Giderler

Kira gelirinde düşülebilecek bazı giderler: Kiraya verilen mal ve haklar için ödenen vergi, resim, harç ve şerefiyeler. Kiraya verilen mal ve haklar için yapılan sigorta giderleri. Kiraya verilen mal ve haklar için ödenen faizler. Kiraya verenin yaptığı onarım giderleri. Bakım ve idame giderleri. Zarar, ziyan ve tazminatlar. Aydınlatma, ısıtma, su ve asansör gibi giderler. Amortisman giderleri. Düşülemeyecek giderler arasında ise şahsi vergiler, cezalar, gecikme zam ve faizleri yer alır. Giderlerin indirim konusu yapılabilmesi için belgelendirilmesi gereklidir.

Gelir gider defteri şu şekilde tutulabilir: 1. Gelir ve gider kalemlerini belirleme. 2. Düzenli kayıt tutma. 3. Belgeleri arşivleme. 4. Gelir ve giderleri kategorilere ayırma. 5. Düzenli raporlama yapma. Gelir gider defterini manuel tutmanın yanı sıra, ön muhasebe programları kullanarak da dijital ortamda tutmak mümkündür.

İşletme defterine yazılabilecek bazı giderler: Personel masrafları: Maaş, yemek parası, yol parası, bordro gibi ödemeler. Elektrik, su, doğal gaz gibi abonelik bedelleri. İletişim masrafları. Kira bedeli. Vergi ödemeleri. Hammadde alımı. Satın alınan ürün ve hizmet ödemeleri. Amortisman tutarları. Borçlanılan tutarlar. Tadilat ve benzer çalışmalar için yapılan harcamalar. İşletme defterine, işletmenin ticari faaliyetleriyle doğrudan ilişkisi olmayan kişisel harcamalar, bağış, yardım, taşıt, gayrimenkul ve demirbaş gibi sabit kıymetler kaydedilmez.

Telefon faturası, belirli koşulları sağlaması durumunda gider yazılabilir: Envantere kayıtlı olma: Telefonun envantere kayıtlı olması gerekir. İşle bağlantılı olma: Kullanımının iş niteliğine uygun ve iş hacmiyle orantılı olması gerekir. Faturalandırma: Faturanın mükellef adına düzenlenmiş olması gerekir. ÖİV hariç olma: Fatura içindeki Özel İletişim Vergisi (ÖİV) gider yazılamaz. Bu koşulları sağlayan haberleşme giderleri, mesleki veya ticari kazancın tespitinde indirim konusu yapılabilir.

Danışmanlık hizmetleri, danışmanlık giderleri kalemine girer. Danışmanlık giderleri, işletmenin ihtiyaç duyduğu hukuki, mali veya teknik konularda aldığı danışmanlık hizmetleri için yapılan ödemeleri kapsar.

2025 yılı Haziran ayı verilerine göre, Türk-İş'in raporuna göre bekar bir çalışanın yaşama maliyeti 33.586 TL olarak belirlenmiştir. Bu maliyetin dağılımı şu şekildedir: Kira: 12.000 TL; Gıda: 9.000 TL; Fatura ve abonelikler: 3.000 TL; Ulaşım: 2.500 TL; Kişisel bakım, sağlık, iletişim: 2.000 TL; Giyim, sosyal hayat, acil harcamalar: 5.000 TL. Bu rakamlar, bekar bir bireyin temel ihtiyaçlarını karşılamak için gereken minimum harcamaları yansıtmaktadır. Yaşam maliyetleri, kişinin yaşadığı şehir, yaşam tarzı ve diğer faktörlere bağlı olarak değişiklik gösterebilir.

Yol parası, belirli koşullar altında gider olarak yazılabilir. Gelir Vergisi Kanunu'na (GVK) göre, işle ilgili seyahat ve ikamet giderleri, yapılan işin önemi ve genişliği ile orantılı olması ve seyahat süresinin işin gerektirdiği süreyi aşmaması şartıyla gider olarak kabul edilir. Gider olarak yazılabilecek yol parası türleri: Gerçek yol giderleri: İş seyahatine giden personelin yolculuk ettiği taşıt araçlarına ödeyeceği ücretler. Otomobil yakıt gideri: Kendi özel otomobili ile seyahat edenlere, taşıt ücreti kadar ödenen yakıt gideri. Hamal ve bagaj giderleri: Seyahat sırasında oluşan bu tür giderler. Yol parasının gider olarak yazılabilmesi için belgelerin eksiksiz ve faturalandırılmış olması gereklidir.

