Botanik

Asmin çiçeği, genellikle sıcak ve güneşli iklimlerde yetişir. Ayrıca, Asmin'in en az 3000 metre yükseklikte yetiştiği ve özellikle Hakkari dağlarında bulunduğu belirtilmektedir.

Hayır, nilüfer çiçeği ve lotus aynı değildir. Nilüfer çiçeği (Nymphaea), Nymphaeaceae familyasına ve Nymphaea cinsine; lotus çiçeği (Nelumbo) ise Nelumbonaceae familyasına ve Nelumbo cinsine aittir. Her iki çiçek de su yüzeyinde yüzer, benzer yapraklara ve güzel çiçeklere sahiptir. Ancak, bazı belirgin farklılıkları vardır: Yaprak ve çiçeklerin konumu: Lotus çiçeğinin yaprakları ve çiçekleri su yüzeyinin üzerinde yükselirken, nilüfer çiçeğinin yaprakları ve çiçekleri su yüzeyinde yüzer. Tohum kabı: Lotus çiçeğinin tohum kabı duş başlığına benzerken, nilüferin tohum kabı daha yuvarlak ve küresel bir yapıdadır.

Taş armudu ve ahlat arasındaki temel farklar şunlardır: Tür Farklılığı: Taş armudu, halk arasında yaban armudu veya çakal armudu olarak da bilinen, ahlat ağacının meyvesidir. Yetişme Alanı: Ahlat ağacı, özellikle Toroslar'dan Gümüşhane'ye kadar geniş bir coğrafyada farklı çeşitleriyle yetişirken, taş armudu daha çok yerel ve sınırlı bölgelerde bulunur. Doku ve Lezzet: Taş armudu, taşlı dokusu ve yüksek su içeriği ile diğer armut türlerinden ayrılır. Tarihsel ve Kültürel Önem: Ahlat, Osmanlı dönemine kadar uzanan tarihi ve kültürel bir öneme sahipken, taş armudu bu kadar köklü bir geçmişe sahip değildir.

Kamalak (sedir) ağacı, ortalama olarak bin yıl kadar yaşayabilir.

Akasyanın diğer adı mimozadır. Ayrıca, akasya için yaygın olarak wattle (Avustralya'da) adı da kullanılır. Türkiye'de ise akasya yerine arap zamkı veya kadıhindi de kullanılabilir. Akasyanın bilimsel adı ise Acacia'dır.

Bulmacada "üst bitken" epifit olarak yanıtlanır.

Pinus silvestris (sarıçam) ve Pinus nigra (karaçam) arasındaki bazı farklar: Yapraklar: Pinus silvestris'in yaprakları 1-3 inç uzunluğunda, açık mavi-yeşil renkte olup ikişer halinde dizilir. Pinus nigra'nın yaprakları 3-5 inç uzunluğunda, koyu yeşil renkte olup ikişer halinde dizilir. Kozalaklar: Pinus silvestris'in kozalakları 1,5-3 inç uzunluğunda, sapsız ve gövde üzerinde kıvrık bir şekilde bulunur. Pinus nigra'nın kozalakları 2-3 inç uzunluğunda, saplı ve konik bir şekle sahiptir. Kabuk: Pinus silvestris'in kabuğu gençken turuncu-kırmızı, olgunlaştığında ise gri-kahverengi olup pul pul dökülür. Pinus nigra'nın kabuğu kırmızımsı-kahverengi olup plakalar halinde dökülür. Boy ve form: Pinus silvestris 30-60 fit yüksekliğe ve 30-40 fit genişliğe ulaşabilir. Pinus nigra 50-60 fit yüksekliğe ve 20-40 fit genişliğe ulaşabilir. Yaşam alanı: Pinus silvestris, fakir ve kumlu topraklarda yetişebilir. Pinus nigra, deniz kenarlarında ve kumlu topraklarda yetişebilir.

Bitkilerle ilgili bazı konular şunlardır: Bitki Biyolojisi: Bitkilerin fizyolojisi, ekolojisi, sistematiği ve taksonomisi gibi konuları içerir. Bitki Anatomisi ve Morfolojisi: Bitkilerin iç ve dış yapılarını inceler. Bitki Fizyolojisi: Bitkilerde gerçekleşen hayati olayları fizik ve kimya kanunlarına dayanarak inceler. Bitki Ekolojisi: Bitkilerin diğer canlılarla ve yaşadıkları çevre ile olan ilişkilerini araştırır. Bitki Genetiği ve Evrimi: Bitkilerin genetik yapılarını ve zaman içinde nasıl değiştiğini inceler. Fitopatoloji: Bitki hastalıklarını inceler. Paleobotanik: Tarih öncesi dönemlerde yaşamış bitki fosillerini araştırır. Fitocoğrafya: Bitki türlerinin dünya üzerindeki dağılımını, iklim ve toprak özellikleriyle ilişkilendirerek değerlendirir. Etnobotanik: Farklı toplulukların bitkileri hangi amaçlarla kullandığını (beslenme, tıp, ritüel vb.) inceler. Bahçe ve Peyzaj Düzenlemeleri: Estetik açıdan güzel ve işlevsel alanlar yaratmak için bitki seçimi ve bakımını içerir.

