FizikTedavi

Yatılı fizik tedavi süresi, hastanın durumuna göre değişiklik gösterir. Genel olarak: - Hafif vakalarda tedavi 2-4 hafta sürer. - Orta-ileri vakalarda 6-8 hafta sürebilir. - Ağır nörolojik vakalarda ise 3 ay veya daha uzun sürebilir. Tedavi planı, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon uzmanı hekim tarafından belirlenir.

Doktor, bazı durumlarda tedavi veya teşhis amacıyla elini hastanın vücuduna dokunmak için kullanabilir. Örneğin, cerrah bir doktor, ameliyat sırasında insan kanı veya idrarı ile temas edebilir ya da bir fizik tedavi uzmanı, hastanın kuyruk sokumu gibi bölgelerine elle müdahale edebilir.

Siyatik ağrısının fizik tedaviyle iyileşme süresi genellikle 4-6 hafta arasında değişir. Tedaviye düzenli olarak devam etmek, ağrının tekrarlamaması için büyük önem taşır.

Fizik tedavi hastaları için kutu şeklinde spesifik bir medikal ürün bulunmamaktadır. Ancak, fizik tedavi sürecinde kullanılan bazı ekipmanlar ve cihazlar şunlardır: 1. Direnç Bantları: Kas güçlendirme ve esneklik egzersizlerinde kullanılır. 2. Egzersiz Topları (Pilates Topu): Denge ve koordinasyonu geliştirir, core kaslarını güçlendirir. 3. TENS Cihazı: Elektriksel sinir stimülasyonu ile ağrıyı azaltır. 4. Masaj Aletleri: Kasları gevşetir, kan dolaşımını artırır ve ağrıyı hafifletir. 5. Ultrason Terapi Cihazları: Derin dokulara ultrason dalgaları göndererek ağrıyı azaltır ve iyileşmeyi hızlandırır. Bu ürünler, fizik tedavi sürecini daha etkili hale getirmek için fizyoterapistin rehberliğinde kullanılmalıdır.

Kompresif tedavi süresi, tedavi edilen duruma ve hastanın genel sağlık durumuna bağlı olarak değişir. Fizik tedavi seansları genellikle 30 dakika ile 60 dakika arasında sürer. Kompresyon tedavisi ise birkaç hafta veya ay sürebilir ve doktorun belirlediği tedavi süresine göre devam eder.

Motor point kalem, elektrot uygulanacak motor noktalarını kesin olarak tespit etmeye yardımcı olur. Kullanım alanları: - Fizik tedavi: Kas geliştirme ve tedavi edici uygulamalarda. - Yüz felci tedavisi: Uzmanlar tarafından bu tür uygulamalarda kullanılır.

Pnömoni (zatürre) için fizik tedavi, doktorun önerisiyle aşağıdaki yöntemlerle uygulanabilir: 1. Nebülizasyon Tedavisi: İlacın doğrudan solunum yollarına iletilmesini sağlar, bronşları genişleterek solunum yollarını açar ve mukusun daha kolay çıkarılmasına olanak tanır. 2. Oksijen Tedavisi: Ciddi pnömoni vakalarında hayat kurtarıcı olabilir, kandaki oksijen seviyelerini artırarak hücrelerin yeterli miktarda oksijen almasını sağlar. 3. Fizyoterapi ve Göğüs Fizyoterapisi: Akciğer kapasitesini artırmak ve mukusu çıkarmak için kullanılır, vuruşlar, titreşimler ve postüral drenaj gibi teknikler içerir. 4. Incentive Spirometri: Çocukların derin nefes almalarını teşvik ederek akciğerlerinin daha iyi çalışmasını sağlar. Kontrendikasyonlar arasında amfizem, yeni büyümeler, pnömotoraks ve yüksek ateş gibi durumlar bulunur. Pnömoni tedavisi bireyseldir, bu nedenle fizik tedavi yöntemleri hastanın durumuna göre belirlenir.

Artroplastik cerrahi sonrası rehabilitasyon, bireysel ihtiyaçlara ve yapılan cerrahi müdahalenin türüne göre farklılık gösterir. Genel olarak aşağıdaki adımlar izlenir: Değerlendirme. Hareketliliği ve kas kuvvetini artırma. Ağrı yönetimi. Yürüme ve hareket teknikleri. Fonksiyonel aktivitelerin rehabilitasyonu. Uzun vadeli bakım ve takip. Rehabilitasyon sürecinde, insizyon yeri temiz ve enfeksiyon durumu yoksa, tedavi öncesi uygun elektro-fiziksel ajanlar kullanılabilir. Her hastanın ameliyat sonrası rehabilitasyon süreci, kişisel duruma göre farklılık gösterebilir. Bu nedenle, bir uzmana danışılması önerilir.

Sedef hastalığında fizik tedavi yöntemleri şunlardır: 1. Terapi: Fiziksel ve mesleki terapiler veya masaj, ağrının azaltılmasında etkili olabilir. 2. Eklem Koruma Cihazları: Destekler ve ateller, romatizmadan etkilenen eklemleri koruyabilir. 3. Işık Tedavisi (Fototerapi): Ultraviyole ışınları kullanılarak deri iltihabı azaltılabilir. 4. İlaç Tedavisi: Eklemlerdeki iltihabı ve şişliği hafifletmek için steroid olmayan antiinflamatuar ilaçlar kullanılabilir. Tedavi yöntemi, hastanın semptomlarına ve hastalığın ciddiyetine göre değişiklik gösterebilir. Tedavi sürecine başlamadan önce bir doktora danışmak önemlidir.