Evet, haşere ilaçlama giderleri gider olarak yazılabilir ve vergi avantajlarından faydalanılabilir. Haşere ilaçlaması, işletmenin faaliyetlerini sürdürebilmesi için zorunlu bir harcama olduğundan, doğru bir muhasebe kaydı yapılması işletme sahiplerinin finansal durumunu doğru bir şekilde göstermesi açısından önemlidir. Haşere ilaçlama giderlerinin vergiden düşülebilmesi, işletme gelirinden gider olarak kaydedilebilmesi ve vergi matrahının düşürülmesi gibi vergi avantajları bulunmaktadır. Ancak, haşere ilaçlama işlemlerinin yasal düzenlemelere uygun olarak, Sağlık Bakanlığı veya Çevre ve Şehircilik Bakanlığı tarafından yetkilendirilmiş profesyonel firmalar tarafından yapılması gerekmektedir.

7/B seçeneğinde yer alan gider çeşitleri şunlardır: İlk madde ve malzeme giderleri; İşçi ücret ve giderleri; Memur ücret ve giderleri; Dışarıdan sağlanan fayda ve hizmetler; Çeşitli giderler; Vergi, resim ve harçlar; Amortisman ve tükenme payları; Finansman giderleri. Bu seçenek, giderlerin çeşit esasına göre izlenmesini sağlar.

Kanunen Kabul Edilmeyen Giderler (KKEG) kapsamına girmeyen bazı giderler: Belgelendirilebilen giderler. Kazancın elde edilmesiyle ilgili giderler. Kanunen yasaklanmamış giderler. Gelir Vergisi Kanunu ve Kurumlar Vergisi Kanunu'na göre KKEG kapsamına girmeyen giderlere bazı örnekler: Teşebbüs sahibinin, eşinin ve çocuklarının işletmeden çektikleri para ve değerler. İşletmeye konulan sermaye için hesaplanan faizler. Alkol, alkollü içkiler ve tütün mamullerine yönelik reklam giderleri. Basın yoluyla işlenen fiillerden dolayı ödenen tazminat giderleri. Yönetim kurulu başkan ve üyelerine verilen ikramiyeler. Kanunen kabul edilmeyen giderler, şirketin faaliyet alanı ve hacmine göre değişiklik gösterebilir.

Ar-Ge indirimi, 750-Araştırma Geliştirme Giderleri hesabında izlenir. Ar-Ge harcamalarının doğru hesaplarda izlenmesi, indirim tutarının doğru hesaplanması açısından önemlidir.

İşyerine alınan gazetelerin gider olarak yazılıp yazılamayacağı, gazetelerin hangi amaçla alındığına bağlıdır. Mesleki veya ticari amaçla alınan yerel ve ulusal gazeteler, gider olarak dikkate alınabilir. Bekleme salonunda misafirlere verilmek üzere alınan gazeteler ise pazarlama gideri olarak değerlendirilebilir. Genel mecmualar ve gazeteler, GVK'nun 68/4. maddesinde belirtilen meslek kitapları ve dergiler kapsamında olmadığı sürece gider olarak gösterilemez.

Yol ve yemek ücreti, belirli koşullar altında gider olarak yazılabilir. Yemek Ücreti: 2025 yılı için günlük yemek bedeli en az 240 TL olmalıdır. Yol Ücreti: İşle ilgili seyahatlerde yapılan harcamalar, seyahatin şirketle ilgili olması ve masrafların belgelendirilmesi şartıyla gider olarak yazılabilir. Muhasebe kaydı için, yol ve yemek ücretlerinin iş sözleşmesinde yer alması ve işveren tarafından idari şartnameye uygun olarak ödenmesi gereklidir. Giderlerin yasal limitleri ve muhasebe kayıtları konusunda bir mali müşavirden destek alınması önerilir.

Gider hesabı kodları, genellikle 7 ile başlar. Bazı gider hesabı kodları ve anlamları: 760 Muhasebe Kodu: Pazarlama, satış ve dağıtım gibi işletme giderlerini ifade eder. 770 Muhasebe Kodu: Genel yönetim giderlerini temsil eder. 780 Muhasebe Kodu: Faaliyet dışı gelirleri izler. Gider hesapları, maliyet muhasebesine bağlı hesapları ve gider kalemlerini içerir. Muhasebe hesap kodları, tek düzen hesap planına göre oluşturulur ve ilk rakam hesap sınıfını, ikinci rakam hesap grubunu, üçüncü rakam ise büyük defter hesabını ifade eder.

