Yunus

Düzce'nin Akçakoca ilçesinde ölü yunusların görülmesinin birkaç nedeni olabilir: Doğal nedenler: Yunusların ölüm nedenleri arasında hastalıklar, kazalar veya yırtıcı hayvanlar bulunabilir. İnsan etkisi: Yunuslar, balıkçılık faaliyetleri, denizdeki insan yapımı yapılar veya kirlilik nedeniyle zarar görebilir. Akçakoca'da ölü yunusların günlerce sahilden alınmadığı durumlarla ilgili şikayetler de bulunmaktadır. Ölü yunusların bulunması durumunda, yerel belediyelerin ilgili ekiplerine haber verilmesi önerilir.

Yunusların türlerine bağlı olarak 20 ila 40 arasında, bazı türlerde ise 50'ye kadar çıkabilen dişleri vardır. Örneğin: Orca (Katil Balina): 40 ila 56 diş. Şişe burunlu yunus: 24 ila 26 diş. Gri yunus: 22 diş.

Yunusların insanlara dost olarak algılanmasının birkaç nedeni vardır: Yüksek zeka ve sosyallik. Gülümseyen yüz ve oyuncu yapı. İletişim kurma yeteneği. Yardımlaşma ve dayanışma.

Kafalı yunus cikletleri için minimum akvaryum hacmi 300 litre olmalıdır. Daha geniş bir akvaryum, balıkların rahatça yüzebilmesi ve sağlıklı gelişebilmesi için daha uygundur. Yunus cikletleri, kalabalık akvaryumları sevmez; fazla balık, stres ve kavgalara yol açabilir.

Pembe yunuslar, deri altındaki kan damarlarının genişlemesiyle karakteristik pembe bir renge bürünürler. Özellikle yetişkin erkekler, dişilere göre çok daha net bir pembe renge sahiptir; çünkü erkekler daha agresiftir ve bu nedenle derileri daha fazla aşınır. Doğduklarında gri renkte olan pembe yunus yavruları, yaşları ilerledikçe pembeleşir. Ayrıca, pembe rengin, yoğun kan akışını gösteren bir nevi transparan deri özelliğinden kaynaklandığı da söylenmektedir. Bunun yanı sıra, pembe rengin, yoğun karotenoit içeren balık ve kabuklularla beslenmekten de kaynaklanabileceği belirtilmektedir. Son olarak, pembe yunusların rengi; deriye, göze ve saçlara rengini veren melanin pigmenti eksikliğinden kaynaklanan bir mutasyon sonucu da pembe olabilir.

Hayır, pembe yunuslar Türkiye'de bulunmamaktadır. Pembe yunuslar, bilimsel adıyla Amazon nehir yunusu (Inia geoffrensis), Güney Amerika'nın Amazon ve Orinoco Nehri sistemlerinde yaşayan tatlı su nehir yunuslarıdır.

İst Marina AVM, Yunus metro durağında yer almaktadır. Yunus metro durağı, M4 metro hattına aittir. Ayrıca, Marmaray ile Yunus durağında inilerek de İst Marina AVM'ye ulaşılabilir.

Yunusların video çekildiğinde "gülüyor" gibi görünmesinin nedeni, ağız yapılarının doğal olarak yukarı kıvrımlı olmasıdır. Yunuslar, duygularını yüz ifadeleriyle değil, vücut hareketleri, sesler ve sosyal etkileşimler aracılığıyla ifade ederler. Bu yanıltıcı gülümseme, yunusların insanlar tarafından sevecen ve yardımsever olarak algılanmalarına neden olmuştur.

Balina ve yunus sütü arasındaki fark, yüksek yağ içeriği ve viskozitesidir. Balinaların sütü, %50'den fazla yağ içerir ve bu sayede suda kolayca seyrelmez. Bu farklılıklar, yavruların büyüme hızlarını etkiler; balina yavruları günde yaklaşık 90 kilogram alabilirken, yunus yavruları daha hızlı kilo alır. Ayrıca, balinalar ve yunusların meme bezleri, meme çatlakları adı verilen derideki oluklarda bulunur ve bu bezlerin açıklıkları yalnızca emzirme döneminde ortaya çıkar.

Yunus balığının boyama için bazı özellikleri: Renk: Gri, kahverengi veya mavi tenleri olur, bazen vücutlarında siyah noktalar ve çizgiler bulunur. Vücut Yapısı: Uzun ve aerodinamik bir gövdeye sahiptir. Dişler: Balık ve diğer deniz memelilerini avlamaya yardımcı olan 74-104 dişleri vardır. Ekolokasyon: Uzaktaki nesnelerden yansıyan ve yankı yaratan sesler çıkararak yönlerini bulurlar. Sosyallik: Son derece sosyal hayvanlardır, sürüler halinde yaşarlar. İletişim: Çok çeşitli sesler (tıklamalar, ıslıklar) ve vücut hareketleriyle iletişim kurarlar. Yaşam Alanı: Okyanuslar ve bazı nehirlerde yaşarlar. Beslenme: Etçil olup, balık, kalamar ve kabuklularla beslenirler. Yunus balığı boyama sayfalarını aşağıdaki sitelerde bulabilirsiniz: Pinterest. BoyamaOnline.

