GörüntülemeYöntemleri

Hematolojik kanserlerin teşhisinde kullanılan filmler şunlardır: 1. Kemik İliği Biyopsisi: Kemik iliğindeki hücrelerin incelenmesini sağlar ve lösemi, myelom gibi hastalıkların tanısında kullanılır. 2. PET-CT ve MRI: Organlardaki değişiklikleri ve büyümeleri tespit etmek için kullanılan görüntüleme yöntemleridir. 3. Ultrasonografi: Lenf nodları ve dalak gibi organların büyümesini incelemek için kullanılır. Ayrıca, kan tahlilleri ve genetik tetkikler de hematolojik kanserlerin teşhisinde önemli rol oynar.

"Ayak emarında telharis" ifadesinin ne anlama geldiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, ayak emarı (MR) hakkında genel bilgi verilebilir. Ayak emarı (MR), ayak ve ayak bileği bölgesindeki yapıların detaylı bir şekilde incelenmesi için kullanılan bir tanı yöntemidir. Ayak emarı çekimi genellikle ağrısız ve hızlı bir işlemdir. Ayak emarı, ayak veya ayak bileğinde travma, kırık veya çatlak şüphesi, tendon iltihaplanmaları veya kopmaları, kas ve sinir sıkışmaları, kireçlenme ve eklem rahatsızlıkları gibi durumlarda gereklidir.

PET-BT, kanser tanısı koymak için kullanılan bir görüntüleme yöntemidir, ancak her durumda kesin kanser teşhisi koymaz. PET-BT, kanser hastalarında hastalığın yaygınlığını belirlemek, ilk evrelemeyi yapmak, tedavi planlamasını ve kemoterapi ilaçlarının etkinliğini değerlendirmek gibi birçok alanda yardımcı olur. Kesin teşhis için, PET-BT sonuçları diğer tıbbi testlerle birlikte değerlendirilir ve bir uzman doktor tarafından yorumlanır.

Nazofarinks kontrastlı MR, burun arkası ve geniz bölgesindeki hastalıkların teşhisinde kullanılan bir görüntüleme yöntemidir. Bu yöntemde, kontrast madde adı verilen özel bir boya kullanılarak, MR cihazının görüntüleri daha detaylı hale getirmesi sağlanır.

Tendon hasarı röntgende doğrudan görünmez. Tendon yaralanmalarının teşhisi için kas gücü ve eklem hareket açıklığı muayenesi yapılır.

Doktor, mediastinal lenf nodlarını görüntüleme yöntemleri kullanarak görür: 1. Bilgisayarlı Tomografi (BT): En sık kullanılan yöntemdir ve mediastinal lenf nodlarının tespitinde direkt grafiden daha hassastır. 2. Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRG): Daha uzun süren ve daha maliyetli bir yöntemdir. 3. Lenf Nodu Biyopsisi: Lenf nodlarındaki anormal büyümenin nedenini belirlemek için doku örneği alınarak yapılan bir işlemdir. Ayrıca, mediastinoskopi adı verilen cerrahi bir işlemle de mediastinal lenf nodları doğrudan incelenebilir ve biyopsi yapılabilir.

Patolojik aktivite artışı ifadesi, vücudun belirli bir bölgesinde alışılmadık veya düzensiz bir şekilde artmış aktivite veya metabolik faaliyet anlamına gelir. Bu durum, tıbbi görüntüleme yöntemlerinde (PET, MRI, SPECT gibi) tespit edilebilir ve çeşitli sağlık sorunlarının belirtisi olabilir: - Kanser: Kanserli dokular genellikle yüksek metabolik aktivite gösterir. - Enfeksiyon ve iltihaplanma: Enfekte veya iltihaplı bölgeler non-homojen aktivite artışı gösterebilir. - Damarsal anormallikler: Vasküler malformasyonlar veya anevrizmalar da düzensiz aktivite artışı olarak görünebilir. Doğru tanı ve tedavi için bu tür bulguların bir uzman tarafından değerlendirilmesi gereklidir.

