Göktürkler

Türk kelimesi, tarihsel olarak 6. yüzyılda ilk kez yazılı kaynaklarda geçmiştir.

Göktürkler, Göktürk (Kök Türk, Runik) alfabesini kullanmışlardır.

Tuğ, Türk tarihinde çeşitli devletlerde kullanılmıştır: Göktürkler: Tuğ, hükümdarlık sembolü olarak kullanılmış ve kağanın çadırının önünde dalgalanmıştır. Uygurlar: Uygur kağanları, tuğu törenlerde ve resmi törenlerde kullanmışlardır. Selçuklular ve Osmanlılar: Selçuklular ve Osmanlılar da tuğu hükümdarlık sembolü olarak kullanmışlardır. Ayrıca, diğer birçok Türk devleti de tarih boyunca tuğdan yararlanmıştır.

Kumanlar, Oğuz Türkleri'nden bir boy olan Kıpçaklar ile Kırgız Türkleri'nin karışımıyla oluşmuş bir Türk boyudur.

Noyan, Türk tarihinde Moğollar ve Göktürkler'de savaşa giden yüksek rütbeli ve yetkili komutanlara verilen unvan olarak kullanılmıştır. Ayrıca, bazı Türk boylarında lider veya bey anlamında da kullanılmıştır.

Bumin Kağan, Türkiye'nin (Göktürklerin) ilk kağanıdır.

Asya Hun ve Göktürkler, Orta Asya'da Ötüken bölgesinde kurulmuştur.

Göktürklerin kullandığı bayrak, mavi renkte idi.

İlk resmi tarih yazıcıları, Hititler ve Göktürkler olarak kabul edilir. Hititler, anal (yıllık) adı verilen belgeleri yazarak tarih yazıcılığını başlatmışlardır. Göktürkler ise Orhun Yazıtları'nı (Kitabeleri) yazmışlardır.

Şanırak, Göktürklerin sembolü olarak kabul edilir.

Göktürklerin kısa özeti şu şekildedir: Göktürkler, 552 yılında Aşina boyuna mensup Bumin Kağan tarafından Orta Asya'da kurulan ve Türk adını ilk kez devlet ismi olarak kullanan Türk devletidir. Önemli gelişmeler: - İkiye Ayrılma: 582 yılında Doğu Göktürkler ve Batı Göktürkler olarak ikiye ayrıldılar. - Yeniden Doğuş: 682 yılında Bilge Kağan, kardeşi Kül Tigin ve vezirleri Tonyukuk'un öncülüğünde yeniden bağımsızlıklarını kazandılar. - Kültürel Miras: Orhun Abideleri gibi önemli kültürel mirasları ve Türk milletine bıraktıkları siyasi tecrübelerle tarih sahnesinde önemli bir yer edindiler. Yıkılış: 744 yılında Uygurların ayaklanması sonucunda II. Göktürk Kağanlığı yıkıldı.

Göktürkleri, Aşina boyuna mensup Bumin Kağan kurmuştur.

Göktürkler, mezar taşı olarak balbal adı verilen taşları kullanmışlardır. Balballar, ölen kişinin anısına dikilen ve genellikle bir taş parçasının üzerine yontulmuş, elinde kılıç tutan insan figürlerinden oluşan heykellerdi.

Göktürklerin ölü gömme geleneği, ölülerin atları ve kişisel eşyalarıyla birlikte yakılması şeklindeydi. Diğer gelenekler ise şu şekildeydi: - Ölünün cenazesi önce çadırına konur ve yakınları tarafından kurban kesilirdi. - Çadırın çevresinde at dolaştırılır ve ölen kişinin adına ağıt yakılırdı. - Ölü, baharın gelişi veya sonbaharda gömülürdü. - Mezar üzerine, ölen kişinin savaşlarını tasvir eden bir tapınak veya anıt dikilirdi.

Göktürklerin atası olarak Aşina boyu kabul edilmektedir.

Göktürklerin ilk kağanı Bumin'dir çünkü 552 yılında Göktürk Kağanlığı'nı kurarak bağımsızlığını ilan etmiştir.

Hazarlar, Batı Göktürkler ve Bulgarlar tarafından kurulan bir Türk devletidir.

Göktürklerde çeşitli el sanatları bulunmaktaydı, bunlar arasında: 1. Halı ve Kumaş Dokumacılığı: Göktürkler, halı dokumacılığında gelişmişlerdi ve çadırlarının duvarlarında halılar asılıydı. 2. Demir İşleme: Demircilik, Göktürklerin önemli el sanatlarından biriydi ve bu alanda çeşitli eserler üretiyorlardı. 3. Ahşap Süsleme: Ahşap oymacılığı ve süslemeciliği de Göktürk sanatının bir parçasıydı. 4. Keramik Sanatı: Göktürk keramikleri, elle biçimlendirilmiş ve kırmızı renkli astarlı olarak bilinirdi. 5. Yazı ve Hat Sanatı: Göktürk yazısı ve daha sonraki Uygur yazısı, hat sanatının başlangıç dönemi olarak kabul edilir.

Ergenekon Destanı, Göktürk boyuna aittir.

Türgişler, Göktürklerin "On-Ok" boyundan gelmektedir.