Göktürkler

Göktürkler Türk olarak kabul edilir.

Göktürklerin ilk kağanı Bumin Kağan'dır.

Türk kelimesi, tarihsel olarak 6. yüzyılda ilk kez yazılı kaynaklarda geçmiştir.

Göktürkler, Göktürk (Kök Türk, Runik) alfabesini kullanmışlardır.

Bozkurt Destanı'nın konusu, Göktürklerin bir düşman baskını sonucu yok olma noktasına geldikten sonra, sağ kalan tek bir genç ve ona yardım eden dişi bir bozkurt sayesinde yeniden var olmalarını anlatır. Destanda ayrıca şu unsurlar da yer alır: - Türklerin bozkurttan türediği ve Göktürk Kağanlığı'nın kurucusu Aşina (Aşine) boyunun ortaya çıkışı. - Devletin tanrısal ve doğal bağlantılarına dair inançlar. - Göçebe kültürün etkisi ve bozkurtun Türk milletinin koruyucusu ve yol göstericisi olarak kutsallaştırılması.

Tuğ, Türk tarihinde çeşitli devletlerde kullanılmıştır: Göktürkler: Tuğ, hükümdarlık sembolü olarak kullanılmış ve kağanın çadırının önünde dalgalanmıştır. Uygurlar: Uygur kağanları, tuğu törenlerde ve resmi törenlerde kullanmışlardır. Selçuklular ve Osmanlılar: Selçuklular ve Osmanlılar da tuğu hükümdarlık sembolü olarak kullanmışlardır. Ayrıca, diğer birçok Türk devleti de tarih boyunca tuğdan yararlanmıştır.

Kumanlar, Oğuz Türkleri'nden bir boy olan Kıpçaklar ile Kırgız Türkleri'nin karışımıyla oluşmuş bir Türk boyudur.

Noyan, Türk tarihinde Moğollar ve Göktürkler'de savaşa giden yüksek rütbeli ve yetkili komutanlara verilen unvan olarak kullanılmıştır. Ayrıca, bazı Türk boylarında lider veya bey anlamında da kullanılmıştır.

Bumin Kağan, Türkiye'nin (Göktürklerin) ilk kağanıdır.

Asya Hun ve Göktürkler, Orta Asya'da Ötüken bölgesinde kurulmuştur.

Göktürklerin kullandığı bayrak, mavi renkte idi.

İlk resmi tarih yazıcıları, Hititler ve Göktürkler olarak kabul edilir. Hititler, anal (yıllık) adı verilen belgeleri yazarak tarih yazıcılığını başlatmışlardır. Göktürkler ise Orhun Yazıtları'nı (Kitabeleri) yazmışlardır.

Şanırak, Göktürklerin sembolü olarak kabul edilir.

Göktürklerin kısa özeti şu şekildedir: Göktürkler, 552 yılında Aşina boyuna mensup Bumin Kağan tarafından Orta Asya'da kurulan ve Türk adını ilk kez devlet ismi olarak kullanan Türk devletidir. Önemli gelişmeler: - İkiye Ayrılma: 582 yılında Doğu Göktürkler ve Batı Göktürkler olarak ikiye ayrıldılar. - Yeniden Doğuş: 682 yılında Bilge Kağan, kardeşi Kül Tigin ve vezirleri Tonyukuk'un öncülüğünde yeniden bağımsızlıklarını kazandılar. - Kültürel Miras: Orhun Abideleri gibi önemli kültürel mirasları ve Türk milletine bıraktıkları siyasi tecrübelerle tarih sahnesinde önemli bir yer edindiler. Yıkılış: 744 yılında Uygurların ayaklanması sonucunda II. Göktürk Kağanlığı yıkıldı.

Göktürkleri, Aşina boyuna mensup Bumin Kağan kurmuştur.

Göktürkler, mezar taşı olarak balbal adı verilen taşları kullanmışlardır. Balballar, ölen kişinin anısına dikilen ve genellikle bir taş parçasının üzerine yontulmuş, elinde kılıç tutan insan figürlerinden oluşan heykellerdi.

Orhun Abideleri kitapları, Göktürk alfabesiyle yazılmış ve 8. yüzyılda Orhun Nehri vadisinde dikilmiş olan taş yazıtları anlatır. Bu kitaplar genellikle şu konuları ele alır: - Tarihî Bilgiler: Göktürkler döneminde devlet yönetimi, toplumsal yapı ve askeri seferler hakkında bilgiler sunar. - Dil ve Edebiyat: Türk dili ve edebiyatının gelişimini anlamak için eşsiz bir kaynaktır. - Arkeolojik Buluntular: Yazıtların tarihi bağlamını ve arkeolojik buluntuları detaylı bir şekilde ele alır. Ayrıca, Orhun Abideleri, Türk milletinin kökeni, millî kimliği ve kültürel mirası hakkında da önemli mesajlar içerir.

Türk tarihinde ilk yazılı hukuk kuralları, Göktürkler tarafından Orhun Kitabeleri ile oluşturulmuştur.

Göktürklerin ölü gömme geleneği, ölülerin atları ve kişisel eşyalarıyla birlikte yakılması şeklindeydi. Diğer gelenekler ise şu şekildeydi: - Ölünün cenazesi önce çadırına konur ve yakınları tarafından kurban kesilirdi. - Çadırın çevresinde at dolaştırılır ve ölen kişinin adına ağıt yakılırdı. - Ölü, baharın gelişi veya sonbaharda gömülürdü. - Mezar üzerine, ölen kişinin savaşlarını tasvir eden bir tapınak veya anıt dikilirdi.

Göktürklerin atası olarak Aşina boyu kabul edilmektedir.