GörüntülemeTeknikleri

Tıpta "scan etmek", vücudun iç yapısını veya organlarını görüntülemek amacıyla yapılan görüntüleme yöntemlerini ifade eder. Bazı scan türleri ve kullanım amaçları: Röntgen çekimi: Kırıklar, akciğer hastalıkları, tümörler ve diş problemleri gibi durumların teşhisinde kullanılır. MR taraması: Beyin, omurga, eklem ve iç organların incelenmesinde kullanılır. BT taraması: Organlar, kan damarları ve kemiklerin detaylı görüntülenmesi için kullanılır. Ultrasonografi: Gebelik takibi, karın içi organların değerlendirilmesi, doku biyopsisi ve kan akışının incelenmesi gibi amaçlarla kullanılır. Bu yöntemler, hastalıkların teşhisinde ve tedavisinde önemli bir rol oynar.

Bilgisayarlı tomografi (BT) ve X-ray (röntgen) aynı değildir, ancak her ikisi de radyoloji alanında kullanılan görüntüleme yöntemleridir. X-ray, vücudun iç yapılarının iki boyutlu görüntülerini elde etmek için yüksek enerjili X-ışınlarının kullanılması prensibine dayanır. Bilgisayarlı tomografi (BT) ise X-ray teknolojisinin daha ileri bir formu olarak tanımlanabilir. Her iki yöntem de radyasyon içerir, ancak BT daha yüksek düzeyde radyasyon kullanır.

Nükleer tıp kalp sintigrafisini nükleer tıp uzmanları çeker. Sintigrafi çekimi sırasında ayrıca şu sağlık profesyonelleri de bulunabilir: Doktor. Teknisyen.

Skolyoz ölçümü, Cobb açısı yöntemi ile yapılır. Bu ölçüm için şu adımlar izlenir: 1. Röntgen Görüntüsü: Hastanın ayakta çekilmiş tüm omurgayı içeren bir röntgen görüntüsü alınır. 2. Eğriliğin Belirlenmesi: Skolyoz eğrisinin en üst ve en alt vertebraları, yani en fazla eğilmiş olan ilk ve son vertebralar belirlenir. 3. Cobb Açısı Hesaplanması: Üstteki vertebranın üst yüzeyine ve alttaki vertebranın alt yüzeyine paralel çizgiler çizilir. Skolyoz ölçümü sonucunda: 10 derece ve altı skolyozlar genellikle hafif kabul edilir. 20-40 derece arasındaki eğilimler orta şiddetli skolyoz olarak sınıflandırılır. 40 derecenin üzerindeki skolyozlar ise ciddi kabul edilir. Skolyoz ölçümü ve tedavisi için bir ortopedi uzmanına başvurulması önerilir.

Lenf damarlarının görüntülenmesi için kullanılan bazı yöntemler şunlardır: Ultrasonografi. Lenfanjiyografi. Lenfosintigrafi. MR ve CT tarama. Lenf damarlarının görüntülenmesi için doğru teşhis ve tedavi yöntemi belirlenmesi amacıyla bir uzmana danışılması önerilir.

MR çekiminde hastanın hareketsiz kalması, görüntülerin net ve doğru bir şekilde elde edilebilmesi için gereklidir. Ayrıca, bazı durumlarda radyoloji teknisyenleri, farklı bir pozisyona geçilmesini veya nefes tutulmasını isteyebilir. Hareketsiz kalmakta zorlanan hastalar için, örneğin çocuklarda MR uygulaması yapıldığında, sakinleştirici veya sedasyon yapılabilir.

Bel fıtığının animasyonda nasıl anlaşılacağına dair bilgi bulunamadı. Ancak, bel fıtığı belirtileri arasında şunlar yer alır: Bel, kalça ve bacaklarda ağrı. Bacak ve ayaklarda uyuşma veya karıncalanma. Kaslarda güçsüzlük. Hareket kısıtlılığı. Öksürme veya hapşırma sırasında ağrının artması. Bel fıtığı şüphesi durumunda, doğru teşhis ve tedavi için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

CLARISCAN 0,5 mmol/ml enjeksiyonluk çözelti, manyetik rezonans görüntülemede (MRG) kontrast artışı sağlamak amacıyla kullanılır. Kullanım alanları: Beyin ve omurga tümörlerinin, intervertebral disk prolapsusunun ve enfeksiyöz hastalıkların tanısı; Renal, kardiyak, uterus, yumurtalık, meme, abdominal ve osteoartiküler patolojiler dahil olmak üzere tüm vücut MRG'si; Anjiyografi. CLARISCAN, yalnızca tanısal bilginin gerekli olduğu durumlarda kullanılmalıdır ve kontrastsız MRG ile kullanılmaya uygun değildir.

Evet, beyin tomografisi ve beyin görüntüleme aynıdır, çünkü beyin görüntüleme, sinir sisteminin yapısını, işlevini veya farmakolojisini doğrudan veya dolaylı yollarla görüntülemek için kullanılan bir tekniktir ve beyin tomografisi de bu tekniklerden biridir. Beyin görüntüleme teknikleri arasında manyetik rezonans görüntüleme (MRG/MRI), bilgisayarlı tomografi (BT), elektroensefalogram (EEG), pozitron emisyon tomografisi (PET) gibi yöntemler bulunur.

Multiview videofluoroskopi, velopharyngeal yetmezliğin değerlendirilmesinde kullanılan bir yöntemdir. Multiview videofluoroskopi sırasında kullanılan bazı görüş açıları: Yandan görünüm (lateral). Submento-vertex görünümü. Fronto-oksipital görünüm. Önden görünüm. Bu yöntem, aynı zamanda, çocuğun konuşma sırasında damak fonksiyonlarını değerlendirmek için de kullanılabilir.