Tırtak yunuslar, balıklar ve ara sıra mürekkep balıkları ile beslenir. Yetişkin bir tırtak yunusu, günde yaklaşık 8-9 kilogram balık ve kafadan bacaklı tüketir.

Yunus balıklarının mavi renkte olmasının nedeni, genetik yapıları ve yaşadıkları suyun özellikleridir. Mavi sularda yunuslar daha açık tonlarda, yeşil veya kahverengi sularda ise daha koyu renklerde olabilirler. Ayrıca, stres altında veya tehlike anında yunuslar daha koyu renklere bürünebilirler. Yunusların mavi boyanması ile ilgili başka bir bilgi bulunamamıştır.

Yunusların en ilginç özelliklerinden bazıları şunlardır: Zeki deniz canlıları olmaları. İletişim yetenekleri. İş birlikçi avlanmaları. Tek gözü açık uyumaları. 300 metreye kadar dalabilmeleri. Duygusal derinlikleri. Ekolokasyon yetenekleri. Kültürel çeşitlilikleri.

En tehlikeli yunus türü olan orka (katil balina), Kuzey Kutbu ve Antarktika'da yaşar. Yunusların yaşadığı yerler hakkında daha fazla bilgi edinmek için aşağıdaki siteler kullanılabilir: kayiprihtim.com; tr.wikipedia.org; yandex.com.tr.

Yunusların yaşam süresi türlerine göre değişiklik gösterir: En yaygın tür olan şişe burunlu yunuslar (Tursiops truncatus) genellikle 30-40 yıl yaşar, ancak bazı bireyler 50 yaşını geçebilir. Daha küçük türlerde bu süre daha kısa olabilir. Bazı büyük türlerde ise yaşam süresi daha uzun olabilir. Esaret altında yaşam süresi genellikle daha kısa olabilir.

Yunuslar etçil hayvanlardır ve genellikle balık, kalamar ve kabuklularla beslenirler. Beslenme stratejileri türe göre değişir: Bireysel avlanma: Bazı türler bireysel olarak avlanır. Grup halinde avlanma: Bazı türler ise organize olarak avlanır ve avlarını sürüden ayırır. Yunusların diyetinde yer alan bazı örnekler: Şişe burunlu yunuslar: Testere balığı, ringa balığı, morina ve uskumru gibi balıkları ve kalamar veya diğer kafadanbacaklıları yerler. Daha büyük yunuslar: Foklar, denizaslanları, diğer yunus türleri, balinalar ve deniz kaplumbağalarını avlayıp tüketebilirler.

"İnileyu hem ağlayu" ifadesi, Yunus Emre'nin "Can-ü Gönülden Seversen Yalvar Kul Allah'a Yalvar" ilahisinde geçen bir dizedir. Bu dize, "İnileyu hem de ağlayu, yalvar kul Allah'a yalvar" şeklinde devam eder. İlahinin tamamına şu sitelerden ulaşılabilir: defter-i-ussak.blogspot.com; sozbul.net; ilahisozleri.net.

Yunuslar, sosyal bağlarını güçlendirmek ve eğlenceyi sağlamak amacıyla oyun oynarlar. Oyun, yunuslar için şu açılardan önemlidir: Sosyal etkileşim: Oyun, yunusların birbirleriyle iletişim kurmasını ve işbirliğini artırmasını sağlar. Stres azaltma: Oyun oynamak, yunusların stres atmasına yardımcı olur. Avlanma becerileri: Bazı oyunlar, avlanma becerilerini geliştirmeye de katkıda bulunabilir. Ayrıca, yunusların oyun sırasında açık ağız ifadesiyle iletişim kurdukları ve bu ifadenin insanlardaki gülümsemeye benzediği gözlemlenmiştir.

Yeşil yunus olarak belirtilen bir yunus türü bulunmamaktadır. Ancak, yunuslar genellikle sıcak ve ılıman denizlerde yaşamayı tercih eder. Bazı yunus türlerinin yaşam alanları: Kıyı yunusu (Delphinus capensis): Sığ sularda, genellikle kıyılardan birkaç kilometre uzakta, geniş bir dağıtım aralığına sahiptir. Ortak okyanus yunusu (Delphinus delphis): Tropikal veya ılıman sularda, kıyıların yakınında veya binlerce kilometre uzakta yaşayabilir. Amazon nehir yunusu: Güney Amerika'daki büyük nehirlerde bulunur. Yunuslar, ayrıca nehirler ve haliçler gibi tatlı su kütlelerinde de yaşayabilir.

Bir yunusun bir günde kaç kilo balık tükettiği, türüne ve bulunduğu koşullara bağlı olarak değişir. Mutur için yaklaşık 1 kg, tırtak için 3 kg, afalina için ise 7,5 kg balık tüketilir. Ortalama olarak, bir yunus bir günde kendi ağırlığının %2 ila %5'i kadar balık avlar. Yunuslar balık bulamadıkları takdirde, vücut ihtiyaçlarını kendi yağ dokularından karşılarlar.