Astronomi

Kızılötesi teleskoplar, ışık kirliliğinden daha az etkilenir. Işık kirliliği, yalnızca gözlem yapılan yerin aydınlatılması nedeniyle oluşmaz; yörüngede artan uydu yoğunluğu da kızılötesi teleskoplar için bir sorun teşkil edebilir.

Gün doğarken daha aydınlık olmasının sebebi, güneş ışınlarının daha uzun mesafe kat etmesi ve atmosferdeki gazlar ile toz bulutlarının etkisiyle ışıkların daha çok yayılmasıdır. Güneş, ufukta alçaldığında, mavi ve yeşil ışıklar daha fazla dağılır ve kırmızı ile turuncu tonlar ortaya çıkar. Ayrıca, gündüzleri atmosferdeki gaz ve partiküller daha dağılmış olduğundan ışık daha iyi yayılır ve bu da gündüzlerin daha aydınlık olmasına neden olur.

Beş gezegenin aynı anda görünmesi, "gezegen hizalanması" olarak adlandırılır ve oldukça nadir bir olaydır. 2025 yılı içinde beş gezegenin aynı anda görülebileceği bazı zamanlar: 25 Ocak 2025: Jüpiter, Satürn, Venüs, Mars, Uranüs ve Neptün. 28 Şubat 2025: Hava durumunun müsait olduğu yerlerde Merkür'ün de içinde olduğu yedi gezegen. Gezegenler, her zaman aynı anda gökyüzünde gözlemlenemez çünkü her biri Güneş çevresinde farklı bir hızda ve konumda döner.

Teleskobun en önemli parçası, mercek veya aynadır, çünkü bu bileşenler ışığı toplar ve görüntüyü oluşturur. Mercek veya aynanın özellikleri: Çap: Mercek veya aynanın çapı ne kadar büyükse, teleskop o kadar fazla ışık toplar ve daha parlak bir görüntü elde edilir. Kalite: Kaliteli bir mercek veya ayna, daha net ve detaylı görüntüler sağlar. Teleskobun diğer önemli parçaları arasında göz merceği, kundak ve üçayak da bulunur.

Heavenly Bodies oyunu, astronotların uzay yürüyüşü görevlerini simüle eden bir fizik oyunudur. Oyunda, uzay teleskoplarını birleştirmek, hassas güneş panellerini kurmak ve kozmik botanik araştırmaları yapmak gibi görevler bulunur. Ayrıca, 1984 yapımı Heavenly Bodies adlı bir Kanada-ABD dram filmi de bulunmaktadır.

Güneş Sistemi'nin en büyük harikası olarak kabul edilebilecek tek bir cisim yoktur, çünkü bu, kişisel tercihlere ve kriterlere bağlıdır. Ancak, Astronomy dergisi 1999'da yayınladığı bir makalede Güneş Sistemi'nin yedi harikasını şu şekilde listelemiştir: 1. Enceladus, Satürn'ün bir uydusu. 2. Jüpiter'in Büyük Kırmızı Lekesi. 3. Asteroit Kuşağı. 4. Güneş'in yüzeyi. 5. Dünya'nın okyanusları. 6. Satürn'ün halkaları. 7. Mars'taki Olympus Mons. Ayrıca, bazı kaynaklar Güneş Sistemi'nin en büyük yapısı olarak günküresel akım katmanını belirtmektedir. Güneş Sistemi'nin hangi harikasının en büyük olarak kabul edileceği, bu nedenle, farklı bakış açılarına göre değişiklik gösterebilir.

Büyük ve Küçük Ayı takımyıldızları, hem mitolojik hem de astronomik öneme sahiptir. Mitolojik olarak, Büyük Ayı, Zeus'un sevgililerinden Callisto'yu; Küçük Ayı ise Callisto'nun oğlu Arcas'ı temsil eder. Astronomik olarak: Yön bulma: Büyük Ayı'nın iki yıldızı (Dubhe ve Merak), Kutup Yıldızı'na (Polaris) doğru bir çizgi çizerek yön bulmaya yardımcı olur; Kutup Yıldızı ise kuzey yönünü gösterir. Galaksi gözlemi: Büyük Ayı, birçok uzak galaksiye ev sahipliği yapar ve astronomik gözlemler için bir referans noktasıdır.