Vaskülit tanısı için kullanılan görüntüleme yöntemleri şunlardır: 1. MR (Manyetik Rezonans Görüntüleme): Damarların durumunu değerlendirmek için kullanılır. 2. BT (Bilgisayarlı Tomografi): Kan damarlarının zarar görüp görmediğini teşhis etmek için yapılır. 3. Anjiyografi: Kan damarlarının röntgen görüntüsünü almak için büyük bir artere kateter yerleştirilerek yapılır. 4. PET (Pozitron Emisyon Tomografisi): Tedaviye yanıtın izlenmesinde kullanılır. Bu yöntemler, vaskülitin türüne ve semptomlara göre doktor tarafından belirlenir.

Karaciğer yağlanması, buzlanma gibi görünmez, ancak ultrason gibi görüntüleme yöntemlerinde karaciğerde ekojenite artışı olarak tespit edilebilir.

OKT cihazı iki farklı anlama gelebilir: 1. Optik Karakter Tanıma (OKT): Yazılı dokümanların dijital ortama aktarılması için kullanılan bir teknolojidir. 2. Optik Koherens Tomografi (OKT): Işık (lazer) vasıtasıyla göz dokularının kesitsel görüntülenmesine olanak tanıyan bir tıbbi görüntüleme yöntemidir.

Hidrosefali tanısında manyetik rezonans görüntüleme (MRG) ve bilgisayarlı tomografi (BT) en sık kullanılan görüntüleme yöntemleridir. Bunun yanı sıra: Kraniyal ultrasonografi: Bebeklerde ve bıngıldağı açık olan küçük çocuklarda kullanılır. Lomber ponksiyon: Beyin omurilik sıvısının basıncını ölçmek için bel bölgesinden sıvı alınır. Görüntüleme yöntemleri, hidrosefalinin nedenini ve şiddetini belirlemeye yardımcı olur. Kesin tanı ve uygun tedavi için bir nöroloji veya beyin cerrahisi uzmanına başvurulması önerilir.

Yalancı anjiyo ifadesi, tıbbi literatürde kullanılmayan bir terimdir. Ancak, sanal anjiyo veya BT anjiyografi olarak bilinen bir tıbbi görüntüleme yöntemi vardır. Sanal anjiyo, kalp ve damar hastalıklarının teşhisinde kullanılan, hastanın damarlarına fiziksel bir müdahale yapılmadan bilgisayarlı tomografi (BT) ile yapılan bir görüntüleme yöntemidir.

Yoğun içerikli kistik lezyon, sıvı veya yarı sıvı bir içerik barındıran ve genellikle bir kapsül ile çevrili olan anormal bir oluşumdur. Bu tür lezyonlar, farklı organlarda ve dokularda görülebilir ve çeşitli nedenlerden kaynaklanabilir, bunlar arasında: genetik faktörler; hormonal değişiklikler; enfeksiyonlar. Tanı genellikle ultrason, bilgisayarlı tomografi (BT) veya manyetik rezonans görüntüleme (MRG) gibi görüntüleme yöntemleri ile konulur. Tedavi ise lezyonun türüne, boyutuna ve hastanın genel sağlık durumuna bağlı olarak değişir ve gözlem, cerrahi müdahale veya ilaç tedavisi gibi yöntemleri içerebilir.

Memede düzensiz sınırlı ifadesi, mamografi veya ultrason gibi görüntüleme yöntemlerinde tespit edilen bir kitlenin sınırlarının belirgin ve düzenli olmaması anlamına gelir. Bu tür kitleler, kanser olma potansiyeli taşıyabilir ve daha fazla değerlendirme ve biyopsi gerektirebilir.

Meme MR'da "ma" olarak belirtilen bir terim bulunmamaktadır. Ancak, meme MR (manyetik rezonans) görüntülerinde meme kanseri ve diğer anormallikler tespit edilebilir.

Tıpta "transmisyon" terimi iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. Bulaşıcı hastalıkların geçişi: Kalıtsal özelliklerin anne-babadan evlada veya bulaşıcı bir hastalığın etkeni aracılığıyla bir bireyden diğerine geçişi. 2. Görüntüleme yöntemleri: Bu prensiple geliştirilmiş yöntemlerde, kullanılan enerji vücudu geçer ve öbür taraftaki alıcıya ulaştırılır.

