Gelenekler

15 Şubat'ta kutlanan bazı özel günler şunlardır: Uluslararası Çocuk Kanseri Günü. Dünya Kediler Günü. Ayrıca, 15 Şubat bazı ülkelerde barış günleri veya hatırlama günleri olarak kabul edilirken, bazı bölgelerde ise dini ve geleneksel kutlamalar yapılmaktadır.

Askerlerin sağ el ile selam vermesinin birkaç nedeni vardır: Silahsız olduğunu göstermek: Bu selamlama, silah taşımadığını ve dostça bir niyet taşıdığını ifade eder. Tarihsel gelenek: Ortaçağ'da şövalyeler, yüzlerindeki dostça ifadeyi göstermek için başlıklarının gözün önünü kapatan kısmını kaldırırlardı. Disiplin ve saygı: Asker selamı, ordu içi disiplini ve saygıyı simgeler. Ayrıca, asker selamında sağ elin bütün parmaklarının baş parmak dahil birbirine bitişik durması ve avuç içinin karşıdan bakan tarafından görülmemesi gerekir.

Bulmacada "geleneksel" ve "ananevi" kelimeleri şu anlamlara gelir: Geleneksel: Geleneğe dayanan, gelenekle ilgili olan. Ananevi: Geleneğe dayanan, an'anevi. Bu kelimeler, bulmacalarda 6 harfli olarak "klasik" ve 7 harfli olarak "ananevi" şeklinde yanıtlanabilir.

"Türk hayatına uygun" ifadesi, bulmacalarda "alaturka" olarak yanıtlanabilir. Alaturka, Türk tarzı yaşam ve kültür değerlerinde Osmanlı kültürünün benimsenmesi ve uygulanması anlamına gelir.

Tabutun dört kişi tarafından taşınmasının nedeni, bu taşınmanın sünnet olmasıdır. Hanefilere göre cenazeyi taşımanın doğru yolu, tabutun dört tarafından dört kişinin tutarak taşımasıdır. Ayrıca, cenazeyi dört kişinin taşımasının bazı diğer nedenleri: Kolaylık: Cenazeyi taşıyanlar arasında dolaşarak taşımayı kolaylaştırır. Fazilet: Yük taşımaya benzemesini engeller.

Bulgaristan'da düğünler, genellikle renkli ve coşkulu kutlamalardır. Bazı gelenekler: Gelin ve damat kıyafetleri: Gösterişli ve süslemelidir, bölgeye ve aile geleneklerine göre değişiklik gösterir. Düğün pastası: Düğün pastasının kesimi geleneksel bir unsurdur. Hediye ve para takdimi: Misafirler, gelin ve damada para veya hediye verir. Geleneksel danslar: Düğünlerde horo gibi geleneksel Bulgar dansları icra edilir. Eğlence: Düğünlerde genellikle neşeli halk müzikleri çalınır ve konuklar dans etmeye teşvik edilir. Bulgaristan'daki düğünler, kadim Balkan geleneklerine ve Slav kültürlerine dayanır.

Gürcistan'ın bazı gelenekleri: Misafirperverlik: Misafirler sıcak çay veya geleneksel Gürcü alkollü içeceği çacı ile karşılanır. Bayramlar: En önemli bayramlar arasında Yeni Gürcistan (Nadleri) ve Aziz George Günü bulunur. Düğün Törenleri: Düğünlerde "hayat ağacı" gibi geleneksel ritüeller gerçekleştirilir ve gelin ile damat hediyeler ve refah sembolleri alışverişinde bulunur. Mutfak: Haçapuri (peynirli hamur işi) ve hinkali (mantı) gibi yemekler ünlüdür. Sanat: Ahşap oymacılığı ve halı dokuma gibi halk sanatları nesilden nesile aktarılır. Şarap Kültürü: Şarap, kvevri adı verilen çömleklerde bekletilip fermente edilir.

