Botanik

Risin bitkisi (Hint yağı bitkisi), anavatanı Hindistan olan ve Akdeniz ikliminin görüldüğü bölgelerde doğal olarak yetişen bir bitkidir. Ayrıca, bu bitki dünyanın çeşitli tropikal ve subtropikal bölgelerinde de yetiştirilebilmektedir.

Yeni bir bitki keşfedildiğinde, ikili adlandırma (binomial nomenklatür) sistemi kullanılarak isimlendirilir. Bu sistemde: 1. Cins adı büyük harfle başlar ve Latince veya Latinceleşmiş bir kelimedir. 2. Tür adı küçük harfle başlar. 3. Bilimsel isim italik veya altı çizili olarak yazılır. 4. Bitkiyi ilk tanımlayan kişinin kısaltılmış soyadı, bilimsel ismin hemen ardından parantez içinde yazılır. Örneğin, keşfedilen yeni bitki türüne "Aubrieta necmi-aksoyi" adı verilmiştir; burada "Aubrieta" cins adı, "necmi-aksoyi" ise tür adıdır ve Prof. Dr. Necmi Aksoy'a ithafen verilmiştir.

Tıbbi Bitkiler bölümünde zorunlu dersler, üniversitelere göre değişiklik gösterebilir ancak genel olarak aşağıdaki dersler yer almaktadır: 1. Botanik: Bitkilerin yapısı, morfolojisi ve taksonomisi. 2. Bitki Fizyolojisi: Bitkilerin yaşam süreçleri ve büyüme mekanizmaları. 3. Aromatik Bitkiler ve Uygulamaları: Aromatik bitkilerin yetiştirilmesi ve kullanım alanları. 4. Farmakognozi: Bitkisel kaynaklı ilaçların tanınması ve işlenmesi. 5. Ekoloji: Bitkilerin doğal ortamları ve ekosistem içindeki rolleri. 6. Bitki Yetiştirme: Tıbbi ve aromatik bitkilerin tarımı ve bakım teknikleri. 7. Bitkisel İlaç Teknolojisi: Bitkisel ilaçların formülasyonu ve kalite kontrol süreçleri. 8. Etik ve Yasal Mevzuat: Tıbbi bitkiler ile ilgili yasal düzenlemeler ve etik kurallar. Ayrıca, staj zorunluluğu da bulunmaktadır.

Angiospermae (kapalı tohumlular) örneklerinden bazıları şunlardır: Orchidaceae (orkidegiller). Asteraceae ya da Compositae (papatyagiller). Fabaceae ya da Leguminosae (baklagiller). Rubiaceae (kökboyasıgiller). Poaceae ya da Gramineae (buğdaygiller). Euphorbiaceae (sütleğengiller). Malvaceae (ebegümecigiller). Cyperaceae. Araceae (yılanyastığıgiller). Ayrıca, su unu (Wolffia) 2 milimetre uzunluğuyla dünyanın en küçük kapalı tohumlu bitkisidir.

Cam selvisi, nemli ve sulak alanlarda yetişir. Ayrıca, Türkiye, Lübnan ve Suriye'de de yaygın olarak bulunur.

Bitki biyolojisinin alt dalları şunlardır: 1. Bitki Morfolojisi: Bitkilerin dış yapılarını ve fiziksel şekillerini inceler. 2. Bitki Fizyolojisi: Bitkilerin fizyolojisi ve fonksiyonlarını inceler. 3. Bitki Anatomisi: Bitkilerin iç yapıları üzerinde mikroskobik seviyede çalışmalar yapar. 4. Bitki Sistematiği: Bitkileri moleküler, morfolojik ve anatomik akrabalıklarına göre sınıflandırır. 5. Bitki Ekolojisi: Bitkilerin canlı ve cansız çevre ile olan etkileşimlerini inceler. 6. Paleobotanik: Bitki fosillerini inceler. 7. Polenoloji: Polenler ve sporlar üzerinde çalışır. 8. Fitopatoloji: Bitki hastalıklarını inceler. 9. Ekonomik Botanik: Ekonomik değeri olan bitkileri ve kullanım alanlarını araştırır. 10. Dendroloji: Ağaçları ve odunsu bitkileri inceler.

Chia (çiya) bitkisi, Orta ve Güney Meksika ile Guatemala'da yetişir. Ayrıca, bu bitki Arjantin, Bolivya, Meksika ve Paraguay gibi ülkelerde de yetiştirilmektedir.

Ajuka bitkisi, diğer adıyla mayasıl otu, Türkiye'de hemen hemen her bölgede yetişebilen çok yıllık bir bitkidir. Özellikleri: Toprak: Besin maddesince zengin, ağır olmayan kumlu, tınlı, taze bahçe topraklarında iyi gelişir. Işık: Gölge alanları sever, ancak yarı gölge ortamlarda daha iyi yetişir. İklim: 15 dereceye kadar dona dayanıklıdır. Yetiştiği yerler: Kaya bahçeleri. Mezarlıklar. İnsan yaşamayan, çalıların altında ve ağaçların gölgesinde az ışıklı alanlar.

Kazık köklü ağaçlar şunlardır: meşe, karaağaç, çam ve köknar.

