Eski Türklerde kişi adları şu şekillerde verilirdi: Kahramanlık ve yetenek: Kişiler, yaptıkları işe veya gösterdikleri hünere göre ad alırlardı. Tören: Ad verme genellikle bir törenle yapılırdı. Doğumda söylenen ilk söz: Çocuğa, doğumdan hemen sonra söylenen ilk söz ad olarak verilebilirdi. Kutsal ve doğal unsurlar: Doğduğu gün, ay, mevsim; kutsal sayılan hayvanlar, bitkiler, dağlar, nehirler gibi unsurlara göre ad verilirdi. Ataların adları: Ataların adları da çocuklara verilebilirdi. İslamiyet'in kabulünden sonra, ad verici profili peygamber, evliya, derviş gibi figürlere evrilmiştir.