CumhuriyetDönemi

1926-1929 tarihli 5 kuruşlar, Cumhuriyet dönemi paraları arasında nadir olarak kabul edilir çünkü bu yıllarda basılan paralar, savaş sonrası yaşanan kıtlık ve yoksulluk nedeniyle kullanılmayacak durumda olan top arabalarından yapılmıştır. Ayrıca, 1928 yılında basılan 5 kuruşlar özellikle koleksiyonerler açısından çok değerlidir ve çil kondisyonda olanların katalog değeri oldukça yüksektir.

Cumhuriyet Dönemi'nde bağımsız sanatçılar ve ait oldukları akımlar şunlardır: 1. Beş Hececiler: Faruk Nafiz Çamlıbel, Enis Behiç Koryürek, Halit Fahri Ozansoy, Yusuf Ziya Ortaç ve Orhan Seyfi Orhon'dan oluşur. 2. Yedi Meşaleciler: Sabri Esat Siyavuşgil, Vasfi Mahir Kocatürk, Yaşar Nabi Nayır, Cevdet Kudret, Kenan Hulusi, Muammer Lütfi ve Ziya Osman Saba'dan oluşur. 3. Garip Akımı: Orhan Veli Kanık, Oktay Rıfat ve Melih Cevdet Anday'ın öncülüğünü yaptığı bu akım, Türk şiirinde kalıp ve anlayışlardan kurtulmayı savunmuş, biçimciliğe ve duygusallığa karşı çıkıp söyleyiş güzelliğini esas almıştır. 4. Hisarcılar: Mehmet Çınarlı, İlhan Geçer ve Mustafa Necati Karaer gibi şairler, Garip akımına karşı çıkarak bu akımın temsilcileridir.

Beşiri'nin eski adı, Cumhuriyet Dönemi'nde Kobin olarak geçmektedir.

AYT Edebiyat Cumhuriyet Dönemi kitaplarının sayfa sayıları farklılık göstermektedir: Limit Yayınları AYT Cumhuriyet Dönemi Edebiyatı El Kitabı: 1 sayfa. Palme Yayınevi AYT Cumhuriyet Dönemi Türk Edebiyatı Soru Kitabı: 222 sayfa. Karekök Yayınları AYT Cumhuriyet Dönemi Türk Edebiyatı Cep Test: Belirtilmemiş, ancak yaklaşık 69 sayfa olduğu tahmin edilebilir. Sayfa sayıları, yayınevine ve kitaba göre değişiklik gösterebilir.

1923-1940 ve 1940-1960 arası Cumhuriyet dönemi edebiyatı arasındaki bazı farklar şunlardır: Sanat Anlayışı: 1923-1940 arasında "sanat toplum içindir" anlayışı hakimken, 1940-1960 arasında bireyin iç dünyasını esas alan ve modernist yaklaşımlar ön plana çıkmıştır. Konu Çeşitliliği: 1923-1940'ta milli mücadele, toplumsal sorunlar ve ahlaki bozukluklar gibi konular işlenirken, 1940-1960'ta Anadolu'ya, köy ve halkın yaşamına ağırlık verilmiştir. Hikaye Türleri: 1923-1940'ta olay hikayeleri (klasik hikaye) yaygınken, 1940-1960'ta durum hikayeleri (Çehov tarzı) öne çıkmıştır. Toplumsal Gerçekçilik: 1940-1960'ta toplumcu gerçekçi anlayışın etkisiyle sınıfsal çatışmalar, töre, geçim sıkıntısı gibi temalar işlenmiştir. Ayrıca, 1940 sonrası dönemde İkinci Dünya Savaşı'nın etkisi ile psikolojik ve sosyolojik konular da hikayelerde yer bulmuştur.

Cumhuriyet dönemi düşünce akımları dört ana başlık altında toplanabilir: 1. Türkçülük: Bütün Türkleri bir devlet altında birleştirmeyi amaçlayan siyasal hareket. 2. İslamcılık: Dünyadaki tüm Müslümanların halifenin etrafında birleştirilmesi gerektiğini savunan düşünce sistemi. 3. Batıcılık: Devletin Batılılaşma siyaseti ile çökmekten kurtulabileceğini, bu sebeple Batı'nın örnek alınarak reformlara girişilmesini savunan akım. 4. Adem-i Merkeziyetçilik: Devletin modernleşme hareketlerini de belirleyici bir özelliğe sahip olan ekonomik ve siyasal doktrin.

Edebiyatta mülakat türü, Cumhuriyet Dönemi'nde yaygınlaşmaya başlamıştır. Türk edebiyatındaki ilk mülakat örneği ise Ruşen Eşref Ünaydın tarafından 1918 yılında yazılan "Diyorlar ki" adlı eserdir.

K. Kurultay ifadesi, şiir anlayışlarıyla doğrudan ilişkili bir terim değildir. Ancak, Cumhuriyet Dönemi Türk şiiri bağlamında iki farklı anlayış öne çıkmaktadır: 1. Öz (Saf) Şiir Anlayışı: Bu anlayışta, Ahmet Haşim ve Yahya Kemal Beyatlı gibi şairler, şiirde ses güzelliğine ve retoriğe önem vermiş, anlamı arka plana atmışlardır. 2. Toplumcu Gerçekçi Şiir Anlayışı: Nazım Hikmet gibi şairler, bu anlayışta içeriğin önemli olduğunu savunmuş, ölçüsüz ve uyaksız şiirler yazmışlardır.

Arif Nihat Asya, milliyetçi şairler grubuna girer. Asya, Cumhuriyet dönemi Türk şiirinin önemli temsilcilerindendir. Ayrıca, Asya'nın şiirlerinde halk ve divan edebiyatı nazım şekilleri yanında modern edebiyatın nazım şekilleri de yer almıştır.