 2. Kısaltmalara gelen ekleri ayırmak için: Kısaltmaların ardından gelen ekleri ayırmak için kesme işareti kullanılır. 3. Sayılara gelen ekleri ayırmak için: Tarihler ve sıra sayılarında eklerden önce kesme işareti konur. 4. Şiirde ses düşmesini göstermek için: Ölçü ve söyleyiş gereği seslerin düştüğünü belirtmek için kullanılır. 5. Anlam karışıklığını önlemek için: Cümle içinde anlam karışıklığını gidermek amacıyla kesme işareti kullanılabilir.

"One" ve "ones" arasındaki fark, tekil ve çoğul isimleri ifade etmeleridir. - "One", tekil bir ismi temsil eder ve genellikle daha önce bahsedilen veya kolayca tanımlanan bir şeyi ifade etmek için kullanılır. - "Ones", çoğul isimleri temsil eder ve daha önce bahsedilen veya bağlamdan anlaşılan çoğul varlıkları ifade etmek için kullanılır.

Ain't kelimesi, "am not", "is not", "are not" ve "have not" gibi ifadelerin kısaltması olarak kullanılır. Kullanım alanları: Günlük konuşma ve yazışmalar. Olumsuz cümleler. Betimleme ve rahat ton. Kullanım örnekleri: "I ain't got time for that" (Buna zamanım yok). "He ain't here" (O burada değil). "I ain't afraid of nothin'" (Hiçbir şeyden korkmuyorum). Kullanım kısıtlamaları: Resmi ortamlar.