Sümbülzade Vehbi'nin "Rücu" şiiri şu şekildedir: > Azm-ü hamam edelim, sürtüştürem ben sana, > Kese ile sabunu, rahat etsin cism-ü can. > > Lal-ı şarab içirem ve ıslatıp geçirem, > Parmağına yüzüğü, hatem-i zer drahşan. > > Eğil eğil sokayım, iki tutam az mıdır? > Lale ile sümbülü kahkülüne nevcivan. > > Diz çökerek önüne ılık ılık akıtam, > Bir gümüş ibrik ile destine ab-ı revan. > > Salınarak giderken arkandan ben sokam, > Ard eteğin beline, olmasın çamur aman. > > Kulaklarından tutam, dibine kadar sokam, > Sahtiyandan çizmeyi, olasın yola revan. > > Öyle bir sokayım ki, kalmasın dışarda hiç, > Düşmanın bağrına, hançerimi nagehan. > > Eğer arzu edersen ben ağzına vereyim, > Yeter ki sen kulundan lokum iste her zaman. > > Herkese vermektesin, bir de bana versene > Avuç avuç altını, olsun kulun şaduman. > > Sen her zaman gelesin, ben Vehbi’ye veresin, > Esselamun aleyküm ve aleykümüsselam.