Botanika

Türkiye'de doğal olarak yetişen 4 çeşit dişbudak ağacı bulunmaktadır: 1. Adi Dişbudak (Fraxinus excelsior); 2. Sivri Meyveli Dişbudak (Fraxinus angustifolia); 3. Çiçekli Dişbudak (Fraxinus ornus); 4. Tüylü Dişbudak. Ayrıca, Türkiye'de yetişmeyen ancak dişbudak cinsine ait birçok farklı tür de bulunmaktadır.

Modern sedir ağacı, Akdeniz iklimi olan bölgelerde en iyi şekilde yetişir. Sedir ağaçlarının yetiştiği diğer bölgeler: Himalaya sediri: Yazların serin geçtiği, sıcak ve nemli ortamlarda yetişir. Atlas sediri: Kuzey Afrika'nın Atlas Dağları'nda bulunur. Lübnan sediri: Güney Asya'nın dağlık bölgelerinde yetişir.

Amerikan servi ağacı (Cupressus sempervirens), yıl boyunca yapraklarını düzenli olarak yenilediği ve yaşlanmış olanları döktüğü için yaprak dökmez. Ayrıca, servi ağaçlarında oksin hormonu miktarı genç yapraklarda yüksekken, yaprak yaşlandıkça azalır. Servi ağaçları, iğne biçiminde olan yapraklarını daha sonra pula dönüştürür.

Andız ağacı, Türkiye'de Akdeniz ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde, 800-1700 metre yükseklikteki kayalık alanlarda bulunur. Özellikle Antalya, Adana, Kahramanmaraş ve Karaman gibi illerde yaygındır.

Afrika'da 1500 yıllık olduğu bilinen ağaç, baobab ağacıdır.

Anadolu sığlası (Liquidambar orientalis), Türkiye'de Güney Ege ve Batı Akdeniz bölgelerinde sınırlı alanlarda yetişir. Yoğun yayılış gösterdiği yöreler: Muğla'nın Marmaris, Fethiye, Köyceğiz, Dalaman ve Ula ilçeleri; Aydın, Denizli, Burdur ve Antalya illerinin bazı bölgeleri. Ayrıca, Türkiye dışında sadece Rodos Adası'nda bulunur. Anadolu sığlası, subtropikal iklim özellikleri görülen sıcak, nemli ve suyu bol yerlerde yetişir.

Blue Ridge Dağları'nın mavi görünmesinin nedeni, bu dağlarda bulunan ağaçların atmosfere yaydığı izopren adlı kimyasal maddedir. Ağaçlar, izopren gibi uçucu organik bileşikleri (VOC'ler) salgılar; bu bileşikler, güneş ışığının etkisiyle mavi ışık dalgalarını saçarak dağların üzerinde mavi bir pus oluşturur. Bu durum, özellikle uzak mesafeden bakıldığında belirginleşir.

Johrenia dichotoma subsp. sintenisii, Türkiye'ye özgü bir bitki türüdür ve sadece Türkiye'de yetişir. Bu alttür, 700-1700 metre rakımlarda bulunur.

Ceviz ağaçlarının kök derinliği genellikle 3 ila 4 metre arasında değişir. Kök derinliği, toprak türü, iklim koşulları ve ağacın yaşı gibi faktörlere bağlı olarak değişiklik gösterebilir.

Bazı kozalak çeşitleri: Çam kozalakları. Ladin kozalakları. Köknar kozalakları. Ardıç kozalakları. İğde kozalakları. Ayrıca, porsuk, sedir gibi farklı ağaç türlerine ait kozalaklar da bulunmaktadır.

Helkat ağacı hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, hayıt ağacı Akdeniz ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde sıklıkla yetişir.

Verbena hastata (hastat bitkisi), Güney Quebec ve Kuzey Amerika Birleşik Devletleri'ndeki göller ve nehirler boyunca sulak alanlarda yetişir. Dorystoechas hastata ise Antalya ve çevresinde bulunur.

