BitkiTürleri

Dış mekan bitkileri arasında şunlar yer alır: Çiçekli bitkiler: Gül, lavanta, petunya, sardunya, zakkum. Yeşil bitkiler: Çim, çalı ve ağaç türleri. Tırmanıcı bitkiler: Sarmaşık, yasemin, buğday ipi. Süs çalıları: Kocayemiş, ortanca, leylak. İthal süs bitkileri: Palmiye, bambu, kaktüs. Ayrıca, dayanıklı dış mekan çiçekleri, yaz kış yeşil kalan dış mekan bitkileri ve soğuğa dayanıklı dış mekan bitkileri gibi özel kategoriler de bulunmaktadır.

Hayır, Royal King ile Kordia kiraz aynı değildir. Royal King ve Kordia, Türkiye'de yaygın olarak yetiştirilen kiraz çeşitlerindendir. Royal King: Ağaçları piramit şeklinde ve sağlam gelişir. Meyveleri iri, yuvarlak, uzun saplı, siyaha yakın kırmızı renktedir. Çatlamaya karşı dayanıklıdır ve her yıl düzenli meyve verir. Kordia: Çek Cumhuriyeti kökenlidir. Amerika'nın en önemli ihracat kirazlarından biridir. Bing kirazından daha iri, daha sert ve çatlamaya karşı daha az hassastır. Bu iki çeşitin farklı özelliklere sahip olduğu görülmektedir.

"En iyi kaktüs" kavramı kişisel tercihlere göre değişebilir. Ancak, iç mekanda yetiştirilebilecek bazı popüler kaktüs türleri şunlardır: Peyote Kaktüsü (Lophophora williamsii). Ökseotu Kaktüsü (Mistletoe). Atlas Kaktüs (Epiphyllum). Yıldız Kaktüsü. Yaşlı Hanım Kaktüsü (Mammillaria Hahniana). Ayrıca, Yılan Kaktüs (Chamaecereus Silvestrii) ve Örümcek Kaktüsü (Gymnocalycium Oehnanthemum) da kolay bakımı ve gösterişli çiçekleri ile bilinir. Kaktüs yetiştirirken, türün güneş ışığı, sıcaklık ve sulama ihtiyaçlarını göz önünde bulundurmak önemlidir.

Türkiye'de 7 ana mısır çeşidi yetişmektedir. Bunlar: 1. At dişi mısır. 2. Sert mısır. 3. Cin mısır (patlak mısır). 4. Şeker mısır. 5. Kavuzlu mısır. 6. Unlu mısır. 7. Mumlu mısır.

Çilekte en iyi verimin hangi tohumdan alındığına dair kesin bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, çilek yetiştiriciliğinde yüksek verim elde etmek için bazı çeşitler öne çıkmaktadır: Albion, Chandler, Selva. Elsanta, Jewel, Seascape. Douglas. Dana. Brio. Çilek yetiştiriciliğinde en iyi verimi elde etmek için doğru çilek çeşidinin seçimi, toprak koşullarının uygunluğu, iyi bir sulama sistemi ve yeterli güneş ışığı gibi faktörlerin dikkatli bir şekilde değerlendirilmesi gerekir.

Rizomlu bitkilerden bazıları şunlardır: İris (süsen). İnci çiçeği. Canna Lily (sarı kanna, kana tesbih çiçeği). Billbergia nutanları (efe püskülü, kraliçenin gözyaşı). Poligonatum multiflorum (mühür, süleyman bitkisi). Yucca gloriosa variegata fidanı. Leucanthemum superbum (bodur margarita papatya). Orkide. Kuşkonmaz. Zerdeçal. Ayrıca, bambu, pampa otu, tırtıl otu, Bermuda otu, vadi zambağı, sempodial orkideler, ravent, zencefil ve nilüfer gibi bitkiler de rizomlu bitkiler arasında yer alır.