Sakarya'ya özgü bazı endemik türler şunlardır: 1. Sahil Sığırkuyruğu (Verbascum degenii): Karasu kumullarında yetişen ve 1,5 metreye kadar boylanabilen bir bitki. 2. Centaurea yaltirikii subsp. dumanii (Duman Sarıbaşı): Hendek'in Dikmen Yolu dolayındaki makiliklerde bulunan, sadece Kocaeli ve Sakarya'da yaşayan bir bitki. 3. Silene sangaria (Sakarya Salkım Çiçeği): Karasu kıyı kumulundaki yoğun turizm faaliyetleri nedeniyle tehdit altında olan bir bitki. 4. Taraxacum whalteri (Seyyah Çıtlığı): Sapanca gölü kıyısındaki çayırlık alanlarda yetişen, tıbbi ve gıda gen kaynağı olan bir bitki. 5. Centaurea sakariyaensis (Sakarya Peygamber Çiçeği): 2015 yılında Sakarya'da keşfedilen, topraksız anakaya üzerinde yetişen bir bitki.

Nebatat Ahçem adlı yerde hangi bitkilerin bulunduğu hakkında doğrudan bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, genel olarak nebatat terimi, bitkilerin tamamını ifade eder ve bu kapsamda şunlar yer alabilir: Sebzeler ve meyveler: Salatalık, brokoli, taze fasulye, kıvırcık salata gibi serinletici sebzeler; reyhan, nane, maydanoz gibi tadı keskin sebzeler. Baharatlar: Keskin ve acı tatlı, yakıcı bitkiler. Tıbbi bitkiler: Adaçayı, ıhlamur, melisa yaprağı, gül hatmi çiçeği gibi bitkiler. Diğer bitkiler: Çınar yaprağı, avokado yaprağı, ebegümeci, siyah üzüm çekirdeği tozu.

Dut, tek çekirdekli ve dutgillerden bir meyve olduğu için meyve olarak kabul edilir.

Çift çenekli bitkilerde kökün enine kesitinde şu yapılar görülür: 1. Epidermis: Genç kökün en dış yüzeyinde bulunur ve kutikula tabakası içermez. 2. Korteks: Epidermis ile merkezi silindir arasında yer alır ve temel doku elemanı olan parankima hücrelerinden oluşur. 3. Endodermis: Korteksin en iç kısmındaki hücrelerden oluşur ve çeperleri madde birikimiyle kalınlaşmıştır. 4. Merkezi Silindir: Ksilem ve floem elemanlarını kapsayan bölümdür. 5. Periskl: Merkezi silindirin en dış kısmını oluşturur ve yan köklerin oluşumunu sağlar.

Evet, 6 yapraklı yonca vardır. 6 yapraklı yonca, doğada nadir bulunan bir bitkidir ve genellikle 4 yapraklı yoncadan daha fazla şans ve refah sembolü olarak kabul edilir. 6 yapraklı yonca, bazı topluluklarda define arayışlarıyla da ilişkilendirilmiştir, ancak bu ilişki folklorik bir yaklaşıma dayanır ve bilimsel bir temeli yoktur.

Mandalinanın kabuğunda bulunan hava, meyve olgunlaştıkça ve büyüdükçe oluşan hava basıncından kaynaklanır. Bu basınç, mandalinanın kabuğunda küçük çatlakların oluşmasına neden olabilir.

"Cücüklenmek" kelimesi, filizlenmek, yeşermek anlamına gelir.

Bastırık otu ve "kaya şalbası" aynı bitkiyi ifade eder.

Pavlonya ağacının (Paulownia) ömrü 70-80 yıl kadardır.

Fotosentezi daha hızlı yapan bitkiler, C4 ve CAM bitkileri olarak adlandırılan türlerdir. - C4 bitkileri, şeker kamışı ve mısır gibi bitkileri içerir ve bu bitkiler, yüksek ışık ve sıcaklık altında fotosentezin durmasını engelleyen özel bir mekanizmaya sahiptir. - CAM bitkileri, kaktüs ve agave gibi bitkileri kapsar ve bu bitkiler, geceleri stomalarını açarak CO2'yi depolar, gündüz ise bu CO2'yi kullanarak fotosentezi gerçekleştirirler. Ayrıca, kloroplast ve klorofil miktarı fazla olan bitkiler de fotosentez hızını artırır.

Kapalı tohumlu ve açık tohumlu bitkiler arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Tohum Koruma: Kapalı tohumlu bitkilerde tohumlar, meyve adı verilen bir yapı içinde korunur. 2. Çiçek Yapısı: Kapalı tohumlu bitkiler çiçekli bitkilerdir ve çiçekleri ile tanınırlar. 3. Polinasyon: Kapalı tohumlu bitkiler, böcekler, kuşlar veya rüzgar aracılığıyla döllenebilirken, açık tohumlu bitkiler genellikle rüzgar yardımıyla döllenir. 4. Bitki Türleri: Açık tohumlu bitkiler genellikle ağaç ve çalı formunda iken, kapalı tohumlu bitkiler hem odunsu hem de otsu bitkiler olabilir.