Eskiden kimya laboratuvarlarında kullanılan uzun boyunlu imbik, damıtma işleminde kullanılan bir araçtır. İmbik, bir ocak veya başka bir yolla ısıtılan bir buhar kazanı ya da damıtma kazanından meydana gelir. İmbik kelimesi, Arapça “damıtıcının başlığı” anlamına gelen “el-imbik” olarak ilk kez 10. yüzyılda Farabi tarafından kullanılmıştır. İmbik, 8. yüzyılda Cabir bin Hayyan tarafından keşfedilmiştir. Eskiden kimya laboratuvarlarında kullanılan uzun boyunlu imbik, şu alanlarda kullanılmıştır: Sanayide, taş kömüründen kok kömürü ve havagazı elde edilmesinde; Ergitilmiş cevherlerden veya amalgamadan istenilen metalin buharlaştırılarak saflaştırılmasında; Ham petrolü işleyerek petrol, gaz yağı, asfalt ve plastik üretiminde; Eczacılık sektöründe; Parfüm, esans ve boya üretiminde.