Bileşikler

Potasyum permanganatın diğer adları şunlardır: Condy kristalleri; hipermangan.

Borosilicate cam, aşağıdaki bileşiklerin bir karışımını içerir: Silika (silicon dioksit, SiO₂). Bor trioksit (B₂O₃). Diğer malzemeler (alumina, soda külü, kireç ve diğer oksitler). Ayrıca, borosilicate camın bileşiminde eser miktarda zirkonyum, alüminyum, kalsiyum, titanyum, bakır, çinko ve demir bulunabilir.

CCl4 (karbon tetraklorür) inorganik olarak kabul edilir çünkü yapısında hidrojen atomu bulunmaz ve birkaç karbon içeren bileşikten biridir. İnorganik bileşikler genellikle karbon-hidrojen bağı içermeyen ve doğal kaynaklardan oluşan bileşiklerdir.

Ksantin ve ksantan terimleri farklı bağlamlarda kullanılmaktadır ve aynı şeyi ifade etmezler. Ksantan, ksantan sakızı veya xanthan gum olarak da bilinir ve gıda katkı maddesi olarak kullanılan bir polisakkarittir. Ksantin ise, kimyasal bir bileşik olup, genellikle oksijen içeren ve azotlu organik bir baz olan ksantin ile ilişkilidir.

Aromatik bileşiklerin daha kararlı olmasının nedeni, halkasal düzenlenmiş ve birbirlerine almaşık olarak tek ve çift bağlarla bağlı atomlar etrafında elektronların serbestçe dönebilmesi olarak açıklanır. Aromatikliğin nedeni olarak kabul edilen bu durumun kuantum mekanik kökeni ilk defa 1931'de Hückel tarafından modellenmiştir. Aromatik bileşiklerin kararlı olmasının diğer nedenleri arasında şunlar sayılabilir: Rezonans enerjisi. Kimyasal stabilite. Halka akımları.

MgS bileşiğinin sistematik adı "magnezyum sülfür"dür.

Dihidroklorür tuzları, hidroklorik asit bileşenlerinden oluşan ve bir organik baz ile iki hidroklorik asit molekülü arasındaki reaksiyondan kaynaklanan kimyasal bileşiklerdir. İki yaygın dihidroklorür tuzu örneği: 1. Betahistin dihidroklorür. 2. Histamin dihidroklorür, "Ceplene" ticari adına sahip bir ilaçtır ve akut miyeloid lösemili hastalarda nüksetmeyi önlemek için kullanılır. Ayrıca, klorheksidin dihidroklorür gibi başka dihidroklorür türleri de vardır ve bu madde antiseptik ve dezenfektan olarak kullanılır.

Farklı cins atom içeren moleküllere bileşik molekülü denir. Bileşik molekülü, aynı zamanda farklı cins atomlardan oluşan saf maddelere de verilen addır. Bileşiklere örnek olarak su (H₂O) ve karbondioksit (CO₂) verilebilir.

PEG 100 ve PEG 400 farklı bileşiklerdir, ancak her ikisi de polietilen glikol (PEG) ailesine aittir. - PEG 100, molekülünde 100 etilen oksit monomeri bulunan bir polietilen glikol türevidir ve cilt bakım ürünlerinde emülgatör olarak kullanılır. - PEG 400 ise yaklaşık 400 daltonluk bir ortalama moleküler ağırlığa sahip bir PEG türüdür ve kozmetik, ilaç sanayi, gıda ve kimya gibi çeşitli alanlarda çözücü, emülgatör ve viskozite kontrol maddesi olarak kullanılır.

N (azot) ve H (hidrojen) elementleri birleşerek NH3 (amonyak) bileşiğini oluşturur.

Evet, potasyum şap ve potasyum alüminyum sülfat aynı şeyi ifade eder. Kimyasal formülü KAl(SO4)2 olan, hidratlanmış potasyum-alüminyum-sülfat bileşiğine "şap" veya "potasyum şap" denir.

Su (H2O) ve oksijen (O) temel bileşikler olarak kabul edilir. - Su, iki hidrojen ve bir oksijen atomunun kimyasal olarak bağlanmasıyla oluşan bir bileşiktir. - Oksijen, tek tip atomdan oluşan saf bir madde olduğu için bir elementtir.

Amin grubu, aşağıdaki bileşiklerde bulunur: Aminler. Amino asitler, peptidler, proteinler, alkaloidler, DNA ve RNA. Azo boyaları. Poliimitler. İlaçlar. Ayrıca, aminler bitki ve hayvanlarda bol miktarda bulunur ve birçok fizyolojik etkinlikte rol oynar.

Ca (Kalsiyum) elementi, tüm bileşiklerinde +2 değerlik alır.

İzobütil ve tert-bütil farklı bileşiklerdir. İzobütil, bütanın bir izomeri olup, kimyasal formülü (CH3)2CH−CH2−'dir. Tert-bütil ise, aynı karbon düzenlemesine sahip olup, bağlanma noktası merkez karbon yerine uçlardan birindedir ve sistematik adı 1,1-dimetiletildir.

Potasyum fosfat ve potasyum tripolifosfat farklı maddelerdir. Potasyum fosfat (K3PO4), potasyum ve fosfor elementlerini içeren bir bileşiktir ve gübre, gıda katkı maddesi olarak kullanılır. Potasyum tripolifosfat ise (K5P3O10), başta deterjan olmak üzere endüstriyel alanlarda iyon tutucu ve temizlemeye yardımcı hammadde olarak kullanılan bir tuzdur.

K2Cr2O7 bileşiği, alkolleri ve alkenleri yükseltger. Ayrıca, karbonil bileşiklerini ve aminleri de yükseltgeme özelliğine sahiptir.

16. grup elementleri (kalkojenler), genellikle ametal ve yarı metallerle bileşik oluşturur. 17. grup elementleri (halojenler) ise metallerle iyonik bağ ve ametallerle kovalent bağ oluşturarak bileşik yapar. Halojenler, bir elektron alarak elektron dizilimlerini soy gazlara benzetmeye çalışır ve bu nedenle oluşturdukları bileşiklerde -1 değerlik alırlar. Kalkojenler, bileşiklerinde -3 ile +5 arasındaki değerlikleri alabilirler.

Metaller kendi aralarında bileşik oluşturmazlar, sadece ametallerle bileşik yapabilirler.

Kimyasal bileşikler adlandırılırken iki ana yöntem kullanılır: iyonik ve kovalent adlandırma. İyonik bileşiklerin adlandırılması: 1. Önce katyonun (metal) adı yazılır. 2. Sonra anyonun (ametal) adı yazılır ve sonuna "-ür" veya "-it" eki eklenir. Örnekler: - NaCl → Sodyum klorür. - MgO → Magnezyum oksit. Kovalent bileşiklerin adlandırılması: 1. İlk atomun adı aynen yazılır. 2. İkinci atomun adı "-ür" veya "-it" eki alır. Örnekler: - CO → Karbon monoksit. - CO₂ → Karbon dioksit. Asitlerin adlandırılması: - Eğer anyon "hidrojen" ile başlıyorsa, "hidro-" öneki kullanılır. - "-ür" veya "-it" ekine sahip anyonlar "-ik asit" ile sonlandırılır. Örnekler: - HCl → Hidroklorik asit. - H₂SO₄ → Sülfürik asit. Bazların adlandırılması: - Metal katyonunun adı yazılır. - Sonuna "hidroksit" eklenir. Örnekler: - NaOH → Sodyum hidroksit. - KOH → Potasyum hidroksit.