Türkiye'de üç flora bölgesi bulunmaktadır: 1. Avrupa-Sibirya Flora Bölgesi: Türkiye'nin kuzey kesimlerini kapsar. 2. Akdeniz Flora Bölgesi: Akdeniz, Ege ve Güney Marmara kıyılarını içerir. 3. İran-Turan Flora Bölgesi: İç Anadolu ve Doğu Anadolu bölgelerini kapsar.

Arokaryalar (Araucaria türleri) çok uzun ömürlü ağaçlardır. Şili arokaryası (Araucaria araucana) 1300 veya 2000 yıla kadar yaşayabilir. Salon çamı (Araucaria heterophylla) da uzun ömürlü bir ağaçtır ve doğal ortamında 50-60 metreye kadar ulaşabilirken, iç mekanlarda genellikle 1-2 metre arasında kalır.

Nevşehir'in bitki örtüsü bozkır bitkilerinden oluşmaktadır. Bu bitki örtüsünün başlıca unsurları şunlardır: gevenler; kekik türleri; üzerlik; sığırkuyruğu; çayır otları; pürenler; sütleğenler; dikenler; karamuk; kuşburnu. Ayrıca, Kızılırmak'ın geçtiği yerlerde yeşil alan miktarı daha fazladır ve söğüt, kavak ile selvi ağaçları da bulunmaktadır.

Ağaçlar, ölümlerine rağmen ayakta kalabilirler çünkü yaşamları boyunca kazandıkları direnci ve yapısal bütünlüklerini korurlar. Bunun bazı nedenleri: Mantar enfeksiyonları. Güçlü kök sistemi. Ayrıca, "ağaçlar ayakta ölür" deyimi, bir insanın güçlü ve dayanıklı olmasına rağmen zamanla yorgun düşüp sessizce ölmesini anlatmak için de kullanılır.

Sert karasal iklimin doğal bitki örtüsünün bozkır olmasının nedeni, bu iklimin sahip olduğu özelliklerle ilgilidir: Yazlar sıcak ve kurak, kışlar soğuk ve kar yağışlıdır. Yıllık yağış miktarı azdır. Yıllık ve günlük sıcaklık farkları yüksektir. Sıcaklık değerleri kışın sıfırın altına düşer. En fazla ilkbaharda, en az yazın yağış düşer. Bu koşullar, uzun boylu ağaçların yetişmesine uygun değildir.

Evet, ağaç kökleri suya salınım yapabilir. Özellikle bazı ağaç türlerinin kökleri, suya kahverengi bir renk veren tannin gibi maddeler salabilir. Salınımı önlemek için köklerin defalarca kaynatılması, dezenfektanlı suda bekletilmesi ve kaya tuzu eklenmiş suda bir süre bekletildikten sonra tekrar kaynatılması önerilir.

Bir ağacın üç temel yapısı şunlardır: 1. Gövde: Ağacın merkezi ve en iç kısmıdır. 2. Kökler: Ağacın yer altı kısmı olup, yatay veya derin şekilde gelişebilir. 3. Yapraklar: Fotosentezin gerçekleştiği kısımdır. Ayrıca, bir ağacın enine kesitinde üç ana yapısal katman gözlemlenir: 1. Kabuk: Ağacın dış koruyucu tabakasıdır. 2. Yıllık halkalar: Yıllık büyüme süreçlerini yansıtan hücre tabakalarıdır. 3. Öz kısmı: Ağacın merkezi kısmıdır.

Isparta'daki endemik bitkiler, korunan doğal alanlarda bulunmaktadır. Bu alanlardan bazıları: Kovada Gölü Milli Parkı; Kızıldağ Milli Parkı; Gölcük Tabiat Parkı; Yazılı Kanyon Tabiat Parkı; Kasnak Meşesi Tabiatı Koruma Alanı; Sütçüler Sığla Ormanı Tabiatı Koruma Alanı; Kovada Çayı Arboretumu. Ayrıca, Kirişli Dağı da endemik bitki türleri açısından zengindir. Isparta'daki endemik bitkiler hakkında daha fazla bilgi için Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi'ne başvurulabilir.