Etnografları

Beğdilliler, tarih boyunca farklı bölgelerde yaşamışlardır. Günümüzde ise Türkiye'nin çeşitli illerinde bulunmaktadırlar: Doğu Anadolu: Kars, Ağrı, Erzurum, Erzincan. Güneydoğu Anadolu: Şanlıurfa, Gaziantep, Adıyaman, Mardin. İç Anadolu: Ankara, Yozgat, Karaman. Akdeniz: Mersin, Tarsus, Çukurova. Karadeniz: Gümüşhane, Samsun, Çorum. Ayrıca, İran ve Türkmenistan gibi ülkelerde de Beğdili boyuna ait topluluklar bulunmaktadır.

Kara Tatarlar, Uygurlar, Kırgızlar, Tatarlar ve bir miktar da Moğollar ile birlikte Anadolu'da karışarak ortaya çıkan bir Türk halkıdır. 13. ve 15. yüzyıllar arasında, istila amaçlı olarak Anadolu'ya gelen Moğol kabileleri ile birlikte Orta Asya'dan gelen Türkler, halk arasında Kara Tatarlar olarak anılmıştır.

Diyadin ilçesinde birçok aşiret bulunmaktadır. 2025 yılı itibarıyla bilinen başlıca aşiretler şunlardır: Badoyî (Badoyi); Banoyî (Banoyi); Birukî (Biruki); Çomoyî (Çomoyi); Delkî (Delki); Dilxêrî (Dılhıri); Evdîemerî (Evdiemeri); Gêloyî (Gıloyi); Hesoyî (Hesoyi); Keloyî (Keloyi); Keroyî (Keroyi); Meleêzgarî (Meleızgari); Pinaşî (Pinaşi); Qaskî (Kaski); Qereyî (Kereyi); Romoyî (Romoyi); Sêvoyî (Sıvoyî); Şemskî (Şemski); Xelesînî (Helesini); Xidirî (Hıdırî); Zaroyî (Zaroyi). Bu liste, Diyadin'deki tüm aşiretleri içermemektedir.

Rohingyalar, Güneydoğu Asya'da Myanmar'ın Arakan Eyaleti'nde (Rakhine) yaşamaktadır.

Karayların kökeni, Hazar İmparatorluğu'na dayanmaktadır. Karaylar, 8. yüzyılda Hazarların resmi dininin Yahudilik olması üzerine, Yahudiliğin Talmud’u reddeden Karay mezhebini benimsemiş ve kendilerine “Karaylar” adını yakıştırmışlardır. Karaylar, 14. yüzyılın sonlarında Polonya ve Litvanya’ya gitmiş ve günümüz Karaylarının o topraklardaki ana unsurlarını oluşturmuşlardır.

Karakoyunlu Türkmenleri, günümüzde farklı bölgelerde yaşamaktadır: Lübnan: Bekaa Vadisi'nde, özellikle Duris, Şeymiye, Hadidiye, Addus, Nanaiyye ve Meşari Al Kaa gibi köylerde yaşamaktadırlar. Türkiye: Van Gölü havzasında, özellikle Erciş ve Çelebibağı civarında tarihi mezarlıkları bulunmaktadır. Ayrıca, Karakoyunlu Türkmenleri geçmişte Suriye ve Lübnan arasındaki bölgelerde kıl çadırlarda göçebe olarak yaşamış, ancak yaklaşık 60 yıl önce Lübnan'ın Bekaa Vadisi'ne yerleşmiştir.

Kırım Türkleri, tarih boyunca bölgede yaşamış farklı etnik grupların zamanla kaynaşması ve ortak bir kimlik oluşturması sonucunda "Kırım Tatarları" adını almıştır. Bu süreçte etkili olan bazı etnik gruplar: Kıpçaklar (Kumanlar). Hazarlar. Peçenekler. Arap ve Farisi tarihçiler, Moğolların Karadeniz kuzeyindeki topraklarına "Tatar" adını kullanmış, bu isim zamanla bölgedeki tüm Müslüman Türkler için genel bir terim haline gelmiştir.