İnsulinoma teşhisinde görüntüleme yöntemleri olarak aşağıdaki teknikler kullanılır: 1. Bilgisayarlı Tomografi (BT) veya Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRI): Pankreastaki insülinomanın yerini tespit etmek ve kanserli olup olmadığını değerlendirmek için kullanılır. 2. Endoskopik Ultrason: Küçük boyutlu insülinomaları tespit etmek için yüksek hassasiyet sunar. 3. Anjiyografi: Perkütan transhepatik pankreas ven kateterizasyonu ile kandan insülin seviyesi örneklemesi yapılır. 4. Kalsiyum Stimülasyonu: Seçilen arterlere kalsiyum enjekte edilerek pankreasın farklı bölgelerinden insülin salınımı ölçülür. Bu yöntemler, insülinomanın kesin teşhisini ve tedavi planını belirlemek için birlikte kullanılabilir.

Kas-iskelet sistemi radyolojisi, kemik ve yumuşak dokuların radyolojik yöntemlerle incelenmesini içeren bir tıp dalıdır. Bu alanda kullanılan görüntüleme yöntemleri şunlardır: - Direkt grafiler (röntgen): Kemik ve eklemlerin anatomik durumunu hızlı bir şekilde değerlendirir. - Bilgisayarlı tomografi (BT): Kırıkların ve tümörlerin detaylı teşhisinde kullanılır. - Manyetik rezonans görüntüleme (MR): Kemiklerin yanı sıra kasları, kıkırdakları, menisküsleri ve tendonları 3 boyutlu olarak gösterir. - Ultrasonografi: Yüzeysel patolojilerin gerçek zamanlı değerlendirilmesini sağlar. Bu yöntemler, kas-iskelet sistemi hastalıklarının teşhisi ve tedavisi için önemli bilgiler sunar.

Fistül teşhisi ve tanısı için çeşitli tahliller ve görüntüleme yöntemleri kullanılır: 1. Fizik Muayene: Doktor, fistül bölgesini fiziksel olarak muayene eder, şişlik, kızarıklık, ağrı ve hassasiyet gibi belirtileri arar. 2. Doppler Ultrason: Fistül bölgesinde kan akışını ölçmek için kullanılır. 3. Fistülografi: Fistül bölgesine kontrast madde enjekte edilerek çekilen röntgen görüntüleridir. 4. MR Anjiyografi: Magnetik rezonans (MR) görüntüleme ve kontrast madde kullanarak damarları gösteren bir görüntüleme testidir. 5. Fistül Debimetrisi: Fistül bölgesindeki kan akışını ölçmek için kullanılır. 6. Sistogram: Mesane içerisine kontrast madde verilerek film çekilir. 7. Boya Testi: Mesane içerisine boyalı madde verilir ve kadınlık organı gözlenir. 8. Sistoskopi ve Sigmoidoskopi: Uzun ince bir kamera ile mesane içi ve anüsten bağırsak içi incelenir. Bu tahliller, fistülün yerini, boyutunu ve şiddetini belirlemek için gereklidir.

Sinüs köklerini bulmak için tıbbi görüntüleme yöntemleri kullanılır. Bu yöntemler arasında: 1. Endoskopik muayene: Burun endoskopu kullanılarak sinüs boşluklarının iç yapısı incelenir. 2. Manyetik rezonans görüntüleme (MRG) veya bilgisayarlı tomografi (BT): Sinüs boşluklarının detaylı bir şekilde incelenmesini sağlar. 3. Burun sürüntüleri: Mukus örneği alınarak bakteri veya mantar türlerinin varlığı belirlenir. 4. Alerji testleri: Alerjik reaksiyonların sinüzit belirtilerine neden olup olmadığını belirlemek için yapılır. 5. Kan testleri: İltihap belirtilerini değerlendirmek ve sinüzitin şiddetini belirlemek için yapılır. Bu yöntemler, doktorun teşhis koymasına ve uygun tedavi planını oluşturmasına yardımcı olur.