En iyi fasulye sırığı hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, fasulye sırığı seçerken dikkat edilmesi gereken bazı noktalar şunlardır: Bodur çeşitler için sıra araları 40-50 cm, sıra üzeri 15-20 cm olmalıdır. Sırık çeşitler için sıra araları 50-60 cm, sıra üzeri 20-30 cm bırakılarak ekim yapılmalıdır. Ayrıca, sırık fasulye yetiştiriciliğinde askıya alma yönteminin verimi artırdığı belirtilmiştir. En uygun fasulye sırığı türü, yetiştirme koşullarına ve kişisel tercihlere göre değişiklik gösterebilir.

En iyi üzüm ağacı, kullanım amacına ve damak zevkine göre değişiklik gösterebilir. Bazı popüler üzüm çeşitleri: Sofralık üzümler: Mevlana, Razaki, Ata Sarısı, Cardinal, Trakya İlkeren, Crimson Seedles. Şaraplık üzümler: Macabeau, Cabernet Sauvignon, Merlot. Kurutmalık üzümler: Sultani Çekirdeksiz. Türkiye'de üzüm yetiştiriciliği için uygun bölgeler arasında Ege, İç Anadolu, Doğu Anadolu ve Akdeniz bölgeleri bulunur. Üzüm fidanı seçerken, bahçenin iklim koşulları ve toprağın yapısı göz önünde bulundurulmalıdır.

Top mazı, doğru bakım ve beslemeyle ilk yıllarda yılda 90 cm kadar büyüyebilir. Büyüme hızı, gübreleme, bakım ve çevresel koşullara bağlı olarak değişiklik gösterebilir.

Arenaria ledebouriana var. parviflora, "iğnekumotu" olarak da bilinen Eremogone ledebouriana türünün bir eş anlamlısıdır. Eremogone ledebouriana, Caryophyllaceae ailesine ait endemik bir bitki türüdür ve Türkiye'nin çeşitli bölgelerinde yayılış gösterir. Arenaria ledebouriana, genellikle yıllık veya mat oluşturan, yapraklarını dökmeyen veya otsu çok yıllık bitkilerden oluşan bir cinsin adıdır.

Adana'nın biyoçeşitliliği şu şekilde özetlenebilir: Kurbağa ve sürüngenler: Adana'da 57 kurbağa ve sürüngen türü bulunmaktadır. Bitkiler: Türkiye'de 4 bini endemik olmak üzere 12 bin bitki türü bulunmaktadır ve Adana bu zenginliğin bir parçasıdır. Kuşlar: Adana, kuşların göç yolları üzerinde önemli bir konuma sahiptir. Diğer türler: Adana'da 39 memeli, 24 amfibi, 10 kelebek ve 25 bitki canlandırması gibi çeşitli türlerin tanıtımı Çukurova Biyoçeşitlilik Tanıtım Merkezi'nde yapılmaktadır. Ayrıca, Adana'da bulunan Seyhan Baraj Gölü Yaban Hayatı Geliştirme Sahası, biyoçeşitliliğin korunması için önemli bir alandır.

Tilia cordata (küçük yapraklı ıhlamur) ve Tilia platyphyllos (büyük yapraklı ıhlamur) arasındaki bazı farklar şunlardır: Yaprak Boyutu: Tilia platyphyllos'un yaprakları 6-12 cm arasında değişirken, Tilia cordata'nın yaprakları genellikle 9 cm uzunluğundadır. Yaprak Altı Tüyleri: Tilia cordata'nın yapraklarının alt yüzeyinde tüyler bulunurken, Tilia platyphyllos'un alt yüzeyi tüysüz veya nadiren tüylüdür. Yaprak Ucu: Her iki türde de yaprak uçları sivridir, ancak Tilia platyphyllos'un yaprak ucu daha düzensiz bir şekle sahiptir. Anavatan: Tilia cordata, Avrupa'nın daha yaygın türüdür ve özellikle orta ile doğu Avrupa'da bulunur. Her iki tür de 30-40 metreye kadar boylanabilen, uzun ömürlü ve benzer görünümde ağaçlardır.

Dağ çamı (Pinus mugo), Orta ve Güney Avrupa'nın dağlık bölgelerinde yetişir. Bazı özellikleri: Güneşli yerleri sever ve soğuk ile rüzgarlara karşı dayanıklıdır. Bodur olan alt türleri, park ve bahçelerde peyzaj amaçlı kullanılır. Kurak, taşlık ve kayalık yerlerde yetişenlerde odun fazla reçineli, sulak yerlerde yetişenlerde ise az reçinelidir.