Kastamonulular, çeşitli Oğuz boylarına mensuptur. Bu boylardan bazıları şunlardır: Kayı Boyu: Kuzkaya, Kurtkayı, Kayıköy, Aşağıkayı ve Yukarıkayı gibi yerleşim birimlerinde izler bırakmıştır. Bayat Boyu: Tosya ilçesinde yer alır. Kara-Evli Boyu: Karaevli ve Kuzyaka gibi bölgelerde bulunur. Kargın Boyu: Tosya'daki Kargın-Kızıközü ile temsil edilir. Bayındır Boyu: Kuzyaka'da yer alan Bayındır ile bilinir. Salur Boyu: Çatalzeytin ve Çetmi gibi yerleşim birimlerinde bulunur. Eymür (Eymir) Boyu: Kastamonu merkezinde yer alan Eymir ile temsil edilir. İğdir Boyu: Araç ilçesinde 3 köy yerleşimi ile bulunur. Yiva (Yuva) Boyu: Kuzyaka'daki Yuvacık ile bilinir. Kınık Boyu: Devrekani'de yer alan Kınık ile temsil edilir. Bu boylar, Kastamonu'nun zengin kültürel mirasına ve tarihine derin izler bırakmıştır.

Halaç Türkmenleri, günümüzde Afganistan, İran, Türkmenistan ve Pakistan gibi bölgelerde yaşamaktadır. İran'da, Huzistan, Kerman ve Fars eyaletlerinde yaklaşık 46 köyde bulunurlar. Türkmenistan'da, Lebap vilayetinde yaklaşık 150 bin kişilik bir topluluk halinde yaşarlar. Afganistan'da, tarihsel olarak bu bölgeye yerleşmişlerdir. Pakistan'da, belirli bir topluluk olarak yaşamlarına dair bilgi bulunmamaktadır. Ayrıca, Türkiye'de Ağrı, Niğde, Sakarya ve Bolu gibi illerde Halaç ismini taşıyan köyler bulunmaktadır.

Bulgaristan göçmenleri, ağırlıklı olarak Osmanlı döneminde Anadolu'nun çeşitli yörelerinden Bulgaristan'a yerleşmiş olan Türkmenlerdir. Bu Türkmenler, günümüz Niğde, Kırşehir, Maraş, Mersin, Adana, Antep, Halep, Malatya illeri ile Sivas'ın güney ilçelerinden iskan edilmiştir. Ayrıca, Bulgaristan'a az miktarda Pomak ve Çingene de göç etmiştir.

Türbanlı Türkmenlerin nerede yaşadığına dair bilgi bulunamadı. Ancak, Suriye'deki Türkmenlerin genel olarak yaşadığı bölgeler şunlardır: Halep: Lazkiye'ye kadar uzanan bölgede, Kilis ve Gaziantep'in karşısında yaklaşık 110 km'lik bir şerit boyunca köylere dağılmış vaziyette. Hama-Humus-Tartus hattı: Bu bölgede 80'e yakın Türkmen yerleşim yeri bulunmaktadır. Rakka: 20 civarında Türkmen yerleşimi mevcuttur. İdlib, Tartus ve Dera: Az sayıda Türkmen yaşamaktadır. Türkiye'de ise Türkmenler genellikle Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde, özellikle Gaziantep, Şanlıurfa, Adıyaman ve Mardin gibi illerde yaşamaktadır.

Ladino dilini konuşanlar genellikle şu topluluklardır: Sefarad Yahudileri. Latin Amerika'da, özellikle Guatemala'da yaşayanlar. Ladino, dünya genelinde 70 yaşın üstündeki kişiler tarafından konuşulmaktadır ve genç kuşaklara aktarılmadığı için yok olma tehlikesiyle karşı karşıyadır.

Oğuzlar, tarih boyunca çeşitli ülkelerde yaşamış bir Türk kavmidir. Günümüzde Oğuzların torunları olan Türkler, aşağıdaki ülkelerde bulunmaktadır: Türkiye; Azerbaycan; İran; Irak; Türkmenistan. Ayrıca, Oğuz boylarından gelenler Balkanlar, Kuzey Afrika, Kıbrıs ve Mezopotamya gibi bölgelerde de yaşamaktadır.

