EklemProblemleri

Dar açı, iki ışının bir tepe noktasında buluşarak oluşturduğu açının ölçüsünün 0° ile 90° arasında olması durumudur. Dar açının oluşmasına neden olan bazı durumlar: Üçgenlerin iç açıları. Eğimli çatılar. Ok-yay açıları.

Akromiyoklaviküler (AC) eklem çıkığı tedavisi, yaralanmanın derecesine ve hastanın bireysel faktörlerine bağlı olarak değişir. Konservatif (ameliyatsız) tedavi, genellikle Tip I, Tip II ve çoğu Tip III yaralanmalarda uygulanır ve şunları içerir: Kol askısı (sling). Dinlenme (aktivite kısıtlaması). Buz uygulaması. Ağrı kontrolü. Fizik tedavi. Cerrahi tedavi, genellikle Tip IV, Tip V ve Tip VI yaralanmalarda gereklidir, ancak Tip III yaralanmalarda da genç ve aktif sporcular için tercih edilebilir. Tedavi planı için bir ortopedi uzmanına danışılması önerilir.

MCL (medial kollateral ligament) yırtığı tehlikeli olabilir, özellikle ciddi durumlarda yürüme ve hareket etme yeteneğini etkileyebilir. MCL yırtığının tehlikeleri: Ağrı ve dengesizlik: Yaralanma anında dizin iç kısmında ani ve şiddetli ağrı ile birlikte dengesizlik hissi oluşabilir. Hareket kısıtlılığı: Dizde hareket kısıtlılığı ve sertlik görülebilir. Şişlik ve morarma: Yaralanma sonrası dizde hızlı bir şekilde şişlik ve morarma oluşabilir. Ciddi durumlarda cerrahi müdahale gerekliliği: Ciddi MCL yırtıkları veya diğer bağ yaralanmaları durumunda cerrahi müdahale gerekebilir. Tedavi ve iyileşme süreci, yırtığın derecesine ve kişinin genel sağlık durumuna bağlı olarak değişir. MCL yırtığı belirtileri varsa, doğru tanı ve tedavi için bir sağlık profesyoneline danışılması önerilir.

"Düz" ifadesi, çeşitli hastalıkların belirtisi olabilir. Örneğin: Düz tabanlik: Ayak kemerinin normalden daha aşağıda olması durumudur ve ağrı, bacaklarda kas ağrısı, yürürken ağrı gibi sorunlara yol açabilir. KOAH (Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığı): Nefes darlığı, balgam, sürekli öksürük gibi belirtilerle kendini gösterir. Bu belirtiler başka hastalıklarla da ilişkili olabilir, bu nedenle doğru teşhis için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Romatoid artritin en ağır evresi, son evre olarak adlandırılır. Bu evrede görülebilecek bazı durumlar: Ağrı ve şişlik: Genellikle devam eden ağrı ve şişlik gözlenir. Hareket kaybı: Kas gücünde azalma ve eklemlerde hareket kaybı meydana gelebilir. Şekil bozuklukları: Eklemlerde gelişen hasara bağlı şekil bozuklukları görülebilir. Füzyon: Kemiklerin birbirine kaynaşması ve eklem fonksiyonunun ortadan kalkması durumu.

Labrum ağrısının nedenleri arasında şunlar yer alır: Spor yaralanmaları ve travmalar. Aşırı kullanım ve tekrarlayan hareketler. Doğuştan gelen kalça problemleri. Yaşa bağlı dejeneratif değişiklikler. Doğrudan travma veya kazalar. Labrum ağrısı belirtileri fark edildiğinde bir uzmana danışılması önerilir.

İntertarsal eklemde sıvı artışı, eklem içinde normalden fazla miktarda sıvı birikmesi anlamına gelir. İntertarsal eklemde sıvı artışının bazı belirtileri: Diz çevresinde şişlik; Diz ağrısı; Diz bükülürken zorlanma; Diz üzerine basamama; Diz ekleminde iltihaplanma varsa sıcaklık artışı ve kızarıklık. Tedavi yöntemleri: Fizik tedavi ve egzersizler; Eklem sıvısının boşaltılması (artikülosentez); İlaç tedavisi (anti-enflamatuar veya kortikosteroid ilaçlar); Nadir durumlarda cerrahi müdahale. İntertarsal eklemde sıvı artışı şüphesi durumunda, doğru teşhis ve tedavi için bir ortopedi uzmanına başvurulması önerilir.

Ankilozan spondilit hastaları genellikle şu gruplarda yer alır: Erkekler. 20-40 yaş arası bireyler. HLA-B27 geni taşıyanlar. Ailede hastalık öyküsü olanlar. Bağırsak veya idrar yolları hastalığı olanlar. Ankilozan spondilit, her hastada farklı şekillerde ortaya çıkabilir ve hastalık seyri ile şiddeti kişiden kişiye farklılık gösterebilir.