En güzel çöl kaktüsü olarak değerlendirilebilecek bazı türler şunlardır: Saguaro Kaktüsü (Carnegiea Gigantea). Opuntia (Dikenli Armut). Mammillaria Türleri. Astrophytum Türleri. En güzel çöl kaktüsü, kişisel tercihlere göre değişebilir.

Çiçeksiz bitkiler ve çiçekli bitkiler arasındaki bazı farklar şunlardır: Çiçek: Çiçekli bitkiler çiçek taşır, çiçeksiz bitkiler ise çiçek taşımaz. Üreme: Çiçekli bitkiler tohumla, çiçeksiz bitkiler ise sporlar veya vejetatif yollarla ürer. Kök, gövde ve yaprak: Çiçekli bitkilerde gelişmiş kök, gövde ve yaprak bulunurken, çiçeksiz bitkilerde bu yapılar ya bulunmaz ya da gelişmemiştir. Örnekler: Çiçekli bitkilere örnek olarak zambak, leylak, maydanoz, menekşe, söğüt, elma, vişne, kiraz ve çam verilebilir.

Marmara fidesinin en iyi domatesi olarak Marmara F1 domates fidesi gösterilebilir. Marmara F1 domates fidesinin bazı özellikleri şunlardır: Oturak tip bitki olup erkenci ve yüksek verimlidir. Güçlü yaprak örtüsü sayesinde meyveleri güneş yanıklığı ve çevresel etkilere karşı korur. Hastalıklara dayanıklıdır: ToMV, Vd, Va, F0-1, For, Ma, Mi, Mj, TYLCV. Meyveleri 250-280 g ağırlığında, sert, parlak kırmızı ve hafif basık bir şekle sahiptir. Yüksek kalite, uzun raf ömrü ve nakliyeye uygun bir yapısı vardır. Domates çeşidi seçimi, kişisel tercihler ve yetiştirme koşullarına bağlı olarak değişebilir.

Bazı dikenli ot türleri: Dikenli Diken (Eryngium spp.). Yabani Çamur Diken (Echinocactus spp.). Yalancı Diken (Cirsium spp.). Çöl Dikenleri (Acacia spp.). Şevketi Bostan. Deve Dikeni, Kırtıl, Mayıs Dikeni, Gürcü Otu (Zimilaç). Diken Otu. Ayrıca, çoban dikeni ve sağlık dikeni gibi isimler de dikenli ot türlerini ifade edebilir.

Tohumlu bitkiler, tohumlarının yapısına göre açık tohumlu ve kapalı tohumlu olarak ikiye ayrılır. Açık tohumlu bitkiler (gymnospermler): Tohumları bir örtüyle kaplanmamıştır ve kozalak yapraklarının altında, açıkta bulunur. Kapalı tohumlu bitkiler (anjiyospermler): Tohumları yumurtalık içinde yer alır ve yumurtalık gelişerek meyveyi oluşturur. Tohumsuz bitkiler ise sporlarla çoğaldıkları için sporlu bitkiler olarak da adlandırılır.

Stolon ile üreyen bitkilere örnek olarak şunlar verilebilir: Çilek. Kaktüsler. Asmalar. Ayrıca, patates gibi bazı bitkilerde, tek ayak tarafından oluşturulan çok sayıda yer altı koşucusunun uçları, hem çoğalma hem de yedek organ olan tüberküllere dönüşür.

Kseromorfik bitkiler, kuru ortamlara adapte olmuş bitkilerdir. Bazı kseromorfik bitki örnekleri: Kaktüsler ve sulu meyveler. Agave. Aloe vera. Çöl çalıları. Zeytin ağaçları. Kseromorfik bitkilerin bazı ortak özellikleri şunlardır: Küçük yapraklar veya hiç yaprak yok. Kalın kütiküller. Mumlu kaplamalar. Derin kökler. Kuraklığa tolerans.