Semai, halk şiirinde 8’li hece ölçüsü ile düzenlenen ve özel bir ezgi ile söylenen şiirlerdir. Özellikleri: Nazım birimi: Dörtlük. Dörtlük sayısı: En az üç, en fazla beş-altı. Kafiye düzeni: İlk dörtlük aaab - abab - aaba - abcb, diğer dörtlükler dddb - eeeb - fffb şeklinde. Temalar: Doğa, sevgi, güzellik, gurbet, ayrılık gibi duygusal ve lirik konular işlenir. Dil: Sade ve yalın, halkın günlük yaşantıda kullandığı deyim ve deyişlerden yararlanılır. Beste: Kendine özgü bir ezgisi vardır. Mahlas: Şiirin sonuna doğru mahlas kullanılır. Ölçü: Hece ölçüsünün yanında aruz ölçüsü kullanılarak yazılan semailer de vardır. Yaygınlık: Aşık edebiyatında yaygın olmayan bir nazım türüdür.