Antropoloji

Evet, Amazon kabilelerinde çok eşlilik kültürü bulunmaktadır. Örneğin, Waorani Kabilesi'nde erkeklerin birden fazla eşi olabilir.

Jared Diamond'ın "Üçüncü Şempanze" kitabı, insanın evrimini, genetik mirasını, geleceğini ve bu geleceği nasıl yok edebileceğini ele alır. Kitapta işlenen bazı konular: İnsan ve şempanze arasındaki %2'lik genetik fark ve bu farkın insan hayatını nasıl ayırdığı. Dil, sanat ve tarımın evrimi. İnsan türünün kendine ve çevresine verdiği zararlar, örneğin soykırım ve nükleer silahlanma. Kadın-erkek ilişkileri ve eş seçimi. İnsan ırklarının oluşumu. Diamond, insanın kısa sürede dünya fatihi olmasını ve aynı zamanda kendi sonunu getirme kapasitesini kazanmasını inceler.

İnsanların kuyruksuz olmasının sebebi, evrimsel süreçte kuyruğun işlevsiz hale gelip körelmesidir. İnsanlar, yaklaşık 6 milyon yıl önce iki ayak üzerinde durmaya başlamıştır. Bununla birlikte, kuyruk sokumu kemiği, bazı kaslara ve bağlara tutunma noktası olarak görev yapmaya devam etmektedir.

En iyi kafatası şekli kişisel tercihlere bağlıdır. Ancak, antropolojide kafatası şekilleri üç ana kategoriye ayrılır: 1. Brakisefal: Geniş ve kısa kafatası şekli olup, Asya ve Afrika kökenli popülasyonlarda yaygındır. 2. Mezosefal: Ne çok uzun ne de çok kısa, ortalama büyüklük ve şekle sahip kafatası olup, dünya genelindeki birçok popülasyonda görülür. 3. Dolikosefal: Uzun ve dar kafatası şekli olup, Kuzey Avrupa ve Doğu Asya kökenli popülasyonlarda yaygındır. Günümüzde kafatası şekli, insan popülasyonlarını sınıflandırmak için kullanılan bir ölçüt değildir.

R1b-M405 haplogrubu, Y-DNA haplogrubu R1b'nin bir alt sınıfıdır. Köken olarak, R1b haplogrubu, Batı Asya, Orta Asya veya Kuzey Asya'da ortaya çıkmış olabilir. Dağılımına bakıldığında, R1b-M405 özellikle Batı Avrupa'da yüksek konsantrasyonlarda bulunur. Genetik köken araştırmaları, bilimsel bir kesinlik taşımamakta olup, bireysel genetik testler ve uzman görüşleri ile daha doğru sonuçlar elde edilebilir.

Türkiye halkının antropolojik karakterleri ve Türkiye tarihi, Afet İnan tarafından kaleme alınmış bir eserdir. Kitabın orijinal adı "Türkiye Halkının Antropolojik Karakterleri ve Türkiye Tarihi: Türk Irkının Vatanı Anadolu"dur.

Hintliler, ağırlıklı olarak Batı-Avrasya kökenli bir etnik yapıya sahiptir. Hindistan'da bulunan bazı etnik kökenler: Andaman adasındaki ırk ile ilişkili soy (Negritolar); Batı-Avrasya kökenli A grubu soyu (Dravidyanlar); Batı-Avrasya kökenli B grubu soyu (Hint-Aryanlar). Ayrıca, bazı Kuzeydoğu Hintli gruplarında küçük bir Doğu Asya kökenli soy da görülmektedir. Dr. Öğretim Üyesi Murat Sultan Özkan'ın araştırmalarına göre, Hintlilerin kökeni Kafkasya'ya dayanmaktadır. Ancak bu bilgi, bilimsel olarak kesinlik kazanmamıştır.

Uzak Doğu'da bulunan bazı ırklar: Çin ırkı. Amur-Sahalin antropolojik tipi. Japon (ada) antropolojik tipi. Ayrıca, Uzak Doğu ırkı, büyük Moğol ırkının bir parçası olarak kabul edilir ve Pasifik Mongoloid dalının bir temsilcisidir.

Proto-Türkler, günümüzdeki Türk halklarının atası olarak kabul edilen, belirli bir coğrafyada yaşayan ve ortak bir dil ailesine mensup olan topluluklardır. Proto-Türklerin bazı özellikleri: Ana yurt: Güncel araştırmalara göre Proto-Türk anavatanının Altay-Sayan bozkır-tayga kuşağı olduğu kabul edilmektedir. Kültür: Orman ve bozkır kültürü etkisi altında gelişmiş, göçebe veya yarı göçebe bir yaşam sürmüşlerdir. Ekonomi: Hayvancılık, özellikle at, koyun ve keçi yetiştiriciliği ekonomisinin temelini oluşturmuştur. İnanç: Gök Tanrı inancı ve şamanizm yaygındı. Sanat: Demircilik, dokumacılık ve dericilik gibi el sanatlarında gelişmişlerdi. Proto-Türklerin tarihi, MÖ 3. binyıldan itibaren izlenebilmektedir.

Siyahi kelimesi, zenci anlamına gelir ve antropolojide insanların ayrıldığı ırklardan birini ifade eder. Siyahi kelimesi, Farsça "siyāh" kelimesine dayanır ve Arapça "-ī" ekiyle oluşturulmuştur.

Bazı eski insan türleri: Homo habilis. Homo rudolfensis. Homo erectus. Homo antecessor. Homo heidelbergensis. Homo neanderthalensis (Neandertal insanı). Homo floresiensis (Flores insanı). Ayrıca, Australopithecus, Paranthropus ve Ardipithecus gibi insan atası olan türler de bulunmaktadır.