M25.57-eklemde ağrı, ayak bileği ve ayak ifadesi, Federal Sağlık Bakanlığı'na göre ayak bileği veya ayakta eklem ağrısı olduğunu belirtir. Eklem ağrısının birçok nedeni olabilir, örneğin eklem iltihaplanmış veya zarar görmüş olabilir. Doğru teşhis ve tedavi için bir doktora başvurulması önerilir.

Subkondral ödem, kemik yüzeyine yakın bölgelerde, çoğunlukla eklem hastalıklarıyla ilişkili olarak gelişen sıvı birikmesidir. En sık diz, kalça ve ayak bileği eklemlerinde görülür. Tedavi yöntemleri: Fizik tedavi; İlaç kullanımı; Cerrahi müdahale (gerektiğinde). Subkondral ödem, osteoartrit, romatoid artrit veya travmaya bağlı olarak ortaya çıkabilir.

Eklem krepitasyonunun (çıtırdama sesi) bazı nedenleri: Eklemdeki hava kabarcıkları. Artrit. Tendon veya ligament sorunları. Dejenerasyon. Krepitasyon bazen normal bir bulgu olabilirken, bazı durumlarda altta yatan eklem veya kemik problemlerinin bir göstergesi olabilir ve tıbbi müdahale gerektirebilir.

Eklem şişliğinin bazı nedenleri: Romatoid artrit. Osteoartrit. Gut hastalığı. Enfeksiyonlar. Tendinit ve bursit. Travmalar ve yaralanmalar. Eklem şişliği durumunda, doğru teşhis ve tedavi için bir doktora başvurulması önerilir.

Destek ve hareket sisteminin olumsuz etkilenmesi, çeşitli sağlık sorunlarına yol açabilir. İşte bazı olumsuz etkiler: Kırık, çıkık ve burkulmalar. Osteoporoz (kemik erimesi). Romatizma. Raşitizm ve osteomalazi. Bel fıtığı. Kramplar. Destek ve hareket sisteminin sağlığını korumak için dengeli beslenme, düzenli spor yapma, doğru duruş ve ağır yüklerden kaçınma önemlidir.

Atların eklemlerinin şişmesinin birkaç nedeni olabilir: Osteoartrit. Eklem yaralanmaları. Enfeksiyon veya enflamasyon. Kas gerginliği veya gerilme. Ortodontik sorunlar. Atın eklemlerinde şişlik gözlemlendiğinde, doğru teşhis ve tedavi için bir veteriner hekime başvurulması önerilir.

Sakroiliak kemiklerde fululaşma, sakroiliak eklemde sertleşme (skleroz) artışı anlamına gelebilir. Sakroiliak eklem, bel kemiği (sakrum) ile kalça kemiği (ilium) arasındaki bağlantıyı sağlayan bir eklemdir. Sakroiliak eklemle ilgili doğru teşhis ve tedavi için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Sakroiliak eklem ağrısı genellikle şu bölgelere vurur: Bel ve kalça: Ağrı, bel ve kalçada hissedilir. Bacak: Bazen bacağa doğru yayılabilir. Kasık: Kasıklara da ağrı yansıyabilir. Alt karın: Bazı durumlarda alt karın bölgesinde de ağrı hissedilebilir. Ağrı, tek taraflı veya iki taraflı olabilir. Teşhis ve tedavi için bir doktora başvurulması önerilir.

Eklem splinti 3 ay ile 1,5 yıl arasında kullanılabilir. Splintin kullanım süresi, problemin büyüklüğüne, hasta özelinde mevcut eklem hastalığının derecesine, özelliğine ve gidişatına göre değişebilir. Eklem splinti tedavisinin ne kadar süreceğine diş hekimi karar verir.

Kireçlenme (osteoartrit) en çok diz, kalça, el ve omurga eklemlerinde görülür. Özellikle ileri yaşlarda, fazla kilo, genetik faktörler ve eklem yaralanmaları gibi nedenlerle ortaya çıkabilir.

Dislokasyona (eklemin normal yerinden çıkması) neden olan bazı hastalıklar şunlardır: Travma. Tümoral gelişimler. Gelişimsel bozukluklar. Dislokasyon. Eklemin hipermobilitesi. Dislokasyon durumunda, doğru teşhis ve tedavi için uzman bir sağlık profesyoneline başvurulması önerilir.

Tibiotalar ve subtalar eklemlerde effüzyon, bu eklemlerde sıvı birikmesi anlamına gelir. Effüzyon, vücut boşluklarında meydana gelen sıvı birikmeleri, yani ödem olarak tanımlanır. Tibiotalar eklem, incik kemiğinin (tibianın) olduğu yerde, ayağın en üstteki kemiği olan talus'un arasındaki eklemdir. Effüzyonun belirtileri arasında eklemde su toplanması, ağrı, şişlik, bükme zorluğu, sertlik ve kızarıklık bulunur.