Semai, halk şiirinde 8’li hece ölçüsü ile düzenlenen ve özel bir ezgi ile söylenen bir nazım biçimidir. Ayrıca, semai nazım biçimi şu özelliklere de sahiptir: Genellikle en az üç, en fazla beş dörtlükten oluşur. Kafiye düzeni abab, cccb, dddb şeklindedir. Çoğunlukla doğa, aşk, sevgi, güzellik, gurbet, ayrılık, kavuşma gibi duygusal ve lirik temaları işler. Aruz ölçüsü kullanılarak yazılan semailer de vardır. Şiirin sonuna doğru mahlas kullanılır. Dili sade ve yalındır; halkın günlük yaşamda kullandığı deyim ve deyişlerden yararlanılır.