Dinamik programlamanın temel ilkeleri şunlardır: 1. Alt Problem Optimalitesi: Büyük bir problemin çözümü, daha küçük alt problemlerinin optimal çözümlerine dayanır. 2. Alt Problemlerin Çakışması: Alt problemler birden fazla kez çözülür. Dinamik programlama yaklaşımları iki ana yöntemle uygulanır: 1. Memoization (Bellekleme): Alt problemlerin sonuçlarını bir tabloya kaydederek tekrar hesaplamayı önler, rekürsif bir yaklaşım ile çalışır. 2. Tabulation (Tablolama): Çözümleri küçük alt problemlerden başlayarak aşamalı olarak hesaplar, itteratif bir yaklaşım kullanır. Diğer önemli dinamik programlama kavramları arasında durum, aşama, geçiş durumu ve en iyi seçim yer alır.