Friedrich Nietzsche'nin "Tragedyanın Doğuşu" adlı eseri, Yunan trajedisinin kökenini ve sanatsal yaratımın doğasını, iki Yunan tanrısı Apollon ve Dionysos üzerinden açıklar. Apollon, uyum, düzen, akıl ve bireyselliği temsil eder. Dionysos, uyumsuzluk, düzensizlik, akıl dışılık, vecd ve bireyüstünü temsil eder. Nietzsche'ye göre, güçlü yaratımlar bu iki unsur arasındaki çatışmadan doğar ve sanat, bu çatışmayı yansıtır. Nietzsche, Sokrates'in etkisiyle bireyin sanat etkinliklerine katılım yeteneğinin zayıfladığını ve sanatın mistik yönünün kaybolduğunu savunur.