Binek oto sigorta primlerinin tamamı gider olarak yazılamaz, çünkü bu primlerin sadece %70'i gider olarak kabul edilir, kalan %30'luk kısım ise kanunen kabul edilmeyen gider (KKEG) olarak kaydedilir. Örneğin, bir binek araç için yapılan 60.000 TL'lik trafik sigortası poliçesinin aylık gideri 3.000 TL ise, bu tutarın 2.100 TL'si gider yazılabilir, 900 TL'si ise KKEG olarak kaydedilir. Bu uygulama, faaliyetleri kısmen veya tamamen binek otomobillerinin kiralanması veya işletilmesi olanların dışındaki işletmeler için geçerlidir.

Evet, alış faturası gider yazılır. Alış faturası, firmanın herhangi bir tedarikçiden malzeme veya hizmet alması durumunda kesilen fatura tipidir ve bu faturalar gider kalemlerine yazılır. Ayrıca, Vergi Usul Kanunu'na göre, faturaların hizmetin verildiği ve mal teslimatı yapıldığı tarihten sonra en fazla 7 gün içinde düzenlenmesi gerekir. Muhasebe kayıtları ve vergi yükümlülükleri konusunda bir uzmana danışılması önerilir.

Aylık sabit gider, satış hacminden bağımsız olarak her ay düzenli olarak ödenen maliyetlerdir. Bazı aylık sabit gider örnekleri: kira; sigorta maliyetleri; elektrik, doğalgaz, telefon, su ve internet faturaları; bina aidatı; muhasebe ve hukuk danışmanlık ücretleri; ulaşım ve temizlik giderleri.

Damga vergisi, genellikle gider olarak kabul edilir ve aşağıdaki gider hesaplarına dahil edilebilir: Diğer Giderler. Diğer Satış Giderleri. Diğer Alım Giderleri. Damga vergisi hesaplamaları, belgenin türüne ve üzerindeki tutara göre değişiklik gösterir. Damga vergisi hesaplamaları ve gider hesaplarına dahil edilmesi, güncel oranların ve ilgili kanunun dikkate alınmasını gerektirir.

Dış giyim giderlerinin muhasebeleştirilmesi için şu kriterlere dikkat edilmelidir: Fatura: Kıyafet harcamaları, işletme adına düzenlenmelidir. Zimmet: Kıyafetler personele zimmetle teslim edilmelidir. Demirbaş: Kıyafetler demirbaş niteliğindeyse amortisman uygulanmalıdır. Kullanım: Kısa ömürlü veya düşük tutarlı kıyafetler doğrudan gider yazılabilir. Geri Alım: Çalışan işten ayrıldığında kıyafetler geri alınmalı ve bu durum kayıt altına alınmalıdır. KDV ve stopaj açısından: Sadece işte kullanılan ve işle doğrudan ilgili kıyafetler için KDV indirimi mümkündür. Kişisel kullanım potansiyeli taşıyan kıyafetlerde KDV indirimi yapılamaz ve bu harcamalar çalışanın net ücreti gibi değerlendirilerek gelir vergisi stopajı ile damga vergisi hesaplanır. Sürekli yüksek tutarda kıyafet gideri beyan eden işletmeler, vergi daireleri tarafından incelemeye alınabilir.

Yıllık satış primlerinin muhasebeleştirilmesi, primlerin nakit veya mal olarak ödenmesine göre değişiklik gösterir: Nakdi primler: Bayi açısından: Prim geliri, "602. Diğer Gelirler" hesabına kaydedilir ve aynı tutar, alıcının borcundan düşülmek üzere "320. Satıcılar" hesabına borç olarak kaydedilir. Ana firma açısından: Prim, "611. Satış İskontoları" hesabına kaydedilir ve alıcının borcundan düşüldüğü için "120. Alıcılar" hesabında alacak olarak izlenir. Ayni (bedelsiz mal olarak) primler: Bayi açısından: Bayi, ana firmaya hizmet verdiği için hizmet faturası düzenler ve KDV hesaplar. Ana firma açısından: Ana firma, prim ödemesini ticari mal olarak kaydettiğinden, "153. Ticari Mallar" hesabından malın çıkışını yapar. Ciro primleri, ana firma için pazarlama gideri olarak kabul edilir ve GVK'nın 40/1. maddesi uyarınca ticari kazancın elde edilmesi ve idame ettirilmesi için yapılan genel giderler arasında değerlendirilir. Ciro primi ödemelerinin muhasebeleştirilmesi, vergi mevzuatı ve muhasebe standartlarına uygun olarak yapılmalıdır. Detaylı bilgi için bir muhasebe uzmanına danışılması önerilir.