Şalgaba, ada soğanı (Urginea maritima) bitkisinin bir diğer adıdır. Bu bitki, Akdeniz bölgesinde yaygın olarak bulunur ve "ak soğan", "ayı soğanı", "beyaz soğan", "deniz soğanı", "loteşir soğanı", "nuteşir soğanı" ve "ölü soğanı" gibi isimlerle de bilinir.

Gül, botanikte Rosa olarak adlandırılır çünkü bu, gülgiller (Rosaceae) familyasının Rosa cinsine ait bitkilerin botanik adıdır. "Rosa" kelimesi, Latince'de "gül" anlamına gelen "rosa" kelimesinden türetilmiştir.

Hayır, kozalak ve kozalak çekirdeği aynı değildir. Kozalak, bazı ağaçlarda üreme yapılarını barındıran bitki bölümüdür.

Legousia cinsine ait bitkilerin yaprak şekli şu şekilde tanımlanabilir: Yapraklar yumurtamsı ilâ yumurtamsı-mızraksıya kadar olabilir. Alt taraftaki yapraklar kısa saplı, dümdüz veya ± dalgalı, kütdişli olarak tanımlanır. Ayrıca, bazı Legousia türlerinin yaprak özellikleri şu şekildedir: Legousia pentagonia: Tabandan dallanmış yapraklara sahiptir. Legousia falcata: Yapraklar genellikle kısa saplı olup, küt dişlidir.

Bir ağaç dalı, şu şekilde oluşur: Tomurcuklar. Büyüme. Ağaç dalının oluşumu, ağacın türüne ve yetiştiği koşullara bağlı olarak değişiklik gösterebilir.

Platanus orientalis'in Türkçe adı doğu çınarıdır. Bazı yörelerde ise biladan, çaymığ, çilbirtir, gavulağan, kavlağan ve kavlak olarak da bilinir.

James D. Mauseth'in "Botanik: Bitki Biyolojisine Giriş" kitabı 684 sayfadır.

Buğdaygillerin çiçek yapısı şu özelliklere sahiptir: Çiçek Türü: Genellikle erdişi, nadiren tek eşeylidir. Çiçek Parçaları: Dişi Organ: Yumurtalık (ovarium), dişicik borusu (style) ve dişicik tepesi (stigma) bulunur. Erkek Organlar: 3 adet ercik (flament) ve ercik başı (anther) bulunur. Çiçek Örtü Yaprakları: Körelmiş veya pulcuğa dönüşmüştür. Çiçek Durumu: Başak, salkım veya bileşik salkım şeklinde düzenlenmiş küçük çiçeklerden oluşur. Tozlaşma: Rüzgâr aracılığıyla gerçekleşir.

Kargı ve bambu aynı değildir, ancak aynı bitki familyasından (Poaceae, buğdaygiller) gelirler. Bazı farklar: Uzunluk: Bambu 30-40 metreye kadar uzayabilirken, kargı en fazla 10 metreye ulaşabilir. Kalınlık: Kargı kamışlarının çapı 2-3 cm iken, bazı bambu türlerinin çapı 25 cm'ye kadar çıkabilir. Dayanıklılık: Bambu, kovalent bağları ve lifli yapısı sayesinde çok dirençli ve esnektir; kargı ise selülozik yapısı nedeniyle daha sert ama esnekliği azdır. Yetişme ortamı: Bambu bol yağışlı ve tropikal iklimleri, kargı ise sıcak ve sulu toprakları sever. Maliyet: Orjinal bambu ürünleri, kargıdan yapılanlara göre daha pahalıdır.

Linle bitkisi hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, bazı benzer bitkilerin yetiştiği yerler hakkında bilgi mevcuttur: Lale: Türkiye'de Adıyaman, Malatya, Bitlis, Elazığ ve Batman illerinde yetişir. Fritillaria imperialis (Ters lale, Ağlayan gelin): Türkiye'de Tunceli, Afşin, Şırnak, Erzurum, Adıyaman ve Hakkâri'de doğal olarak yetişir.

En dikenli ağaçlardan bazıları şunlardır: Akasya (Acacia). Saguaro (Carnegiea gigantea). Mesquite (Prosopis). Teksas Çalı (Cylindropuntia). Çobanpüskülü. Ateş Dikeni (Pyracantha). Alıç. Dikenli ağaç türleri, çevresel koşullara uyum sağlamak için gelişmiş adaptasyonlardır.

Evet, ahlat ağacı ve taş armudu aynı bitkiyi ifade eder. Ahlat, yaban ya da çakal armudu olarak da bilinir.