VY Canis Majoris, Büyük Köpek Takımyıldızı'nda bulunan ve evrendeki bilinen en büyük yıldızlardan biri olan bir kızıl üstündev yıldızdır. Özellikleri: Yarıçap: Güneş'in yarıçapının yaklaşık 1.420 katı. Kütle: Yaklaşık 30-40 Güneş kütlesi. Işıma gücü: Güneş'in ışıma gücünün yaklaşık 270.000 katı. Yüzey sıcaklığı: Yaklaşık 3.490 K. Mesafe: Dünya'dan yaklaşık 3.840 ışık yılı uzaklıkta. VY Canis Majoris, ömrünün sonuna yaklaşmış ve süpernova patlaması ile yok olması beklenen bir yıldızdır.

Bir haftanın 7 gün olmasının temel nedeni, Mezopotamya'da yaşamış olan Babillilerin astronomik gözlemleri ve ay döngülerini inceleme şekilleridir. Babilliler, 7 gök cismini (Güneş, Ay, Merkür, Venüs, Mars, Jüpiter ve Satürn) tespit eden bir uygarlıktı ve bu sayı onlar için özel bir önem taşıyordu. Bu 7 günlük hafta anlayışı, Babillilerden sonra Persler, Yahudiler, Yunanlılar ve Romalılar tarafından da benimsendi.

Dokuzuncu Gezegen'in bulunamamasının bazı nedenleri: Mesafe ve parlaklık: Dokuzuncu Gezegen, çok uzak ve sönük bir cisim olabilir. Gözlem süresi: Bazı cisimlerin yörüngesindeki ince değişiklikleri fark edebilmek için çok daha uzun gözlem süreleri gereklidir. Alternatif açıklamalar: Bazı bilim insanları, gözlemlenen fenomenlerin başka nedenlerle de açıklanabileceğini düşünüyor. Yetersiz yörünge verileri: Teoriye karşı çıkanlar, yeterli yörünge verilerinin olmadığını savunuyorlar.

Yıldızların içinde bulunan bazı unsurlar: Plazma: Yıldızların içinde, kaynayan suyun hareketlerine benzer şekilde hareket eden, yüksek sıcaklıklı bir plazma bulunur. Atom çekirdekleri: Yıldızların çekirdeğinde atom çekirdekleri bulunur. Hidrojen ve helyum: Yıldızlar çoğunlukla hidrojen (%73-90) ve helyum (%9-25) elementlerinden oluşur. Diğer elementler: Yıldızlar, hidrojen ve helyumun yanı sıra diğer elementleri de içerir. Yıldızların iç yapısı, kütlelerine ve yaşlarına göre değişiklik gösterebilir. Yıldızların iç yapısını ve enerji akışlarını daha iyi anlamak için üç boyutlu bilgisayar simülasyonları geliştirilmiştir.

Güneş, kendi etrafındaki bir tam turu yaklaşık 27 Dünya gününde tamamlar. Ancak, Güneş farklı katmanlardan oluştuğu için her katman eşit hızda dönmez.

Methuselah (HD 140283) yıldızı, evrenin en yaşlı yıldızlarından biridir. Ancak, yaşı konusunda kesin bir görüş birliği yoktur. 2024 yılı itibarıyla, bazı araştırmalar Methuselah yıldızının yaşını 12 milyar yıl olarak belirlerken, diğer çalışmalar bu yaşı 14,46 milyar yıl olarak tahmin etmektedir. Evrenin yaşı ise yaklaşık 13,8 milyar yıldır.