Hayır, Homo sapiens ve Homo Deus aynı değildir. Homo sapiens, modern insan anlamına gelir ve şu anki insan türünü ifade eder. Homo Deus ise, Yuval Noah Harari'nin "Homo Deus: Yarının Kısa Tarihi" kitabında bahsedilen, gelecekte olabilecek ve teknolojiyle birleşmiş, doğayı ve kendini daha fazla kontrol edebilen insanı temsil eden bir kavramdır.

Afinite kelimesi, farklı alanlarda çeşitli anlamlara sahiptir: Kimya ve biyoloji: Moleküller veya atomlar arasındaki çekim kuvveti, birleşme eğilimi. Tıp: Bir antikor ile antijen arasındaki çekim. Antropoloji: Evlilik veya evlat edinme yoluyla kurulan akrabalık ilişkileri. Tekstil: Kumaşın boya alabilirliği. Genel kullanım: Yakınlık, benzerlik, eğilim, cazibe.

Üzeyir Ok'un kültürel kimlik hakkındaki görüşlerine dair bilgi bulunamadı. Ancak, kültürel kimlik genel olarak şu şekilde tanımlanabilir: Kültürel kimlik, bir grubun, kültürün veya bireyin, ait olduğu grup veya kültüre ait kimliğini ifade eder. Kültürel kimlik, bireyin seçme şansı bulunmayan, doğduğunda ona atanan kimliklerden biridir.

Amazon'da yaşayan en tehlikeli kabile olarak Sentinelli Kabilesi gösterilmektedir. Kuzey Sentinel Adası'nda yaşayan bu kabile, dış dünyayla bağlantıyı reddetmekte ve yabancıları saldırgan bir şekilde karşılamaktadır. Ayrıca, Surma veya Suri Kabilesi de dışarıdan gelenlere karşı tehlikeli olarak bilinmektedir. Diğer tehlikeli kabileler arasında Korubo veya Dslala Kabilesi ve Mashco-Piro veya Cujareño Kabilesi de bulunmaktadır.

Tıpta sosyal bilimler, sağlık ve hastalık konularını sosyal, kültürel ve psikolojik açılardan inceleyen disiplinleri kapsar. Bu bilimler arasında: Sosyoloji. Antropoloji. Psikoloji. Ekonomi, yönetim ve iletişim. Kültürel çalışmalar. Bu bilimler, tıp eğitiminde ve pratiğinde disiplinlerarası bir yaklaşımla ele alınarak sağlık hizmetlerinin daha etkili ve kaliteli olmasını sağlar.

Kavim ve kabile kavramları genellikle aynı anlamda kullanılsa da aralarında ince bir fark bulunur: Kavim, daha büyük ve geniş toplulukları ifade eder. Kabile, daha küçük bir grup olarak nitelendirilir ve genellikle aynı bölgede yaşayan, aynı atalara sahip insanlar arasındaki ilişkiler sonucunda oluşur. Kabileler, akrabalık, dil, kültür ve toprak bağlarıyla birbirlerine bağlı olan insanların oluşturduğu küçük topluluklardır.

Kartveliler, yani Gürcüler, herhangi bir Türk boyundan değildir. Gürcüler, Kafkasya'nın yerli halklarından biri olup, tarihsel olarak "Kartveli" olarak adlandırılırlar. Türk boyları arasında Kayı, Bayat, Çepni gibi isimler bulunurken, Kartveliler bu boylardan hiçbirine dahil değildir.

Vajinal evrimin tam olarak ne zaman başladığı kesin olarak bilinmemektedir, ancak insanların iki ayak üzerine kalkmasından ve maymunlarla olan ortak atamızdan ayrılmamızdan hemen sonra evrimleştiği düşünülmektedir. Bu süreçte, gebeliğin kısalmasıyla birlikte hymen (kızlık zarı) gibi yapıların yok edilemeden kaldığı ve daha sonra doğal seçilim ve cinsel seçilim süreçleriyle korunduğu öne sürülmektedir.

Arkeolojik kazılarda kullanılan bazı bilim dalları şunlardır: Tarih: Tarih, yazılı belgelerden yoksun ilk çağlar için tek kaynaktır ve arkeolojik kazılardan elde edilen buluntular tarihçiler için büyük kaynak oluşturur. Filoloji: Arkeolojik kazılarda çıkan ilk yazılı belgeler, filolojinin gelişmesine katkı sağlar. Jeoloji: Arkeologlar, buldukları heykellerin hangi taşlardan yapıldığını ve kazılacak bölgelerin jeolojik yapısını jeologlara danışarak belirler. Felsefe: Klasik Arkeoloji, "Klasik Yunan" kültürünün kurucularını ve onlarla ilgili yazıtları ortaya çıkararak felsefecilere bilgi sunar. Zooloji ve Botanik: Arkeologlar, ortaya çıkardıkları hayvan ve bitki türlerini zoolog ve botanikçilere tanıtır, zoolog ve botanikçiler de bu türlerle ilgili bilgileri arkeologlarla paylaşır. Sanat Tarihi: Bizans Çağı, arkeolojinin bitiş noktası kabul edilir. Arkeometri: Arkeolojik materyallerin kimyasal analiz yoluyla tarihlenmesini sağlar. Arkeoastronomi: Eski çağlarda gökyüzüyle ilgili yapılan gözlemleri ve yerleşimleri inceler. Arkeobotanik: Tarih öncesi ve tarihi dönemlere ait yerleşim yerlerinde bitki kalıntılarını inceler. Arkeozooloji: Arkeolojik kazılarda ele geçen hayvan iskelet ve kemiklerini inceleyerek geçmişteki hayvan topluluklarını belirler.