DenizBilimleri

Kıyı ve sahil terimleri genellikle aynı anlama gelir, ancak bazı durumlarda farklı şekillerde kullanılırlar. Kıyı, karadan denize doğru uzanan ve su kütlesiyle temas eden tüm alanları kapsayan daha geniş bir terimdir. Sahil ise daha spesifik olarak, insanların dinlenme, eğlenme veya ticaret gibi amaçlarla kullandığı deniz veya okyanus kıyısındaki arazileri ifade eder.

Okyanuslar hakkında bazı temel bilgiler şunlardır: 1. Tanım ve Özellikler: Okyanuslar, Dünya'nın büyük bir kısmını kaplayan devasa su kütleleridir ve tuzlu su içerirler. 2. Sayı ve İsimler: Dünya üzerinde beş ana okyanus bulunmaktadır: Pasifik, Atlantik, Hint, Güney ve Arktik Okyanusu. 3. Önemi: Okyanuslar, gezegenin iklimini düzenler, oksijen üretir ve birçok canlıya yaşam alanı sağlar. 4. Keşfedilmemiş Alanlar: Okyanusların büyük bir kısmı henüz keşfedilmemiştir; araştırmalarına göre, okyanusların sadece %5'i keşfedilebilmiştir. 5. Derinlikler: Okyanusların en derin noktası, Pasifik Okyanusu'ndaki Mariana Çukuru'dur.

ISRAMAR (İsrail Deniz Araştırmaları Merkezi), İsrail'in deniz, kıyı ve tatlı su kaynaklarının sürdürülebilir kullanımı ve korunması için veri toplayan, arşivleyen ve dağıtan bir araştırma kurumudur. Başlıca görevleri şunlardır: - Deniz ortamı verileri: Deniz durumu, dalgalar, akıntılar, sıcaklık ve tuzluluk gibi verilerin toplanması ve yayınlanması. - Biyolojik veriler: Akdeniz'deki benthik ve pelajik habitatlardan alınan biyolojik örneklerin kaydedilmesi ve veritabanlarının yönetilmesi. - Bilimsel veri sistemleri: Denizle ilgili çeşitli bilimsel veri tabanlarının oluşturulması ve güncellenmesi. - Tahmin ve analizler: Akdeniz'de dalga ve gelgit tahminlerinin yapılması, deniz ortamının modellenmesi.

Abis bulmacada şu anlamlara gelebilir: okyanusların çok derin yeri; denizde sekiz bin metreyi geçen derinlik; asık suratlı, ekşi yüzlü kimse; jeolog Hermann Abich’in bulduğu ve madenleri toz haline getirmeye yarayan bir k.

Tenerife'de kara şeytan balığının (Melanocetus johnsonii) görülmesinin nedeni, bu balığın genellikle okyanusun güneş ışığının ulaşmadığı 200 ila 2 bin metre derinliklerde yaşaması ve El Niño hava olayı nedeniyle soğuk suların yüzeye çıkması olabilir. Bilim insanları, balığın neden bu kadar sığ bir yerde olduğunu henüz tespit edememişlerdir.

Kayalık çizgisi, kıyı kenar çizgisi olarak da bilinir, deniz, tabii ve suni göl ve akarsularda kıyı çizgisinden sonraki kara yönünde su hareketlerinin oluşturduğu doğal sınırdır. Bu sınır, kayalık alanların yanı sıra kumluk, çakıllık, sazlık ve bataklık gibi alanları da kapsar.

Denizin içinde dayama (müsilaj) oluşmasının başlıca nedenleri şunlardır: 1. Mikroorganizmaların Artışı: Deniz tabanına yerleşen ve artan mikroorganizmalar, organik bileşikler salgılayarak müsilaj oluşumunu tetikler. 2. Azot ve Fosfat Girdi: Atık arıtma tesislerinden gelen sıvı atıklar, doğrudan denize verilen kanalizasyonlar ve sanayi işletmeleri gibi yüksek derecede azot ve fosfat içeren girdiler müsilaj oluşumuna yol açar. 3. Su Sıcaklığı: Ekstrem su sıcaklıkları da müsilaj oluşumunu hızlandıran faktörler arasındadır. Bu durumlar, deniz canlılarının hayatını olumsuz etkiler ve deniz ekosistemine zarar verir.

Deniz bilimcileri, deniz ve okyanusları incelemek için çeşitli araştırma tekneleri kullanırlar. Bu tekneler arasında: Balıkçı tekneleri: Trol, gırgır, tarama, uzatma ağı gibi farklı avlama yöntemlerine göre sınıflandırılırlar. Fabrika gemileri: Yakalanan balıkları işleyip soğuk havalı depolarda muhafaza ederler. Kontrol ve eğitim tekneleri: Deniz ortamının güvenliğini ve korunmasını sağlamak için kullanılırlar. Uzaktan kumandalı araçlar: Deniz tabanını ve su altı yaşamını incelemek için robotik cihazlar ve denizaltılar kullanılır. Ayrıca, deniz bilimcileri saha çalışmaları sırasında araştırma gemileri ve dalgıç ekipmanları da kullanırlar.