Neptün'e mavi rengini veren temel faktör, atmosferinde bulunan metandır. Metan, 600 nanometre dalga boyundaki kırmızı ışığı soğurur ve ışık tayfını oluşturan diğer dalga boyundaki ışınlar geri yansır. Uranüs ve Neptün'ün mavi tonlarının farklı olmasının nedeni ise, Uranüs'te daha kalın bir aerosol tabakası ve Neptün'de daha düşük basınçta bulunan metan buz parçacıkları olarak açıklanmaktadır.

Kara delik, büyük kütleli yıldızların süpernova patlamasıyla ölmesi sonucunda oluşur. Kara deliklerin oluşma süreci şu şekilde özetlenebilir: Yıldızın ölümü. Çöküş. Kara deliğin oluşumu. Ayrıca, çok büyük kütleli cisimlerin uzayda birbirine çarpması sırasında da kara delikler oluşabilir.

Neptün'ün 16 tane uydusu vardır. Ancak, bu sayı değişebilir çünkü Neptün'ün etrafında henüz onaylanmamış uydular da olabilir.

Usturlap, astronomi ölçümlerinde kullanılmış tarihi bir ölçüm cihazıdır. Kullanım alanları arasında Güneş, Ay, gezegen ve yıldızın konumlarını belirlemek, yerel saati ve İslam dininde namaz vakitlerini hesaplamak yer alır.

Fergani'nin bilime bazı katkıları: Astronomi: Gök cisimlerinin hareketlerini inceleyerek, Güneş'in de kendine göre hareketli olduğunu ilk defa keşfetmiştir. Kainatın ve gezegenlerin hacim, büyüklük ve birbirlerine uzaklıklarını araştırmıştır. Güneş tutulmasını önceden tespit eden bir yöntem geliştirmiştir. "Astronominin Unsurları" adlı eseri, Batı'da yüzyıllar boyunca astronomi alanında temel bir referans olmuştur. Matematik ve coğrafya: Ekvator ve meridyen kavramlarını bilimsel açıdan ele almış ve bunların dünya üzerindeki konum belirleme çalışmalarında nasıl kullanılabileceğini göstermiştir. Mekanik: Nil Nehri'nin su seviyesini ölçmek için "Mikyas ül-Cedid" adlı bir alet tasarlamıştır. Diğer: Kur'an ve akıl prensiplerine uymayan Batlamyusçu astronomiyi eleştirmiştir. Yerçekimi fikrini, Newton'dan 7 asır önce dile getirmiştir.

Satürn ve Jüpiter'in halkalarının oluşumunun bazı nedenleri: Uyduların etkisi. Güneş Sistemi'nin oluşum süreci. Satürn'ün halkalarının bileşiminde buz oranı yüksekken, Jüpiter'in halkası genellikle arkasından Güneş ışığı vurmadıkça gözlemlenebilecek boyuttadır ve toz ve parçacıklardan oluşur.

Uzayın içinde bulunan bazı şeyler: Gök cisimleri: yıldızlar, gezegenler, asteroidler, kuyruklu yıldızlar. Gaz ve toz bulutları: çoğunlukla hidrojen ve helyum gazlarından oluşur, yıldızların ve gezegenlerin oluşumunda rol oynar. Karanlık madde ve enerji: uzayın %85'ini oluşturur, ancak tam olarak ne oldukları bilinmemektedir. Yıldız tozları: yıldızların patlaması sonucu oluşur ve yeni gök cisimlerinin oluşumuna katkıda bulunur. Kozmik ışınlar: güneş patlamaları veya diğer yıldızların etkisiyle oluşan yüklü parçacıklar. Kara delikler: çok yoğun ve kütleçekimi ışığı bile yutabilecek kadar güçlü olan kozmik yapılar. Ayrıca, uzayda milyonlarca yıldız ve gezegen bulunduğu ve bunların sadece bir kısmının keşfedildiği bilinmektedir.