DenizCanlıları

Denizanası, etobur bir canlıdır ve plankton, küçük deniz canlıları, larvalar ve yumurtalar gibi besinlerle beslenir. Doğal yırtıcıları arasında ise okyanus güneş balığı, gri tetik balığı, kaplumbağalar (özellikle deri sırtlı deniz kaplumbağası), bazı deniz kuşları, balina köpekbalığı ve bazı yengeç türleri bulunur.

Tırtak yunusları, balıklar ve ara sıra mürekkep balıkları ile beslenirler.

Dikenli kırılgan yıldız, Ophiuroidea sınıfına aittir.

Oktopotta sekiz tane kol veya dokunaç bulunur.

Kırmızı yarışçı nerite salyangozu, yosun, balık artıkları ve çürüyen yapraklar gibi çeşitli organik maddeleri yer. Ayrıca, haşlanmış kabak, ıspanak ve salatalık gibi sebzeleri de severek tüketir.

Istakoz adı, bu deniz canlısının Yunanca "astakos" kelimesinden türetilmiştir.

Mercanların yapısı şu şekilde özetlenebilir: 1. Temel Birim: Polip. 2. Vücut Yapısı. 3. İskelet. 4. Beslenme. 5. Renk.

Çipura yavrusu, doğduğunda ince lidaki olarak adlandırılır ve genellikle 30-50 g ağırlığındadır. Fiziksel özellikleri: - Vücut yapısı: Yüksek ve yandan basık. - Renk: Parlak gümüşi tonlar. - Yüzgeçler: Pektoral yüzgeçler yanlara yerleşmiş, pelvik yüzgeçte 5'ten fazla ışın vardır. - Ağız ve dişler: Sert, kabuklu su canlılarını kırabilecek yapıdadır. Yaşam alanı: Genellikle 5-25 m derinliklerde, kumlu, çamurlu veya kayalık zeminlerde bulunur.

Hayvanlar.com.tr sitesinde yer alan hayvanlar şunlardır: 1. Memeliler: Kurt, ayı, yaban domuzu, tilki gibi türler. 2. Kuşlar: Leylek, kartal, şahin, baykuş, saka gibi çeşitli kuş türleri. 3. Deniz Canlıları: Balina, yunus, fok, deniz kaplumbağası. 4. Evcil Hayvanlar: Köpek, kedi, tavuk, koyun, keçi gibi türler.

Amerikan ıstakozlarının 50 ila 100 yıl veya daha fazla yaşayabileceği düşünülmektedir. Bazı kaynaklarda, yakalanan en yaşlı Amerikan ıstakozunun 140 yaşında olduğu belirtilmektedir.

En tehlikeli yengeç türü olarak, Japon örümcek yengeci ve istilacı yengeçler öne çıkmaktadır. - Japon örümcek yengeci, büyük boyutu ve güçlü kıskaçlarıyla oldukça tehlikelidir. - İstilacı yengeçler, özellikle charybdis longicollis türü, ekosistemleri tehdit etmekte ve diğer türleri baskı altına alarak biyoçeşitliliğin azalmasına neden olmaktadır.

Katil balina ve katil köpekbalığı farklı türlerdir. Katil balina (Orcinus orca), okyanus yunusları ailesinin en iri üyesidir ve balık, deniz kaplumbağası, kuş, fok, köpek balıkları ve diğer yunusları da içeren geniş bir diyete sahiptir. Katil köpekbalığı olarak bilinen büyük beyaz köpekbalığı ise, denizlerin en üst avcısı olarak kabul edilirdi, ancak son araştırmalar katil balinaların da büyük beyaz köpekbalıklarını avlayabildiğini göstermiştir.

Balina köpekbalığı yenmez çünkü insan sağlığı ve deniz ekosistemi için risk oluşturur. - Ağır metaller ve zehir: Balina köpekbalıklarının vücutlarında ciddi miktarda zararlı ağır metaller bulunur, bu da tüketiminin toksik etkilere yol açabileceği anlamına gelir. - Yasaklı avlanma: Nesli tükenme tehlikesi olan balina köpekbalıklarının avlanması ve satılması uluslararası yasalarla yasaklanmıştır.

Midyelerin siyah kabuk yapmasının iki ana nedeni vardır: 1. Doğal Pigmentler: Midyelerin iç kısımlarındaki siyah lekeler, midyenin vücudunda bulunan melanofor hücrelerinden kaynaklanan doğal pigmentlerden kaynaklanabilir. 2. Kirleticiler: Midyelerin yaşadığı su ortamındaki kirleticiler, özellikle ağır metaller, midyelerin kabuklarında siyah lekelerin oluşmasına neden olabilir.

Anemonlar balık yemez, aksine, bazı balık türleriyle simbiyotik bir ilişki içindedirler. Palyaço balıkları, anemonların zehirli dokunaçlarını sığınak olarak kullanır ve anemonlar için temizlik ile besin sağlar. Anemonlar, genellikle kabuklular, küçük balıklar ve yumuşakçalar gibi diğer deniz canlılarıyla beslenir.

Türkiye'de en tehlikeli deniz anası olarak kabul edilen Irukandji denizanası, Avustralya denizlerinde yaşar. Türkiye kıyılarında ise zehirli denizanası türleri arasında pusula denizanası (Chrysaora hysoscella) ve ters-düz denizanası (Cassiopea andromeda) bulunur.

Kırlangıç balığı, denizlerin renkli ve güzel bir balığı olarak temsil edilir.

Süngerlerin kalbi yoktur.

Kalamarın iki tane mandibul dişe sahip olduğu bilinmektedir.

Yılbaşı ağacı solucanı (Spirobranchus giganteus), dünya üzerindeki tropikal resiflerde yaşar.