Kırmızı don, yılbaşı gecelerinde uğur getirdiğine inanılan bir iç çamaşırıdır. Ayrıca, kırmızı rengin tutkuyu ve cesareti simgelemesi nedeniyle, yeni başlangıçları ve canlılığı temsil ettiği düşünülmektedir. Bu gelenek, tarihsel olarak Antik Roma'ya kadar uzanmaktadır; savaşçı ruhlar, kutlamalarında sıklıkla kırmızı renk tercih etmişlerdir.

Kırmızı don giyme geleneği, genellikle yılbaşı gibi özel günlerde şans, aşk ve mutluluk getirdiğine inanılan bir ritüeldir. Bu geleneğin kökeni, 1956 yılında Amerikalı iç çamaşırı satıcısı Henry George'un, yılbaşına yakın dönemde kadınlara kırmızı külot hediye ederek bunun onlara şans getireceğini söylemelerine dayanan bir stratejiye dayanır. Ayrıca, kırmızı rengin tutkuyu ve cesareti simgelemesi de bu geleneği destekleyen bir unsurdur. Bu tür inançlar bilimsel temellere dayanmamaktadır.

Karabük'te düğünler, genellikle geleneksel ve coşkulu bir atmosferde gerçekleşir. Düğünler genellikle Eflani (Pazartesi) günü başlar ve kız ve oğlan evlerinde ayrı ayrı kurulur. Bazı özellikler: Düğün Davetleri: Düğün öncesinde okuyucu (davetçi) çıkarılarak davetler yapılır. Giyim ve Makyaj: Davetliler genellikle özel kıyafetler ve takılar takarak gelir, yüzlerine allık ve sürme sürerler. Yemek ve Eğlence: Düğünlerde hısım ve akrabaya yemek çıkarılır, gündüz ve gece eğlenceleri düzenlenir. Kına Gecesi: Gelin ve damat için ayrı ayrı kına geceleri düzenlenir, bu gecelerde geleneksel müzik ve danslar yapılır. Karabük'te düğün organizasyonları için Safranbolu gibi tarihi ve doğal güzelliklere sahip mekanlar tercih edilebilir.

Türk kültüründe gerdek, yani evlilikteki ilk cinsel birliktelik, genellikle düğün gününden hemen sonra gerçekleşir, ancak belirli bir tarih ve saat yoktur; çiftlerin tercihlerine bağlıdır. Gerdek gecesinin kaç gün süreceği konusunda ise belirli bir süre vermek doğru değildir. Gerdek kanının ne kadar süreceği de kişiden kişiye değişiklik gösterir. Her çiftin deneyimi farklıdır ve bu geceyi nasıl kutlayacakları kendi tercihlerine bağlıdır.

Sakarya Boşnak düğünleri, genellikle şu şekilde gerçekleşir: Düğün Organizasyonu: Düğün organizasyonunu, damadın evli ve becerikli bir akrabası olan "düğün kâhyası" üstlenir. Eğlence: Düğün sırasında çaçak, rijetko gibi geleneksel Boşnak oyunları oynanır. Yemek: Konuklara etli kazan pilavı, pita, börek, çorba ve kuru fasulye gibi yemekler ikram edilir. Güvey Tıraşı: Damat, herkesin görebileceği bir yere oturtulur ve sakal tıraşı yapılır. Horon: Düğün boyunca erkekler horon oynar, kızlar ise oturur. Gelin Alımı: Gelin, kız evinden çıkarken farklı bir güzergâh kullanılır ve yol boyunca bahşiş isteyen çocuklarca aracın önü sık sık kesilir. Boşnak düğünleri, 1950’li yıllara kadar Çarşamba gününden başlayıp Cuma günü sona ererken, 1980’li yıllara kadar Cuma günü başlayıp Pazar günü akşamı yatsı namazına kadar sürerdi.