Ege Denizi'nde yaşanan deniz çekilmeleri, farklı bölgelerde 300 metreye kadar ulaşmıştır.

Ege Denizi'nde en çok bulunan balıklar arasında şunlar yer alır: Çipura. Levrek. Barbun. Lagos. Mercan. Ahtapot ve kalamar.

İstanbul Boğazı'nın en derin yeri 124 metre, en sığ yeri ise 36 metredir.

Tsunamide suyun önce çekilmesinin nedeni, deniz tabanında meydana gelen ani bir hareket sonucu suyun yer değiştirmesidir.

İstanbul Boğazı'nın en derin yeri, Bebek ve Kandilli semtleri arasında bulunmaktadır ve 120 metre derinliğe sahiptir.

Deniz ve okyanus arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Büyüklük: Okyanuslar, denizlere göre daha büyük su kütleleridir. 2. Derinlik: Okyanusların derinliği genellikle daha fazladır; birçok okyanus 13.000 feet'ten daha derinken, denizler genellikle 1.500 feet'ten daha sığdir. 3. Konum: Okyanuslar, kıtalar arasında yer alır ve küresel bir sistem oluşturur. 4. Tuzluluk: Okyanuslar, daha tutarlı bir tuzluluk seviyesine sahiptir çünkü daha az tatlı su girişi ve buharlaşma etkisi altındadır. 5. Biyolojik Çeşitlilik: Denizler, kıyı ekosistemlerinden etkilenerek daha çeşitli habitatlara sahiptir.

Okyanus balıkçılığı, denizlerde ve okyanuslarda balık ve diğer su ürünlerinin yetiştirilmesi veya avlanması faaliyetidir. Bu faaliyet kapsamında kullanılan bazı yöntemler şunlardır: - Olta balıkçılığı: Olta, makara ve yem kullanılarak yapılan yaygın bir yöntemdir. - Trol balıkçılığı: Bir tekne gerisinde ağlar çekilerek balık avlanır. - Kafes balıkçılığı: Tuzlu su balıkları için denizlerde, tatlı su balıkları için barajlarda kullanılan ağ kafesler ile yapılır. Sürdürülebilir balıkçılık, ekosistem dengesini koruyarak deniz kaynaklarının uzun vadede korunmasını sağlar.

Tropik denizlerde yaşayan bazı balık türleri şunlardır: 1. Palyaço Balığı: Genellikle deniz anemonları ile birlikte yaşar ve parlak renklere sahiptir. 2. Kardinal Balığı: Resiflerin karanlık bölgelerinde yaşar ve küçük sürüler halinde bulunur. 3. Uçucu Balık: Yüzeyde yaşar ve su yüzeyinin üzerinde kısa mesafelerle zıplayarak hareket eder. 4. Baraküda: Hızlı hareket eden ve avını yakalamak için yüksek hızla dalış yapabilen bir yırtıcı balıktır. 5. Çizgili Mako: Tropikal ve subtropikal okyanuslarda yaşayan, en hızlı balıklardan biridir. 6. Yılan Balığı: Sığ sularda ve mercan resiflerinde bulunur, uzun ve ince vücut yapısına sahiptir. Bu balıklar, genellikle sıcak ve besin açısından zengin sularda yaşarlar.

Batı Karadeniz Deniz Bilimleri Fakültesi, 1982 yılında Sürmene Deniz Bilimleri ve Teknolojisi Yüksekokulu olarak kurulmuştur.

Pasifik Okyanusu'nda birçok canavar olarak adlandırılabilecek canlı türü bulunmaktadır. Bunlar arasında volkanlar, deniz dağları ve derin deniz canlıları yer alır. Volkanlar açısından, Pasifik Okyanusu'nda 418 aktif volkan kıyılarında bulunmaktadır. Derin deniz canlıları arasında ise ejder balığı, fırfırlı köpekbalığı, vampir mürekkep balığı gibi ilginç ve korkutucu türler bulunmaktadır. Ayrıca, son yıllarda yapılan bilimsel keşiflerde Pasifik Okyanusu'nun dibinde 30'dan fazla yeni hayvan türü keşfedilmiştir.

Derin denizde yaşayan bazı balık türleri şunlardır: Uskumru: Kuzey Denizi, Akdeniz, Ege, Marmara ve Karadeniz'de 200 metre derinliklerde görülür. Lüfer: Göçmen bir balık olup, kış aylarında Ege'de, yaz aylarında ise Karadeniz'de yaşar. Kalkan: Çoğunlukla Karadeniz'de, nadiren Marmara ve Ege'de görülür, 20-25 metre derinlikte yaşar. Mercan: 250 metre derinliğe kadar olan deniz ve göllerde yaşar. Anglerfish (Avcı Balığı): Başında bulunan biolüminesan bir lure ile avlarını kendine çekme özelliğine sahiptir. Lanternfish (Fener Balığı): Derin sularda en bol bulunan balık türlerinden biridir ve ışık üretebilen organları sayesinde avlanır.

Marmaris ve Fethiye'de deniz suyunun çekilmesinin nedeni gel-git olaylarıdır. Depremlerle bir ilişkisi olmadığı, uzmanlar tarafından belirtilmiştir.