Süryaniler, dünya genelinde çeşitli bölgelerde yaşamaktadır: Türkiye: Büyük çoğunluğu İstanbul'da olmak üzere, Mardin, Mersin, Diyarbakır, Adıyaman, Elazığ, Ankara, İzmir, Malatya, Şanlıurfa, Gaziantep, Antakya, Antalya ve Adana gibi şehirlerde de Süryaniler bulunmaktadır. Suriye: Suriye İç Savaşı öncesi 200.000-877.000 Süryani yaşamaktaydı. Irak: 150.000-202.000 Süryani bulunmaktadır. Birleşik Devletler: 110.807-600.000 Süryani yaşamaktadır. İsveç: Yaklaşık 150.000 Süryani bulunmaktadır. Almanya: 70.000-100.000 Süryani yaşamaktadır. Avustralya: 24.505-60.000 Süryani bulunmaktadır. Lübnan: Yaklaşık 39.000 Süryani yaşamaktadır. Ayrıca, Süryaniler İran, Belçika, Hollanda ve Fransa gibi diğer ülkelerde de mevcuttur.

Uzunyayla Çerkesleri, Kayseri'nin Pınarbaşı ilçesinden gelerek bu bölgeye yerleşmiştir. 1864 yılındaki büyük sürgün sonrasında, Kafkasya'dan gelen Çerkesler, Uzunyayla'ya yerleştirilmiştir.

Guzz kelimesi farklı anlamlara gelebilir: Osmanlıca terim: "Guzz" kelimesi, Osmanlıca'da "Oğuz Türkleri" anlamına gelir. İngilizce argo: İsveççe'de "guzz" kelimesi, özellikle Türkler tarafından yaygın olarak kullanılan bir argo terim olup, "kız" anlamına gelir. Günlük kullanım: "Guzz" kelimesi, İngilizce'de genellikle bir şeyi hızlı ve açgözlü bir şekilde yemek veya içmek anlamında kullanılır.

Türkler ve Romalılar arasında genetik ve kültürel bağlar bulunmaktadır, ancak Türkler Romalı değildir. Genetik olarak, Türkiye Türkleri, J2 haplogrubunun %24 oranıyla Anadolu ve Roma kökenlerini taşımaktadır. Kültürel olarak, Roma medeniyeti, Osmanlı döneminde Anadolu ve Balkanlarda etkisini sürdürmüştür. Ancak, bu bağlar Türklerin Romalı olduğunu değil, iki medeniyetin etkileşim içinde olduğunu göstermektedir.

Akdeniz bölgesinde çeşitli kültürler bulunmaktadır. Bu kültürlerden bazıları: Türk Kültürü: Akdeniz bölgesi, tarih boyunca Türk kültürünün yapı taşlarını oluşturan bölgelerden biridir. Yörük Kültürü: Göçebe yaşam tarzı, çadır kültürü, geleneksel giyim, yemek kültürü, müzik ve eğlence gibi unsurlar Yörük kültürünün önemli özelliklerindendir. Diğer Kültürler: Akdeniz bölgesi, tarih boyunca birçok medeniyetin beşiği olmuş ve farklı kültürel etkileşimlerin yaşandığı bir coğrafyadır. Ayrıca, Akdeniz bölgesi, üç büyük din olan Müslümanlık, Hıristiyanlık ve Musevilik için de önemli bir merkezdir.

Kazakların 11 boyu hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, Kazakların üç cüz şeklinde tasnifi olduğu ve her cüzün farklı boylardan oluştuğu bilinmektedir. Ulu Cüz. Orta Cüz. Küçük Cüz. Ayrıca, Kazakların etnik yapısında Kıpçak, Kanlı, Kırgız, Kıtay, Nayman, Min, Kerey, Argın, Tabın, Barın, Mangıt, Alçın, Salcıyut, Calayır ve Konrat boyları da yer alır.

Luviler ve Truvalılar aynı değildir, ancak aralarında bazı iddialar bulunmaktadır. Luviler, yaklaşık MÖ 2300 yılında Anadolu'da ortaya çıkmış bir halktır ve Truvalıların da Luvi dilini konuştuğu ileri sürülmüştür. Ancak, bu iddialar bilimsel olarak kesin olarak doğrulanmamıştır ve Luviler ile Truvalılar arasında doğrudan bir eşitlik kurulamamaktadır.