Japonların aile yaşamları şu şekilde özetlenebilir: Çekirdek aile: Japon aileleri genellikle çekirdek aileden oluşur; büyükanne, büyükbaba, ebeveynler ve çocuklardan meydana gelir. Az çocuk politikası: Japon aileler genellikle 1-2 çocuk sahibi olmayı tercih eder. Aile içi ilişkiler: Japon ailelerde duygular açıkça ifade edilmez; bu, utanç kaynağı olarak görülebilir. İş ve görev önceliği: Japon toplumunda çalışmak ve kişinin görevini erdemle yerine getirmesi önemlidir. Ataerkil yapı: Geleneksel Japon ailelerinde ataerkil bir yapı vardır; ailede erkek egemenliği hakimdir. Günümüzde Japon aile yapısı, ekonomik ve sosyal değişimlerin etkisiyle dönüşüm geçirmektedir.

Japon kayınvalidenin neden önemli olduğuna dair bilgi bulunamadı. Ancak, genel olarak kayınvalidenin önemi şu şekilde açıklanabilir: Aile içindeki otorite figürü. Aile değerlerini aktarma. İletişim aracı. Aile bağlarının güçlendirilmesi. Destek ve rehberlik.

Şabat'ta elektrik kullanılmaz çünkü bu gün çalışmak yasaktır ve elektrik kullanımı da "iş" sayılır. Şabat, Yahudilikte cuma gün batımından cumartesi gün batımına kadar süren haftalık dinlenme günüdür. Modern Yahudiler Şabat kurallarını farklı düzeylerde uygular.

Rumeli kınası, genellikle düğün öncesinde, genellikle düğünden bir veya iki gün önce yapılır. Kına gecesi, gelin adayının evini terk edeceği için ailesi ve arkadaşlarıyla son kez bir araya gelme fırsatı olarak da düşünülebilir. Modern organizasyonlarda ve kişisel tercihlere bağlı olarak bu zamanlama değişebilir.

Gerdek odası, gelin ile damadın evlendikten sonraki ilk cinsel ilişkilerini yaşadıkları odadır. Bazı Afrika köylerinde ise düğünden sonra gerdek gecesinin yapılacağı odaya, gelinin yakın bir akrabası veya annesi de girer.

İslam geleneğine göre, taziyelerde üç gün yas tutulmasının nedeni, yas süresinin üç günle sınırlandırılmış olmasıdır. Ancak, kocası ölen kadın için yas süresi 4 ay 10 gündür. Ayrıca, Hakkâri ve civarında, ölen kişinin akrabalarının taziye evinde üç gün boyunca yas tutması ve bu süre boyunca yemek pişirmeyip, akraba ve komşuların yemek getirmesi geleneği de vardır.

Türklerin eski yılbaşı geleneklerinden bazıları şunlardır: Nardugan Bayramı. Nevruz. Ateşin üzerinden atlama. Toprak ve suya saygı. Kımız ve şölenler. Ayrıca, eski Türklerde yılbaşı kutlamaları, sadece bir eğlence değil, aynı zamanda doğa ile uyum içinde olma anlayışının bir yansımasıydı.

Askıda ekmek uygulaması, ilk olarak İstanbul'da görülmüştür. Ancak, bu uygulamanın kökeni Osmanlı İmparatorluğu'na kadar uzanmaktadır. Günümüzde, uygulamanın başlatıcısı olarak öne çıkan bazı isimler şunlardır: Zeynel Sabahattin Özgür: 10 yıl önce bir öğrenci grubunun ödevi olarak uygulamayı başlatmış ve sürdürmüştür. Mustafa Güzel: 5 yıl önce kardeşleriyle birlikte açtığı fırında uygulamayı belediye ile ortaklaşa yürütmektedir. Ahmed Alsayed Ali: Suriye'den Türkiye'ye ticaret yapmaya gelen bir fırıncı, dükkanında ücretsiz ekmek sepeti bulundurarak uygulamayı devam ettirmektedir.