Temporomandibular eklem (TME) hastalarına yaklaşım, hastalığın nedenine ve semptomların şiddetine göre değişir. Tedavi genellikle şu adımları içerir: 1. Yaşam Tarzı Değişiklikleri: Hastaların çiğneme alışkanlıklarını gözden geçirmeleri, diş sıkma veya gıcırdatma gibi kötü alışkanlıklardan vazgeçmeleri önerilir. 2. İlaç Tedavisi: Kas gevşetici veya steroid olmayan ağrı kesiciler gibi ilaçlar kullanılır. 3. Fizik Tedavi: Eklem ve çiğneme kaslarına yönelik fizik tedavi uygulamaları ve egzersizler yapılır. 4. Ağız Koruyucuları: Diş hekimleri tarafından hazırlanan gece plakları (splint) kullanılır. 5. Cerrahi Müdahale: Medikal tedaviden fayda görmeyen durumlarda, eklem içine müdahaleler veya cerrahi tedavi uygulanır. Tedavinin başarısı için, kulak burun boğaz, fizik tedavi, psikiyatri uzmanları ve diş hekimlerinin (çene cerrahları, ortodontistler) birlikte çalışması gerekebilir.

Bel fıtığı fizik tedavisinde yapılan hareketler genellikle karın ve sırt kaslarını güçlendirmeye yöneliktir. Bu hareketler arasında şunlar yer alır: 1. Pelvik tilt hareketi: Sırt üstü yatıp dizleri bükerek bel kaslarını güçlendirmek. 2. Kedi-deve egzersizi: Omurgayı esneterek esnekliği artırmak. 3. Köprü hareketi: Kalça ve bel kaslarını çalıştırarak omurgaya destek sağlamak. 4. Ekstansiyon ve fleksiyon sırt egzersizleri: Omurganın hareketini teşvik ederek ağrıyı hafifletmek. Bu egzersizler, fizyoterapist önerisiyle yapılmalı ve her hastanın durumuna göre özel olarak planlanmalıdır.

Kuyruk kemiği kırığında özel destek yastıkları kullanarak hafif öne eğik pozisyonda oturmak önerilir. Ayrıca, sık sık pozisyon değiştirmek de ağrıyı hafifletebilir. Doğru yatış pozisyonu seçimi için bir uzmana danışmak önemlidir.

Kuyruk sokumu kemiği kırığında fizik tedavi süresi, kırığın yerine, şiddetine ve hastanın genel sağlık durumuna bağlı olarak değişir. Genellikle 3-6 ay süren bir rehabilitasyon süreci önerilir.

Aktif Hareket Skalası (AMS), genellikle obstetrik brakial pleksus paralizisi (OBPP) olan çocukların fonksiyonel değerlendirmesinde kullanılır. Bu skala, eklem hareket açıklığını test etmenin yanı sıra, çocukların günlük yaşam aktivitelerindeki fonksiyonel durumlarını değerlendirmek için de kullanılabilir. AMS'nin kullanıldığı bazı durumlar: Erb felci olan çocuklar. El, bilek ve önkol hareketlerinin değerlendirilmesi. AMS, yalnızca bu konuda eğitim almış ve deneyimli sağlık profesyonelleri tarafından uygulanmalıdır.

Çıkık sonrası fizik tedavi süresi hastanın durumuna bağlı olarak değişir ve genellikle 6-12 hafta sürebilir. Bu süreçte fizyoterapist eşliğinde yapılan egzersizler, omuz kaslarını güçlendirmeye ve omuz hareket kabiliyetini geri kazandırmaya yöneliktir.

Tetik nokta tedavisi seans sayısı, hastanın durumuna ve hastalığın süresine göre değişmekle birlikte 3 seans ile 20 seans arasında uygulanmaktadır. Tetik nokta hastalığında 5-10 seans, Fibromiyalji için 15-20 seans, Bel ve boyun kireçlenmelerinde 10-15 seans, Ani kas tutulmalarında ise 1-3 seans yeterli olmaktadır. Seanslar, hastanın durumuna göre her gün ya da haftada 2-3 gün olacak şekilde düzenlenir.

Diz kapağı ağrısının tedavisinde fizik tedavi yöntemleri şunlardır: 1. Egzersiz Tedavisi: Kas gücünü artırarak diz eklemini destekler ve hareket kabiliyetini geliştirir. 2. Robotik Rehabilitasyon: Diz eklemine binen yükü azaltır ve kontrollü hareket sağlar. 3. Manuel Terapi ve Mobilizasyon Teknikleri: Eklem ve kaslardaki gerginliği azaltmak, eklem hareket açıklığını artırmak amacıyla fizyoterapistlerin elle uyguladığı tedavi yöntemleridir. 4. Elektroterapi ve Ultrason Tedavisi: Kasları uyarır ve ağrıyı hafifletir. Fizik tedavi sürecinde tedaviye uyum ve düzenli egzersiz yapmak büyük önem taşır. Tedavi programı, ağrının nedenine bağlı olarak uzman bir fizyoterapist tarafından belirlenmelidir.