USG (ultrasonografi) bölümlerinde aşağıdaki uzmanlık alanları bulunmaktadır: Dâhiliye ve genel cerrahi bölümleri. Radyoloji bölümü. Ayrıca, gebelik takibi ve kadın sağlığı için yapılan USG'ler jinekoloji bölümü tarafından da talep edilebilir. USG, birçok tıbbi alanda kullanılmaktadır ve hangi bölümün ihtiyaç duyacağı, yapılan USG türüne göre değişiklik gösterebilir.

T2 FSE (Fast Spin Echo) sekansı, manyetik rezonans görüntülemede (MRG) çeşitli amaçlarla kullanılır: Patolojik durumların tespiti: T2 ağırlıklı görüntüleme, sıvı birikimini ve diğer patolojik değişiklikleri göstermek için kullanılır. Tümör, enfeksiyon ve ödem değerlendirmesi: Tümörler, enfeksiyonlar ve beyin ödemi gibi durumlar, FSE tekniği ile görüntüleme süresinin kısaltılması sayesinde daha hızlı değerlendirilebilir. Organların görüntülenmesi: T2 FSE, beyin, omurga, karaciğer, böbrekler gibi birçok organın görüntülenmesinde tercih edilir. Ayrıca, T2 FSE sekansı, pulmoner infiltrasyon gösterilmesinde ve toraks bölgesinin genel değerlendirilmesinde de kullanılır.

Kıl dönmesi röntgende genellikle görünmez. Kıl dönmesi tanısı genellikle fizik muayene ile konur. Röntgen, kıl dönmesi teşhisi için yaygın olarak kullanılan bir yöntem değildir.

Kontrastlı ve kontrastsız terimleri, genellikle tıbbi görüntüleme yöntemleri olan MR (Manyetik Rezonans Görüntüleme) ve BT (Bilgisayarlı Tomografi) gibi tekniklerde kullanılır. Kontrastlı MR veya BT, damar içine veya ağız yoluyla verilen özel bir boya (kontrast madde) sayesinde dokuların daha ayrıntılı incelenmesini sağlar. Kontrastsız MR veya BT ise herhangi bir kontrast madde kullanılmadan yapılan standart işlemdir.

MR (Manyetik Rezonans Görüntüleme) ve emar arasındaki fark, bu terimlerin aynı şeyi ifade etmesidir. MR ve emar, vücuttaki organ ve dokuların ayrıntılı görüntülerini elde etmek için güçlü manyetik alanlar ve radyo dalgaları kullanan bir tıbbi görüntüleme yöntemini tanımlar. MR ve emar arasındaki bazı farklar şu şekilde sıralanabilir: Kullanım. Radyasyon. Görüntü kalitesi. Uygulama alanı.

Karaciğerde sorun varsa MR'ın nasıl görüneceğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, karaciğerle ilgili sorunların tespitinde kullanılan MR görüntüleme yöntemlerinden bazıları şunlardır: Karaciğer MR (Manyetik Rezonans). Dinamik kontrastlı MR. MRG (Manyetik Rezonans Görüntüleme) karaciğer T2. Karaciğerle ilgili bir sorun olduğundan şüpheleniyorsanız, doğru teşhis ve tedavi için bir sağlık uzmanına başvurmanız önerilir.

Tıbbi radyolojik görüntüleme teknikleri şunlardır: Röntgen (Radyografi). Bilgisayarlı Tomografi (BT). Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRG). Ultrasonografi. Sintigrafi (Radyonükleid Görüntüleme). Ayrıca, girişimsel radyoloji kapsamında anjiyografi, biyopsi, stent uygulamaları gibi tanısal ve tedavi edici işlemler de gerçekleştirilir.

Ultrasonografi (USG), iç organların ve dokuların durumunu değerlendirmek için kullanılan bir görüntüleme yöntemidir. USG'nin kullanım alanlarından bazıları şunlardır: Gebelik takibi. Karın içi organların incelenmesi. Kalp hastalıklarının teşhisi. Meme ve tiroid muayenesi. Kas-iskelet sistemi sorunlarının tespiti. Biyopsi rehberliği. USG, radyasyon içermemesi ve hızlı sonuç vermesi nedeniyle yaygın olarak tercih edilen bir yöntemdir.

Refraktif indeks ölçümü ve USG (Ultrasonografi) farklı alanlarda kullanılan yöntemlerdir ve doğrudan bir ilişkileri yoktur. Refraktif indeks ölçümü, bir maddenin ışıkla etkileşiminde ışığın hızını ve yönünü değiştiren oransal bir değer olan kırılma indeksinin belirlenmesidir. Bu ölçüm, genellikle sıvıların içindeki katı madde miktarını ve kırılma indislerini ölçmek için kullanılan refraktometrelerle yapılır. USG (Ultrasonografi) ise, yüksek frekanslı ses dalgalarının gönderilmesi ve bu dalgaların hareketli kan hücrelerinden yansımasının analiz edilmesiyle damar sağlığı gibi durumların değerlendirilmesini sağlar. Bu iki yöntem, farklı fiziksel ve bilimsel prensiplere dayanır ve birlikte kullanılmaları için bir gereklilik yoktur.

En iyi sintigrafik yöntemin ne olduğuna dair bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, sintigrafinin farklı alanlarda kullanılan çeşitli yöntemleri vardır: Kemik sintigrafisi. Tiroid sintigrafisi. Kalp sintigrafisi. Böbrek sintigrafisi. Akciğer sintigrafisi. Sintigrafi yöntemi, hastalığın türüne ve incelenen organın işlevlerine göre farklılık gösterir. Sintigrafi veya herhangi bir tıbbi işlem için en doğru kararı, bir sağlık profesyonelinin vermesi uygundur.